THE BEST MISTAKE のすべてのチャプター: チャプター 531 - チャプター 540

Napasipol si Alexander habang nilalaro sa mga daliri ang cellphone. Masaya siya kahit walang reply na nakuha mula sa dalaga. Ang makita lang na galit ang dalaga kapag nakagawa siya nang hindi maganda ay masaya na siya. Alam niyang kabaliktaran dapat ang maramdaman niya. Pero para sa kaniya ay mahalaga siya sa dalaga kaya ito nagagalit. Naalala niyang ayaw siya nitong sumali sa sports na basketball. Kahit ayaw sabihin ang dahilan ay alam niyang magseselos ito kapag maraming babae ang lalapit sa kaniya."Alexander Aragon!"Napatigil sa paglalakad si Alexander kasabay ng pagngiwi nang marinig ang galit na pagtawag sa kaniyang pangalan ng taong iniiwasan niyang makaharap ngayon. Ngunit ang bilis ng ginang at nahubol siya. Dahan-dahang siyang lumingin sa ginang at ngumiti. "Ninang may kailangan po ba kayo?"Inirapan ni Rosella ang binata. Kung wala lang sila sa public place ay nahila na niya ang tainga nito.Napakamot si Alexander sa batok nang masilayan ang mukhang ng ginang. Mukha itong

Mula sa loob ng sasakyan, nakangising tinanaw ni Brix ang paglabas ni Ava sa gate ng university. Nakaantabay na ang tao niya malapit sa eskinita kung saan ito papasok papuntang apartment. Pinatakbo na niya ang sasakyan at nauna sa sa daan kung saan ito tatambangan ng tao niya. Wala gaanong tao na sa part na iyon kaya madali nilang madukot ang dalaga.Habang naglalakad ay napatingin si Ava sa cellphone niya. Nakita niyang may message mula kay Alexander kaya agad niyang binasa. "Baby, nasa eroplano na ako ngayon. May biglaan akong business trip sa probinsya. Huwag mo akong kaisipin upang hindi mo ako ma-miss. Sikapin kong makabalik agad bukas ng gabi. I miss you, baby!"Hindi malaman ni Ava kung kiligin ba siya o mainis sa binata. Matapos siyang pakiligin kanina ay ito at biglang umalis. Nagpaalam nga ngunit palipad naman na. Hindi siya nag reply dito dahil sa inis. Kung tatanungin siya kung bakit siya naiinis? Well, hindi niya rin alam kaya nga lalo siyang naiinis sa binata at sa saril

"Baby, I'm sorry. Kasalanan ko ang nangyari sa iyo diyan ngayon. Papuntahin ko sina mommy diyan ngayon upang sunduin ka at sa bahay ka muna okay?"Biglang naluha si Ava nang marinig ang malambing at sobrang nag aalalang tinig ng binata. Kaya ayaw niyang sagutin ang tawag nito eh, naging mahina siya lalo. Kita pa niya ang pamumula ng pisngi nito tanda na nagpupuyos ang kalooban sa galit. Mabuti na lang at hindi nito napansin na naluluha ang mga mata niya. "No..." umiling siya at nag iwas nang tingin sa camera. "Huwag mo nang abalahin ang parents mo, please!""Pero—""Please? Ok lang ako. Okay na ako na nakausap kita." Pinalambing na niya ang tinig upang hindi na mag alala pa ito."Ano ba ang eksaktong nangyari at mukhang natakot ka nang husto?"Napatingin si Ava sa tao ng binata. Umiling iling ito at mukhang sobrang nag aalala kapag nalaman ni Alexander ang buong pangyayari. Baka bigla ito babalik ngayon sa luzon kapag nalaman nitong kamuntik na siyang mamatay kanina. Naintindihan niy

"Saan ka pupunta?" tanong ni Ava sa binata nang makita itong nagliligpit ng damit nito."Mahiga ka na at bantayan kita." Utos niya sa dalaga sa halip na sagutin ang tanong nito. Gusto na rin naman niyang ipahinga ang isipan kaya nahiga na siya. Ipinatong niya patayo ang cellphone sa bedside table at nakaharap sa pinto ang camera. Nakikita niya ito pero siya ay hindi nito makita. "Matulog ka na rin pero huwag mong patayin ang tawag.""Alright... goodnight, baby!"Napangiti siya bago pumikit. Itinatak niya sa isipan ang guwapong mukha ni Alexander upang hindi na maisip pa ang nangyari kanina.Hinintay lang ni Alexander na makalipas ang kalahating oras bago umalis sa harap ng camera. Sure siyang nakatulog na ang dalaga ay hindi na nagteklamong hindi na siya nakikita sa camera. Hindi na siya nagpalit pa ng damit. Kahit naglalakad ay buhay pa rin ang tawag niya rito.May isang oras din siyang naghintay bago dumating ang sundo niya at sa rooftop ng hotel lang din lumapag. Sa rooftop naman

"Huwag kang mag-alala at gusto ko lang makipaglaro sa inyo ng tauhan mo. Gusto kong makita kung ano ang maramdaman ng taong babatuhin ng patalim." Kinilabutan si Brix nang ngumiti si Alexander. Mukhang mas malala pa ito kaysa kaniya kapag gumanti. "Hindi ko kilala ang mga taong iyan kaya bakit mo ako idadamay?"Tumawa si Alexander at tumayo mula sa kinaupuan. "Bakit ka nga ba narito? Naligaw ka lang ba?" Sarkastikong tanong ni Alexander kay Brix."Wala kang ebedensya sa mga ebebentang mo sa akin. Illegal itong ginagawa mo at kapag sinaktan mo ako ay mananagot ka sa tatay ko!" Pananakot ni Brix sa huli."Sa tingin mo ay matunton ko itong hideout mo para basta na lang maniwala sa mga sinasabi mo?" Sarkastikong tanong ni Alexander.Nag iwas ng tingin si Brix sa lalaki. Matalino nga ang lalaki at mukhang malawak ang connection na ipinagtataka niya. "Kahit may ebedensya ka pa ay kaya ko iyang lusutan! Kaya kong baliktarin ang sitwasyon at ikaw ang ipakulong ko!""Masabi mo pa kaya iyan