Home / Romance / The Cold Billionaire's Ex-Wife / Chapter 21 - Chapter 30

All Chapters of The Cold Billionaire's Ex-Wife: Chapter 21 - Chapter 30

63 Chapters

Chapter 21- Tragedy

Supposedly this is our bonding time, becauseIt's Sunday and rest day at alam kong walang work ang asawa ko, pero kanina pa siya mukhang aligaga at hindi mapakali sa kinauupuan. Hindi ko alam kong anong problema niya. Pinipilit kong maging kalmado nang ilang araw, pero hindi pa rin talaga mawala wala sa isipan ko ang mga agam-agam na dalahin ko nag daang ilang araw. Lalo na ang lipstick na nakita ko sa luggage ito. Hindi ako pwedeng magkamali talaga, dahil alam ko ang lahat ng brand ng lipstick na ginagamit ko at mga regalo sa akin. Tanging wala akong ganong brand. Isa lang ang tumatakbo sa isipan ko ngayon ang mahuli ang walang hiya kong asawa at ang kabit nito, dahil sa ngayon sure na sure na ako na ginagago ako ng asawa ko."Mahal, tawag ko dito, para mapukaw ang pansin nito, mukha kasi siyang tense. After ng may maka usap siya over the phone bigla na lang siyang naging aligaga. Halatang may tinatago siya sa akin."Ha! may sinasabi ka ba?" tanong nito na halatang lutang at ang layo
Read more

Chapter 21- Madison's POV

Nang mabalitaan ko ang nangyaring aksidenteng kisangkutan ni Andrew ng lalaking pinakamamahal ko sa buong buhay mo. Kaso lang ayaw niya sa akin. Mas pinili niya pa rin si Amara over me. Kaya galit na galit ako sa babaeng 'yon. I hate her. I really, really hater her!!"Sapagkat hindi ako mapakali sa aking bahay. Naisipan kong puntahan at mag matyag sa ospital. Ilang araw na rin ako nagmamasid sa kwarto ng lalaking pinakamamahal ko. Buti na nga lang umalis rin ang bruhang babae na 'yon, magiging sagabal lang siya sa lahat ng pina plajo ko.Lagi kong tanong sa sarili ko. Ano bang meron sa kaniya na wala ako, 'di hamak na mas maganda at matalino naman ako sa kaniya. College pa lang kaagaw ko na siya sa lalaking mahal ko, ginawa kong makipag kumpetensya rito, baka sakaling ako naman ang mapansin ni Andrew, pero walang nangyari. Bakit gano'n ang kapalaran. Ako naman ang nauna sa'yo, nauna akong mahalin ka sa paraang alam ko. Ako ang unang nag mahal sayo, pero bakit siya pa rin ang lagi mon
Read more

Chapter 22- Abducted

Nang mabalitaan ko ang nangyari mula sa nurse. Mabilis ang bawat naging aksyon ko kaya nakarating ako ng ospital nang matiwasay. Naabutang ko ang asawa ko na nahihimbing pa rin na natutulog at hindi ko alam kong magigising pa ba ito, ayon sa doctor na naka usap ko kani kanina lang bago ako nag tungo sa room niya.Minabuti kong mag bantay sa asawa ko para malaman kong sino ang nakita sa CCTV footage na nagmamasid sa kwarto ng asawa ko. Hindi pa rin kasi ako mapakali sa nalaman ko. It's alarming lalo na sa akim at nagdadalantao ako.Sa bawat araw na lumilipas, paliit ng paliit ang pag-asa ko kong magkakamalay pa ba ang asawa ko, dahil inabot na kami ng isang bwan sa ospital, ngunit sa kasamaang palad wala pa rin kaming makitang kahit anong progress rito. Nakausap ko na din ang magulang ng asawa ko Napag desisyunan namin na kong after 2 months at wala pa ring progress, that's the time na ilipat na lang namin sa ibang bansa ang pag papagamot sa kaniya, mas maganda naman din ang desisyon
Read more

