All Chapters of My Professor's Contract Agreement : Chapter 31 - Chapter 40

Savannah RDA Man Power Agency. Ito ang nakasulat sa address na ipinadala ni Trixie sa akin. Dito raw kami magkikita. Kaya naman ay kaagad ko itong pinuntahan. "Salamat sa paghatid," sabi ko kay Albrey nang huminto ang sasakyan sa harap ng agency. Tumango siya ng bahagya at nanatiling tahimik. Nag-alok siya na ihatid ako. Tumanggi ako pero mapilit siya kaya hinayaan ko na lang. Tahimik lang kami buong byahe, simula sa hospital hanggang dito. Sa bintana lang ako nakatingin pero pansin ko ang panaka-naka niyang pagsulyap sa akin. Parang may nais sabihin pero hindi naman nagsalita. Tinanggal ko ang seatbelt ko. Siya naman ay nauna ng bumaba at umikot sa kabilang pinto at pinagbuksan ako. Kaagad din naman akong lumabas at bahagyang ngumiti sa kan'ya. Tumalikod na ako at tangka ng aalis ng bigla siyang nagsalita at kaagad din naman akong lumingon. "Sav. Don't hesitate to call me if there is any trouble." May pag-aalala sa mga tinig niya. Ngumiti ako at tumango bilang sagot. Muli na akon

Savannah Kahit naguguluhan ako kay Albrey ay natulog akong may ngiti sa mga labi ko. Naiisip ko na baka nag-alala lang siya sa akin ng husto. Dahil sa puyat ay tanghali na ako nagising. Linggo ngayon, pero wala si Albrey. Baka may importante siyang pinuntahan. Biglang sumagi sa isip ko ang pagyakap niya sa akin kagabi. Napangiti ako dahil doon. Kinahapunan ay nagpasya akong pumunta ng agency para isauli ang uniform ko. Nilabhan ko na ito at na-dryer. Napag-isip ko na hindi na pumasok dahil baka bumalik iyong lalaki kagabi. Hindi naman p'wede na bantayan ako ni Albrey doon buong duty ko, nuh. After ko sa agency ay nagkita kami ni Bea. "What?! Niyakap ka ni Mr. Ford?" gulat na tanong ni Bea. Nanlaki ang mga mata niya sa sinabi ko. Halatang nagulat talaga siya dahil napatayo pa siya mula sa pagkakaupo, ngunit my sumilay na makahulugang ngiti sa mga labi niya. Nandito kami ngayon sa park na madalas naming puntahan. Nakaupo kami sa isang bench sa harap ng malaking fountain. Dahil palub

Savannah Ngayong araw ang umpisa ko sa trabaho. Magkahalong kaba at excitement ang nararamdaman ko. Maaga akong pumasok dahil nakakahiya naman kung first day ko tapos late agad ako. Nang makarating ako ng building ay marami na din ang mga empleyado na pumapasok. Kaagad akong nagtungo sa CEO's office sa 28th floor. Nang makarating ako roon ay marami na din ang staff doon. Talaga sigurong maaga nagsisipasok ang mga empleyado dito. Siguro ay istrikto sa oras ang boss. Mabuti na lang at maaga ako pumasok ngayon. Lumipas lang ang ilang minuto ay dumating na rin ang boss namin na si Mr. Moore. Binabati siya ng mga empleyado na madadaanan niya. Kaagad din naman siyang gumaganti ng pagbati sa mga empleyado niya na may napakagandang mga ngiti. Ang lakas talaga ng dating niya. Ang sarap siguro magtrabaho kapag ganito ang boss mo. Nang makita niya ako ay kaagad niya akong nilapitan. Siya pa talaga ang lumapit. Nakakahiya naman. Malapit lang naman din ang kinatatayuan ko sa pinto ng office n

Albrey It's dinner time, but Sav still doesn't come out of her room. I didn't even bother to cook dinner. Nagpadeliver na lang ako ng food para sa aming dalawa. I was impatient to wait for her here in the kitchen, so I decided to go to her room. I knocked first before turning the doorknob. Naabutan ko siya na abala sa mga papel na hawak niya. Tutok na tutok siya doon at mukhang hindi niya narinig ang pagkatok ko, maging ang pagpasok ko. Ano kaya iyang mga tinitingnan niya at pati pagkain ng dinner ay mukhang nakakalimutan na niya. "Sav," tawag ko sa kan'ya, gulat naman siyang tumunghay sa akin. "Albrey." "Hindi ka pa ba kakain? What are you looking at?" I said with astonishment on my face and slightly peeked at the paper she was holding. "Mga papeles na binigay ni Xander. Kailangan ko kasi itong pag-aralan dahil may conference bukas," sabi niya na nakatutok pa rin ang mga mata sa mga papel na iyon. Nagulat naman ako sa itinawag niya sa boss niya. "Xander?!" gulat na tanong ko.

Albrey Ilang araw ng panay ang over-time ni Sav. Ang sabi niya ay may big client daw sila na nakikipag-dinner meeting and until now they have not had a close deal. Late na siyang umuuwi sa gabi, pero sobrang aga niyang pumapasok sa umaga, kaya't kahit male-late na ako sa class ko ay pinipili ko pa rin ang ihatid siya dahil iyon lang ang oras naming dalawa. Gusto ko rin sana na sunduin siya, pero dahil sa dinner meeting nila ay hindi natutuloy. Gusto ko man siyang sunduin sa kung saan ang meeting nila ay hindi ko rin magawa dahil tumatangi naman siya. Hindi raw kasi niya alam kung anong oras matatapos at hindi rin niya sinasabi kung saan ito. Kaya naman hinihintay ko na lang ang pag-uwi niya. Nagbabasa ako ng mga libro bahang nakaupo sa sofa para hindi ako makatulog kaagad, kaya sa tuwing umuuwi siya ay naaabutan pa niyang gising ako. Ipinagtitimpla ko siya ng gatas na iniinom niya bago siya matulog dahil alam kong napagod siya sa sobra-sobrang pagtatrabaho. She so hard-working at ma