Lahat ng Kabanata ng Beautiful Liar: Kabanata 41 - Kabanata 50

Respect“Nandito na pala tayo, Xavier. Come on, bago pa matapos ang oras ko,” sabi ko na lang at hindi na pinansin ang sinabi nito.We both order our favorite coffee and snacks. Walang katapusan kaming nag-usap ng kahit na anong bagay tungkol sa trabaho. We laugh all over our sipped of coffee. Masarap kasing kausap si Xavier at may sense din itong tao kaya hindi na namin namalayan ang oras.“Thanks, Elle for your time, I really enjoy your company.”“Me too, Xavier, and thanks for the treat. Ako naman next time, kung may next time pa.”Tumawa ito. “See you again. Bye.”Pagkaalis ng kotse nito ay pumasok na rin agad ako sa company ni Dave. Dumiretso muna ako sa powder room sa ground floor. I face the big mirror saka inayos ang mukha ko at nagwisik ng kaunting pabango. When I’m already done, I smirked and I moved out.Brii, harapin mo na ang satanas sa buhay mo. “Hi, Lott . . .”“Hello, Ma’am.” Nakangiti itong nag-angat ng tingin sa akin.“Is your devil boss still waiting for me?”“Ye

Beach Bonding Gaya nga ng sabi ni Dave, hapon na kami nagtampisaw ni Davvy sa tabing-dagat. It's around 4:30 in the afternoon.Davvy and I wear the same color of swimwear. Nakikigaya rin sa akin ang bata since siya ang namili ng isusuot naming dalawa, while Dave wears his unbuttoned white polo long sleeve na tinupi nito hanggang braso at shorts na kulay krema. He's really hot dahil sa nakalitaw lang ang magandang mga dibdib niya at ang nasa ayos na mga matitigas na muscle sa dibdib.When Davvy asked me to build a sand castle, gumawa naman ako at hindi ko inasahang lalapit sa amin si Dave at tutulungan niya akong gumawa.Pilit kong iniwasang mapatingin sa kanya lalo na sa malapad niyang dibdib pero si Dave na yata ang pinakamapanukso sa lahat na mapanukso. I don't want to assume pero ramdam ko na sinasadya niyang masagi ako sa braso, mahawakan niya ang kamay ko nang hindi sinasadya at magsalita nang malakas para mapatingin ako sa kanya. There is also a time na bigla na lang siyang may

Reminisce Dave didn’t talk to me after that night. Kung kakausapin man niya ako ay iyon ’yong kapag kaharap lang namin ang bata. And if it’s not about Davvy, para lang akong hangin sa paningin niya at parang yelo siya na nanlalamig sa akin.I sighed.Minsan ay hindi ko na talaga siya maintindihan ang mga gusto niyang mangyari. Sinunod ko siya sa plano niya, ngayon naman ay gusto niyang baguhin.“Tita, I am sleepy,” tawag-pansin ni Davvy sa pananahimik ko sa buong biyahe namin pauwi ng hapong iyon. Humihikab din itong humarap sa akin.“Oh, napagod ka ano?” Inaantok itong tumango sa akin. “Kasi naman kahit pauwi na tayo ay sige ka pa rin sa paglangoy sa pool.”“Sorry po.”I smiled and caressed her cutie face. “It’s okay, baby. I understand. It’s a part of your childhood. Come, higa ka sa hita ko,” sabi ko nang pinatungan ko ng maliit na unan ang hita ko para makahiga ito. “Dave, slow down ka muna. Aayusin ko lang ang pagkakahiga ng bata,” I said in a normal tone.Huminto naman ito sa

MomentsNapasulyap ako sa bintana, at doon ko pa nalaman na umaga na pala at nakalabas na ang haring araw.“Dave, Dave, Dave! Hoy, gising . . .” Niyuyugyog ko ito at inistorbo sa kanyang masarap na pagtulog. “Hoy, Dave. Gising na!”“Baby, ano ba . . . inaantok pa ako,” bulong nito.“Baby mong mukha mo,” sabi ko rito nang tinampal ko ang pisngi nito. But he hauls me into his side. “Dave, bangon na—”“Isa pa ba? Mamaya na . . . mamaya na, okay?” sabi nito na pilit minumulat ang mata.Umalis ako sa tabi nito at inabot ang roba na tinapon nito sa isang tabi kagabi.“I don’t need more, Dave. Tayo. Bilis. Nand’yan ang anak mo sa labas. Nambubulahaw na. So get up.”“Come here, Brii. Hindi ’yan mabubuksan ng anak natin dahil dinoble lock ko ’yan kanina bago natulog sa tabi mo,” sabi nito na tumihaya.“Oh, magaling naman pala na ama,” sabi ko rito.“Ako pa ba. Mabubuo ba ’yon kung hindi?” nakangisi ito at kumindat pa sa akin.Kumunot ang noo ko but I didn’t pay attention to it. Kasi lumakas

Diet “Mommy . . .”Napahinto ako at si Dave sa pagsalansan naming dalawa ng mga gamit na dadalhin namin sa kotse nito.“Mommy, Daddy . . .” pag-uulit na tawag sa akin ni Davvy ng Mommy.Namumulang napasulyap ako kay Dave. He just shrugged and nods in my direction. Bumaba ang tingin ko kay Davvy na ngayon ay nakayakap sa baywang ko.“He-hey, Davvy.” Hinaplos ko ang ulo nito. “Are you ready for this school field trip?”Davvy nod and smile. “Opo. Uhm, Tita. Can I call you Mommy muna? Kasi ’yong mga classmates ko, kasama nila mga mommy at daddy nila. So, you are there as my mom, right? Kaya mommy na muna po kita good for two days. Is it okay with you?”I couldn’t answer right away. My heart feels great hearing my daughter’s calling me as her mommy, but I felt a bit of shame.Dave cleared his throat at napasulyap kami rito ni Davvy. “That would be nice, Davvy. You are free to call her as your mother. Anything that you want, okay lang ’yan.”“Dave?” I am warning him with my eyes and voice.