Chapter 23- Feeling Safe

ANDREWMatapos kong makatakas sa baliw na Madison na 'yon nang biglang nasira ang sasakyan na ginamit niyang pag takas sa akin sa ospital. Hindi ko akalain na kaya niyang gawin sa akin ang lahat ng 'yon. Ngayon ko lang na pagtanto kung gaano kabaliw abg babae na 'yon. Thank God nasa rest house na ako ni Janus, isa sa matalik kong kaibigan noong Highschool at pinagkakatiwalaan ko ng lubos. Nandito ako sa rest house niya sa Cebu. Siguro naman hindi na ako makikita ng baliw na babaeng 'yon.Nakahiga ako sa kama ng biglang lumapit ito at nag tanong sa akin."What's your plan bro? Hinahanap ka na ng asawa mo. Baka pagkamalan pa akong nag takas sa'yo, sira ulo ka ayoko pang makulong." sambit nito. "Of course not, hindi ka makukulong. Magpapahinga at magpapagaling muna ako dito bago ako umuwe. At isa pa kilala mo naman ang Madison na 'yon. She will do anything makuha lang ako." saad ko."Hmm! Iba ka talaga bro. Ang lakas ng dating mo." biro niya. Wala namang problema sa akin na nandito ka a
Read more

Chapter 24- The revelation

AMARADahil sa nangyari sa asawa ko hindi ako pumayag na 'di siya ibalik sa ospital. I just want to be make sure na everything is all right. Nahihimbing itong natutulog nang biglang dumating ang Doctor na nag check-up sa kaniya. "Mrs. Dawnson, matapos ang lahat ng pagsusuri na isinagawa sa asawa mo, maayos naman na ang kaniyang kalagayan. Just in five days pwede na siyang ma- discharge, pero may dapat kang malaman. Bigla akong kinabahan sa tinuran nito."A-ano po 'yon Doc??" tanong ko kasabay ng pag tambol ng dibdib ko sa gusto nitong sabihin sa akin ng mga oras na 'yon."It's all about the CCTV footage. Nang araw na nawala ang asawa mo at bago pa magkaroon ng pag sabog." wika nito.A-ano pong merong sa CCTV, Doc?" curious kong tanong at hindi na ako mapakali pa."Isang babae ang nag takas sa asawa mo. Nakasuot man ito ng jacket at cap, hindi maipagkaka ila ang figure ng babae sa isang lalaki. Bumaba ka sa guard office naroon ang sagot sa mga agam agam mo. Mauuna na ako, may iche-ch
Read more

Chapter 25- Triplets

KINABUKASAN5: 30 A.m at La Union Maaga akong nagising at naisipan kong maglakad lakad na rin, naalala ko kasi ang bilin nang ob-gyne ko na pag ka-bwanan na nang isang babae na nagdadalantao ay kailangan ng mag exercise, dahil nakakatulong raw ito para hindi ka mahirapan manganak. Ilang weeks na lang rin kasi ang aantayin ko at masisilayan ko na rin ang mga anak ko."Amara, sandali saan ka ba pupunta." tawag nito sa akin na humahangos para habulin ako.Napalingon naman ako at napatigil. "Bakit, Gracia? Doon lang sa dalampasiga, maglalakad lakad lang muna ako habang hindi pa tirik ang araw." pagpapaliwanag ko rito."Ay! ganon ba, sige balik na akong bahay at mag-iingat ka Amara at bumalik ka kaagad." bilin nito sabay diretso na nang lakad. Nagkaiba kaki ng way na tinahak. Ako naman ay nagpatuloy sa paglalakad patungong dalapampasigan.Haixt! Napaka sariwa talaga ng simoy ng hangin mula sa probinsya, maswerte ang triplets ko malalayo sila sa polusyon ng Manila. At lalong lalo na sa wa
Read more

Chapter 26- Andrew's Plan

ANDREWTWO YEARS AGO Nang layasan ako ng aking asawa. Matagal ko siyang pinahanap sa na hired kong private investigator. Hanggang sa isang araw tinawagan niya ako at pina alam sa akin na nakita niya na daw ang mag-iina ko.Kaya hindi na ako nag aksaya ng panahon at nag byahe agad ako ng pa La Union. Bakit ang tanga ko at hindi ko naisip na doon siya pupunta. Medyo pamilyar na rin ako sa lugar nila, dahil nakapunta na ako kahit papaano. Hindi ko na alintana kong magalit sa akin ito, ang mahalaga makita ko ang mga anak ko. Napatingin ako sa mga regalong nasa tabi ko, mga ilan lamang ito sa mga nabili ko kahapon sa Mall para sa aking mga anak. Buo ang pag-asa ko na makikita, mayayakap at mahahawakan ko ang mga anak ko. Ayokong mawalan ng pag-asa ngayon pa lang, dahil alam ko matindi ang galit sa akin ng kanilang Ina at hindi ko naman siya masisi kong ganyan ang maramdaman niya, sapagkat niloko ko siya at sinaktan.Napapangiti ako habang nagda drive ako at binabaybay ang kahabaan nang m
Read more

