All Chapters of Mr. CEO, Marry My Mommy: Chapter 51 - Chapter 60

Guia POV May sasabihin pa sana ako pero nasa pinto na si Dylan. “Pinsan, dalian mo na diyan. Tama na ang sobrang pagpapaganda at baka lalo ma-inlove pa lalo si Larsen sa’yo,” nakangiti niyang saad. Lumapit si Jacob sa huli at marahang hinampas ang balikat nito. Walang itulak kabigin ang dalawa lalo at halatang may lahing puti ang dalawa. Australian ang ama ni Dylan samantalang Norwegian naman ang ama ni Jacob. Kung may pagkakahawig man silang dalawa, iyon ay ang parehong mas lamang ang pusong pinoy ng mga ito. “Umalis na nga kayong dalawa. Dito pa kayo nagtuksuan. Sige na, tatapusin ko na ang pagbibihis,” pagtaboy ko sa dalawa. Pareho silang umalis at nagpatuloy akong ayusan ng kasama ko. Ilang sandali rin ang lumipas at lumabas na kami sa silid nang matapos. Na-focus sa akin ang atensyon ng lahat nang bumaba na ako sa hagdan. “Wow! Mommy, you are so pretty just like me.” Humagigik pa si Vivienne sa sinabi niyang pagpuri sa akin. Natuwa ak

Guia POV Katatapos ko lang mag-check ng email. Kanina ko pa hinihintay si Jacob lalo at gusto kong malaman ang sadya sa kanya ng Tita Josephine. Nahihiwagaan ako sa kilos niya nitong mga nakaraang araw. Nawawaglit lang sa isip ko na kausapin siya lalo at napakabilis ng mga pangyayari sa mga buhay namin. Kung ilang araw pa lang kami sa Pilipinas ng aking mga anak pero, pakiramdam ko antagal na namin nandito. Napabuga ako ng hangin lalo at natambakan na pala ako ng trabaho. Ayaw ko naman na maging tampulan ng tsismis lalo at kabago-bago ko pa lang sa trabaho ay panay pa ang absent ko. Kahit pa sabihin na ako na ang fiance ni Jacob, naasiwa ako. Kaya, napagpasyahan ko ang isang bagay. Umawang ang pinto at pumasok si Jacob. Ni hindi kaagad niya napansin ang ngiti ko sa kanya hanggang sa pinatunog ko ang aking mga daliri. I snapped at him and that's how I got his attention. "Ano sadya nila Tita Jo sa iyo?" tanong ko kaagad sa kanya habang sinasara niya ang pinto

Guia POV "Kuya Daryl! Ano itong ginagawa mo? Malalagot ka kay Papa," madamdamin kong saad. Kahit sinisita ko na siya isang kiming ngiti lang ganti niya sa akin. Lumapit siya sa akin at nabigla ako nang mahigpit niya akong niyakap. "Ito ang dapat kong gawin, bunso," aniya habang hinahaplos ang aking likod. Hinarap niya ako at hinaplos ang mukha. "Iyakin ka pa rin tulad ng dati." Nabigla ako sa sinabi niya. Sa sobrang gulat ko, hindi ko namalayan na naiyak na pala ako at patunay ang pisngi kong basa na ng luha. "Kuya Daryl talaga, malakas ka pa rin manukso," nanunulis ang nguso na saway ko sa kanya habang pinapahid ang luha ko. "Baka itakwil ka ni Papa at ng mama mo," mahina kong saad. Bumalasik ang mukha ni Kuya Daryl. "Hindi ko siya kailanman itinuturing na ina, Guia. Para sa akin, si Mama Guada lang ang nararapat na tawaging ina. Kung papipiliin ako sa susunod kong buhay, isandaang beses kong pipiliin si Mama Guada kaysa sa kanya," may diin niyang sabi.

Guia POV Hindi ako nag-angat ng tingin. Parang pinipiga ang dibdib ko na marinig na magiliw na magiliw kung tratuhin ni Papa ang anak niya sa pagkakasala. "Pagsisisihin mo ang pagtalikod mo sa pamilya mo para lang kampihan ang ibang tao, Daryl," ani Papa. "Wala akong pinagsisisihan, papa. Ginawa ko lang ang dapat ginawa ko sana noon pa. Noong nabubuhay po si Mama. Hinayaan ko lang na itakwil mo ang kapatid ko. Hinayaan kong tratuhin mo si Mama Guada nang masama. You never know how much I regret tolerating you on how you horribly treat your wife and love your other family," saad ni Kuya Daryl. Bakas sa kanyang mukha ang mga igat na tila puputok na sa pagpipigil ng galit. Humigpit ang hawak ko sa kamay niya. Kung ako lang, ayoko na mag-away pa sila ni Papa. Mas gusto ko na lang na manahimik. Mas pinamumukha kasi ni Papa sa aming dalawa na hindi niya pinagsisisihan ang masama niyang trato sa mama. "Let's go, Jacob. Umuwi na tayo," malamig kong saad.

Guia POV "Breath, Guia," saway sa akin ni Jacob. Kumurap-kurap ang mga mata ko. Pakiramdam ko, pansamantala akong nakulong kung saang dimensyon at hindi ko na namalayan ang nasa paligid ko. Napalingon ako sa paligid at dinig pa ang palakpakan ng mga server na naroon. "Ang bagsik talaga ng kamandag mo, Larsen!" sigaw ulit ni Toby. Sa ginawa nila gusto ko na lang bumuka ang lupa at lamunin nito sa sobrang hiya. "Don't be shy. Hayaan mo silang itaas ang standard nila at humanap ng isang katulad ko," bulong ni Jacob sa akin. Hindi ko tuloy maiwasan na irapan siya dahil naprepreskuhan ako sa sinabi niya sa akin. Nagpatuloy kaming kumain. May dinalang mango mousse cake ang isang server na panay ngiti sa amin ni Jacob. Kakagat na sana ako ng isang slice nang mapansin na madilim ang mukha ni Jacob habang tinitingnan ang papalayong server. "Hoy, Larsen. Bakit masama ang tingin mo sa server?" usisa ko habang nilalantakan ang cake. Kasehodang