Chapter 21- Tragedy

Supposedly this is our bonding time, because

It's Sunday and rest day at alam kong walang work ang asawa ko, pero kanina pa siya mukhang aligaga at hindi mapakali sa kinauupuan. Hindi ko alam kong anong problema niya. Pinipilit kong maging kalmado nang ilang araw, pero hindi pa rin talaga mawala wala sa isipan ko ang mga agam-agam na dalahin ko nag daang ilang araw. Lalo na ang lipstick na nakita ko sa luggage ito. Hindi ako pwedeng magkamali talaga, dahil alam ko ang lahat ng brand ng lipstick na ginagamit ko at mga regalo sa akin. Tanging wala akong ganong brand. Isa lang ang tumatakbo sa isipan ko ngayon ang mahuli ang walang hiya kong asawa at ang kabit nito, dahil sa ngayon sure na sure na ako na ginagago ako ng asawa ko.

"Mahal, tawag ko dito, para mapukaw ang pansin nito, mukha kasi siyang tense. After ng may maka usap siya over the phone bigla na lang siyang naging aligaga. Halatang may tinatago siya sa akin.

"Ha! may sinasabi ka ba?" tanong nito na halatang lutang at ang layo