Chapter 27- The confrontation

"Mahal, I miss y--" hindi na niya natuloy ang sasabihin dahil isang malakas na sampal ang dumapo sa pagmumukha niya.Pakkk! Pakkkk! Pakkk! Pakk!! Paulit ulit na sampal ang iginawad ko rito para lang malaman niya ang sakit na ginawa niya sa akin at hanggang ngayon ang sakit na 'yon ay dala-dala ko pa rin. "What did you call me? huh!" panunuya ko rito. As far as I know matagal na tayong wala. Anong trip mo huh?" dagdag na sambit ko. Para lang ipa alala rito na tapos na kami at wala na siyang babalikan pa."Mahal, I mean Amara. Miss na miss na kita kayo nang mga anak natin." wika niya. Halatang nag papa awa pa sa akin, pero hindi na ako ang Amara na maunawain at mapagpasensya. Binago ako ng galit sa puso ko na kagagawan rin niya."Hello? Hibang ka ba talaga? O sadyang nagpapatawa ka, tell me para tumawa naman ako." pang-aasar ko rito. Akala niya yata ay ganon ganon lang ang gusto niya, pagkatapos ng lahat babalik siya na parang walang nangyari."H.. Hindi sobrang na miss ko talaga ka
Read more

Chapter 28- Andrew's is dead

Two Months LaterMatapos ang aming sagutan ni Andrew hindi na ito mulinh nagpakita pa sa akin. Marahil tanggap niya na ang lahat, mainam na rin 'yon para makapag move-on na kaming lahat. Habang abala ako sa triplet ko isang tawag ang gigimbal sa aking balita. Mula ito sa unknown telephone number and I didn't know who she/ he was. Kaya sinagot ko na lang ang tawag, sa pag aakalang tungkol sa na filed kong case."Hello Mrs. Dawson," bungad nang tumawag sa'akin. Mukhang kilala niya ako base sa pag tawag nitong Mrs."Yes, whose this speaking?" tanong ko."Sa ospital po ito kong saan naka lagak ang katawan ng asawa niyo. Huwag po kayong mabibigla. He is dead. Kinalulungkot ko ang balitang aking napabatid," malungkot na wika nito. "No!" bigla kung nasambit at hindi ko namamalayan na nabagsak ko pala ang cellphone ko. Hindi ako makapaniwalang patay na ito. Ganon kabilis! Kailan lang kami nagkasagutan paanong nangyaring namatay na siya.Sa gulat at pagtataka nila Hanz at Gracia, kaagad sila
Read more

Chapter 29- Amara's New life

FIVE YEARS AGONang mamatay ang dati kong asawa at naiwan sa akin ang mga triplets ko. Kaya napag pasiyahan kong mag hanap ng trabaho at mswerte naman na natanggap ako sa isang malaking kumpanya sa bansa bilang isang Fashion designer ulit. Lumalaki na rin kasi ang mga anak ko at ang kanilang mga gastusin sa paaralan kaya kailangan ko ng kumayod para sa kanila at makalipat na rin kami sa magandang bahay. Naawa na kasi ako sa mga anak ko kong minsan talaga, dapat hindi pride ang isipin kundi ang kapakanan ng mga anak mo. Kaso wala na nandito na kaya panininidigan ko na. After mamatay ng dating asawa ko sinolo ko na ang lahat ng karapatan para sa mga anak ko. All Though paminsan minsan sinasampal ako ng katotohanang hindi ko kaya ang mag-isa lalo na sa mga panahong hikahos ako. It's Sunday now. Church day namin ng mga bata. Minulat ko sila na dapat every Sunday nasa simbahan kami para magpasalamat sa anim na araw nang pag gabay niya sa aming mag-iina at mga blessings na natatangap nami
Read more
PREV
1234567
DMCA.com Protection Status