All Chapters of CEO ROMANCE SERIES (ALEX & KAREN): Chapter 11 - Chapter 20

Habang hinihintay ni Karen na kumulo ang mainit na tubig na nakasalang sa electric heater ay maya’t maya ang kan’yang pagbuntong-hininga. Hindi pa man sumisikat ang araw ay gising na siya, o mas tamang sabihin na halos hindi rin naman siya naka-tulog. She couldn’t sleep a wink. Maraming mga bagay ang nagsasalimbayan sa kan’yang isipan, at ang mas lalong hindi nakapag-patulog sa kaniya ay ang pinag-usapan nila kagabi nang kapitbahay niyang si Alex. Muling dumaloy sa kan’yang isipan ang mga nangyari sa pagitan nila kagabi.******“Marry me instead.” Ikinagulat pa nilang pareho ni Jessica ang biglang pagsulpot ni Alex mula sa kung saan. Noong una ay hindi agad nagrehistro sa utak niya ang sinabi nito. Nang unti-unting nag-sink in sa kan’yang utak ang katagang namutawi sa labi nito ay napa-kunot ang noong napatulala na lang siya sa lalaki. “Good evening, Boss Chef,” bati ni Jessica sa lalaki. Ito ang unang nakabawi sa pagkagulat sa kanilang dalawa. Nang marinig niya ang boses ng kaibigan

Hindi alam ni Karen kung paano lumipas ang kan’yang maghapon. But here she was, sitting in the luxurious sofa in the office lounge ni Alex. Iniikot niya ang paningin sa kabuuan ng opisina nito. Everything inside of it screams luxury.Ang isa sa mga kilalang painting ni Rembrandt na nakaadorno sa hallway papasok sa pinaka-opisina ni Alex ay nagpapatunay na hindi ordinaryong tao ang nagmamay-ari ng lugar. Ang lahat ng mamahaling bagay na nakikita ni Karen ay walang impact sa kan’ya. She had a lot in her plate for now, upang bigyang pansin pa at humanga sa magagarang bagay na nasa paligid niya. In fact, it makes her loath the place. Hindi niya alam kung bakit, pero para kasing lalong pinamumukha ng mga gamit doon ang tunay na sitwasyon kung bakit siya naroroon ngayon at naghihintay na kausapin siya ni Alex. She did her research before going to Alex’s office. Ilang araw pa lang niyang nakikilala ang lalaki at aaminin niyang wala siyang kaalam-alam sa pagkatao nito. Kung hindi lang dahil

“Kikay dali halika tingnan mo ‘to,” tawag ni Xander sa kaibigan. Nasa may playground sila noon at naglalarong dalawa. Hindi sila mahilig makipaghalubilo sa ibang bata, iniiwasan kasi ni Kikay ang ibang bata sa ampunan dahil lagi siyang kumpulan ng tukso ng mga ito. Si Xander naman ay ayaw iwanang mag-isa ang kaibigan, kaya mas pinili nilang silang dalawa lang ang laging magkasama at magkalaro malayo sa ibang batang nakatira sa ampunan.“Ano ba ‘yang gawa mo Kuya Xander?” tanong ni Kikay sa batang lalake.“Tingnan mo ‘to, ‘eto ang magiging bahay natin. Kapag mayroong umampon sa atin ay titira tayo sa iisang bahay, kaya ‘eto gumawa ako ng drawing na magkasama tayo sa iisang bahay. May garden, tapos may aso tayo, tapos may sari-sarili tayong kwarto. ‘Di ba ang galing kong mag-drawing?” ipinagmamalaki pang ipinakita ni Xander sa kaibigan ang kan’yang iginuhit.“Ang ganda naman niyan, Kuya,” nanlalaki ang mga matang sinipat ni Kikay ang larawang iginuhit ni Xander. Umayos pa ito ng upo sa

“And I am now pronouncing you husband and wife. You may now kiss the bride,” nakangiting saad ng judge na siyang nag-officiate ng kasal ni Alex at Karen sa judicial court. Ramdam ni Karen ang biglang paggapang ng init sa kaniyang mga pisngi. Hindi man niya nakikita ang sarili ay alam niyang pulang-pula siya. Hindi niya maipaliwanag ang nararamdaman ng makitang unti-unting lumalapit ang mukha ni Alex sa kaniya.Halos mabingi siya sa lakas ng kabog ng dibdib niya. Pakiramdam nga niya ay dinig na dinig ni Alex ang pagkalabog nito, lalo na at bahagyang tumaas pa ang sulok ng labi nito bago tuluyang dumampi ang labi nito sa labi niya. Her heart skipped a beat, nang tuluyang maramdaman ang mainit na labi nito. She couldn’t help but close her eyes, na wari makakapawi iyon sa hiyang kaniyang nadarama. It wasn’t the first time that someone kissed her. Pero ngayon lang niya naramdaman na parang tumigil ang pag-inog ng kaniyang mundo ng maramdaman ang paglapat ng labi ni Alex sa labi niya. Go

“What?” gulilat na bulalas ni Karen, agad niyang hinagilap ang cellphone sa loob ng kaniyang bag. Pagkabukas na pagkabukas niya nito ay bumungad sa kaniya ang napakaraming missed calls at messages mula sa ama. Her mind went blank and she started to fidget, panic started to rise within her. She was about to open the messages with her trembling hand ng magsalita si Alex.“We don’t need to waste time anymore,” saad nito. “We better get going.” Napapiksi siya ng hawakan nito ang nanginginig niyang kamay. Iniangat niya ang tingin sa lalaki. Sinalubong naman nito ang tingin niya. He even dared to raked her body with his eyes. Naramdaman niya ang paggapang ng init sa kaniyang pisngi ng dahil sa ginawang paghagod ng tingin ng lalaki sa katawan niya. Biglang naglaho ang kabang kaniyang nadarama dahil sa ginawa ng lalaki. “Tsk!” palatak nito at bahagya pang napa-iling-iling.“Why?” nangungunot ang moong tanong niya sa lalaki. Pero sa halip na sumagot ito ay agad itong naglakad patungo sa apar