Teased “Okay. Next time gagawa na lang ako ng para sa akin at sa kanila,” I said in a low tone. Tumingin ito sa akin. “I don’t care.” Then she crossed her tiny arms. “Sure, I . . . I get it, Davvy. You really don’t care because you really don’t like me here, right? Then, thank you,” I said and I get up. “Excuse me, guys. Akyat na ako sa silid ko.” Pagkatapos ko silang iwan ay dumiretso na nga ako sa aking silid. I locked the door. Para akong nauupos na kandila na napapadausdos ng upo sa likod ng pinto. She really doesn’t like me. Tama lang naman ’to sa akin. Tama lang na makaramdam ako ng kirot kasi sa laki ba naman ng pagkukulang ko bilang ina niya, I have no right to complain now. Kung tutuusin, kulang pa ang panunumbat niya ngayon sa akin. I’ve never been a good mother, wala akong silbi, wala akong karapatang masaktan, wala akong karapatan magreklamo, wala akong karapatan sa lahat lalo na sa kanya. Wala . . . Wala . . . I never thought that I was in tears. Dahil siguro iyon
Last Updated : 2022-12-30 Read more