All Chapters of The Billionaire's Mistake: Chapter 21 - Chapter 30

"Ate, wag ka na po umiyak, lumalaki po ilong niyo eh..." saway ni Lilet sa akin na may halong biro. Kanina niya pa ako pinapatahan pero hindi ko alam paano patigilin ang aking sarili. Simula pagising ko kanina hindi ko alam pero bigla na lang akong nalungkot. Bigla kong na-miss si Lola Beling, biglang kong na-miss ang bahay namin, si Jonas,si Nana, mga kapitbahay namin doon kahit hindi ko naman mga close, pati si Ate Merly na nasa middle east para magtrabaho nami-miss ko rin. Bigla nalang pakiramdam ko gusto kong umiyak. Gusto ko silang makita lahat at makipagkwentuhan.Na-miss ko ang tawanan namin ni Ate Cara, ang mga kalokohan niya, ang mga biro niya sa akin. Lahat-lahat bigla kong na-miss pagka gising ko kanina."Bakit ka ba umiiyak ate? Mag-aaudition ka ba sa PBB?" biro niya ulit pero alam kong pinapagaan niya lang ang loob ko. "Sabagay kong papasa ka dun Ate, pwede ka tawaging 'Nanay Rakitera ng Quezon City- Amethyst Dimaculangan', naks ang ganda. Astig!"Pero kahit anong biro a

"Let, tapos ko ng plantsahin ang mga damit natin para sa church mamaya. Ako na ang maghuhugas ng pinagkainan natin ikaw na ang magpaligo kay Clark."Maaga pa lang naghahanda na kami ni Lilet dahil nakagawian na naming tatlo magsimba tuwing Linggo. Sunday is family day. After church, pinapasyal ko si Lilet at Clark sa mall o kung saan nila gusto.Maaga akong nagluto kanina. Sarado din ang tindahan tuwing Linggo para makapagpahinga din ang dalawang taga bantay dito at magkaroon din ng oras para sa pamilya nila.Mamayang hapon pa ang balik ni Ate Tess mula sa dalawang araw niyang day off dahil bukas back to work na naman ako at sa school naman si Lilet at Skyler."Ate hindi na po pumapayag si Clark na paliguan ko, big boy na nga raw kasi siya, kaya ako na lang ang mahuhugas nito." Sagot ni Lilet at nagsisimula ng sinupin ang pinagkainan namin. Sinulyapan niya pa ang anak kong tahimik lang na nakaupo sa tabi ko na katatapos lang ding kumain.As usual, my son is quiet early in the morning.

"Look at what your bastard did to my son!" nanggagalaiti sa galit ang ina ng batang sinapak ng anak ko. I understand what she feels dahil nasaktan ang anak niya pero hindi ako makakapayag na tawagin niya ng kung ano-ano ang anak ko.May pasa sa ilalim ng mata ng anak niya. Siguro malakas ang pagakakasuntok ni Skyler dito kahapon kaya nagkaganun. I feel sorry for his son dahil alam kung mali ang ginawa ng anak kong pananakit sa kanya pero hindi rin naman tama na e-bully niya at gawing katatawanan ang anak ko."Be careful with your words Miss." warning ko sa kanya. I'm trying to control myself dahil nasa harap kaming principal nila at kasama pa namin ang anak ko at anak niya. We have to set a good example pero ang babaeng to ay kanina pa naninigaw. Walang respeto.Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa saka ngumiti ng nakakaloko. Her aura is so intimidating. Halatang mayaman. Maganda ang handbag at damit niya. Halatang mamahalin ang mga ito, dinagdagan pa ng malalaking alahas na suot

"Are you ready Amy?"He's been asking me this question for the nth time. Ano ba kasi ang meron at parang kinakabahan ako sa patanong-tanong na ito ni Tristan? Para namang ano ang gagawin namin doon e magme-meeting lang naman. Akala ko kanina hindi niya na talaga ako isasama pero pagkatapos niyang kausapin si Jean yong isa ko pang kasama sa trabaho, pinatawag niya ako para sabihing kailangan niya daw ako to jot down the important details that he need to include in the contract.Akala ko talaga nagdamdam na siya kaninang umaga pagkatapos naming mag-usap pero mabuti at hindi naman. Bumalik din ang pagiging maligalig niya nung muli niya akong kausapin sa opisina niya."Be ready Amy.""Alam mo, kung hindi talaga kita kilala kakabahan na ako sa mga pa ready-ready mong yan. Kahapon mo pa yan sinasabi sa akin. Sino ba kasi yang kaibigan ng pinsan mo at kung makapag-pa ready ka sa akin ay paulit-ulit. Royal blood ba yan? Anak ba yan ng hari? Artista o di kaya modelo? Anak ng presidente o an--

I have to drive fast para maligaw ko si William. Hindi niya ako pwedeng masundan. Abot kaba na ang aking dibdib dahil hindi ako sigurado kung hindi nga ba ito sumunod sa akin. Hindi din malayo ang bahay namin sa convenience store, kaya kung gusto niya talaga akong hanapin mahahanap niya ako. Muli akong tumingin sa salamin. Wala akong nakitang anino ng sasakyan ni William kaya nakahinga ako ng maluwag. Tama ang desisyong kong dumaan sa convenience store kanina dahil kung dumiritso ako dito tiyak makikita ni William ang anak ko. Kasama ni Clark si Lilet na nag-aabang sa akin sa labas ng bahay.Hindi ko na muna pinasok sa garahe ang sasakyan, babalikan ko na lang ito mamaya. Kailangan kong maipasok si Clark ngayon din sa loob ng bahay at baka maisipan pa ni William na hanapin ako, tiyak makikita niya ang bata."Nanay!"Nakangiting bati ng anak ko sa akin pagkababa ko ng sasakyan. Agad ko siyang kinarga papasok ng bahay ng hindi nagsasalita. Binilisan ko ang bawat paghakbang para makap