All Chapters of Run, Baby!: Chapter 1 - Chapter 10

Sa kasalukuyan, ay isa akong criminology student ng Universidad de Manila na maraming raket. Oo, tama raket para kumita hindi raket sa badminton, iba 'yun! Tumatanggap kasi ako ng kung ano-anong raket para lamang may pagkakakitaan.Hindi naman sa sobrang naghihirap kami ng inay ko pero mabuti na rin yung ganoong may pinagkakakitaan ako, 'di ba? Ayoko din kasing nanghihingi sa aking Ina. Isa pa ayaw ko na din na magtrabaho siya nang magtrabaho para sa akin. Ayoko talaga ng sobra siyang nahihirapan. Gusto ko rin na maranasan niya ang sarap ng buhay.Iba parin kapag nakakatulong ka sa iyong magulang. Nababawasan din iyong mga alalahanin nila, 'di ba?Ang nanay ko ay dating isang ofw, nagka-boyfriend ng isang kano kaya ito ako ngayon, isang mestiza. Oo, mestiza! Iyong bang matangos ang ilong, makinis at mala porselana ang balat. Kaso iniwan ng tatay ko ang aking ina, hindi pa raw handa ang aking tatay na magkapamilya ng mga panahong iyon.Pero kahit kaming dalawa lamang ng aking ina ay ma

Habang pababa ako ng hagdanan ay halos nakatingin sa akin ang mga taong nakakasalubong ko. Naririnig ko din sila na nagbubulungan."Kilala ko yan!" narinig ko na sinabi ng kung sino."Crim student 'yan! Yung maiksi yung buhok." Tukoy ng isa sa akin."Ang ganda pala niya pag-long hair." manghang sambit nung isang babae."Grabe, best! Taob tayo sa dibdib niya!" sabay tawanan ng mga babaeng magkakabarkada.Nang makahuling hakbang sa hagdanan ay nilingon ko muna sila at matamis na ngumiti."Wala na, May nanalo na! Ngiti pa lang n'on taob na! Narinig ko pa bago makalayo sa kanila.Nang makarating sa backstage ay tinanong agad ako ni Jennie kung hindi masakit ang paa ko."Hindi pa naman, nasanay na siguro ako kaka-practice ko." Natatawa kong sambit."Humanda na kayo, magsisimula na!" Bilin samin ng organizer. "Galingan mo, friend ha! Ngiti ka lang pagkinakabahan ka, 'wag ka rin titigil pag nagkamali ka, ngiti lang ulit." paalala sa'kin ni Jennie."Can you really do it?" pangungulit niya pa

Pagkatapos ng shift ko sa Cafe ay dumeretso agad ako sa isa ko pang part time job sa isang restaurant malapit lang din sa university namin. Agad akong nagbihis ng uniform.Habang nagse-serve ako ay naalala ko ang pakikitungo sa akin ni Kayler. Hmp! Akala mo kung sinong gwapo. Kahit crush ko siya, nagbabago din ang isip ko 'no! Nakakaumay! Kung ayaw niya e 'di huwag!Hindi ko na pipilitin pa ang sarili ko kung ayaw niya sa akin. Crush ko lang naman 'yun! Madami pa d'yang iba! Neknek niya talaga! Never ko na talaga siya papansinin!"Hoy, Iyah! Kanina ka pa d'yan nakabusangot. Kanina pa kita tinatawag." wika ni Athena, ang katrabaho ko."Huh? May naiisip lang kasi ako." palusot ko sa kan'ya."Kow! Baka 'yung crush mo lang ang iniisip mo?" May paniningkit niyang tanong sa akin. "Bilisan na natin, baka mapagalitan pa tayo." wika ni Athena sa akin. "Speaking of!" saad pa niya nang makita na papasok ang grupo ni Kayler sa restaurant na aming pinagtatrabahuhan.Napakagat ako ng aking labi nang

"Pinagpaalam kita kay tita at pumayag na siya!" sambit ni Fil sa akin."What? nauna ka pa kay mama magpaalam kesa sa akin?" reklamo ko.Saming tatlo si Fil talaga ang mapera, anak mayaman kasi! si Jennie naman ay sunod ang luho niya kay mamita. Mapera din 'yon, kaya madalas ay palagi nila ako nililibre. Nahihiya na nga ako kaya kung minsan sinasabi ko na may trabaho pa ako. Katulad ngayon nauna na naman ang mga bruha magsabi kay mudra."Pa'no lagi ka nakatanggi!" sabat naman ni Jennie sabay irap sa'kin."Pa'no namumulubi na ako sa mga utang ko sainyo! pakiramdam ko sing kapal na ng pader ang mukha ko sa kakalibre ninyong dalawa!" nakapameywang kong sambit sa kanilang dalawa."Hindi ka naman namin sinisingil!" kontra ni Fil."Oo, ayos lang 'yun! bawi ka na lang kapag ikaw naman ang nagkapera!" may pataas-taas kilay pang sambit ni Jennie.Sabay ko silang inakbayan at pinaghahalikan sa pisngi. "Ang swerte ko talaga sainyo!" may pa-puppy eyes pa akong nalalaman."So, magkita na lang tayo

"Saan tayo pupunta?"Tumingin ako kay Kayler na ngayon ay may bahid na ngiti sa kan'yang labi. May pagkamisteryoso din itong lalakeng ito, e. Bigla na lang ulit niya akong pinansin at take note, sobrang sweet niya pa. I don't know what's happening pero nagugustuhan ko na itong mga ginagawa niya. "Tagaytay," he sweetly said.Hinawakan niya ang aking kamay at dinala iyon sa kan'yang labi para halikan. Agaran nag-init ang aking pisngi sa kan'yang ginawa. Iba parin talaga ano kapag ang lalaki ay gentleman. Mapapangiti ka na lang talaga ng todo.Inabot parin kami ng isang oras sa byahe papunta roon. Tagong-tago ang lugar pero ang ganda din naman. Walang ibang costumer nang dumating kami kaya sobrang tahimik at solo namin ang nag-iisang mahabang lamesa. Iyon lang talaga ang naroon. Sa gilid ay may hagdan pababa patungo sa maliit na swimming pool. Wala rin tao doon kaya parang ang sarap kung magsu-swimming kami. Nag-init agad ang aking pisngi nang maisip na dalawa kaming lalangoy doon."Ano