All Chapters of RIGHTFUL HEIR OF A BILLIONAIRE : Chapter 21 - Chapter 30

"Pasok maupo kayong tatlo," wika ni MA sa mga tauhan ng kumpanya.Wala naman siyang kaalam-alam kung ano ang dahilan kung bakit nakiusap sa kaniya ang bayaw na ipatawag niya ang magkakaibigan. Ganoon pa man ay sinunod niya. Maaring may sasabihin ito sa tatlo ngunit hindi maaring ipagsabi sa labas kaya't sa kaniya ito dumaan."Salamat, Boss. Subalit maari ba naming malaman kung bakit mo kami ipinatawag?" tanong ni Samson na agad sinundan ni Anjo."Tama si Engineer Reyes, Boss. May nilabag ba kami sa patakaran dito?" anito."Hindi ko alam, Boss, pero pakiramdam ko ay may importante kang sasabihin. Maari mo naman po kaming kausapin in public pero pinagreport mo pa kami rito," wika naman ni Romy.Wala siyang masabi sa mga ito. Dahil simula tinanggap niya ang tatlo anim na taon na ang nakakaraan ay wala pa silang nagagawang mali. Kaya naman ay wala rin siyang maisagot sa mga tanong nila. Dahil kahit siya ay nagtataka, napapaisip kung bakit ipinatawag ng bayaw niya ang magkakaibigan."Ang B

"Nerbiyos?" tanong niya sa kasama.Halatang kinakabahan ito o mas tamang sabihin na takot ang nakabalatay sa mukha nito. Hindi naman niya ito masisi dahil alam nito kung ano ang buhay mayroon siya sa pamilya niya. Ngunit nais niyang matawa rito dahil tagos hanggang buto, nanunuot pa sa puso niya ang mga binitawan nitong salita. Kaso kung kailan nandoon na sila sa malapit sa kanila ay saka pa lang niya napansin ang pangangatog sa katauhan nito."Eh, ewan ko ba, Kuya. Kung kailan nandito na tayo ay saka pa ako hindi mapakali. Huwag naman sana, Kuya, kaso ibang-iba ang pakiramdam ko." Nakangiwi itong tumingin sa kaniya.Kaya naman ay napangiti siya. Akala niya ay ipagkakaila nito ang saloobin ngunit nagkamali siya. Mas naging bukal ito sa kaniya. Ipinahayag ang tunay na nararamdaman."Huwag kang matakot, Tan. Siguro nga ay may naghihintay na namang kamalasan diyan sa loob na naghihintay sa akin ngunit wala akong pakialam, Tan. Saka huwag kang mag-alala dahil hindi nila ako papatayin. Ako

"Hi, I'm sorry if he take you here privately. I just want to talk to you, Engineer Saavedra." Nakangiti niyang pagbati sa salubong ang kilay na lalaki.Hindi naman niya ito masisisi dahil talagang pinasundan niya ito mula sa tahanan nga mga Saavedra hanggang sa mga Mondragon. Ito ang nais niyang paghabilinan sa mahal niyang kasintahan. Lalaki siya at ramdam niyang may gusto ito sa dalagang amo. Kaya't ito ang napili niya dahil na rin sa magandang pagkatao."Okay, go ahead. Ano ba ang pag-uusapan natin?" agad nitong tanong saka naupo sa itinuro niyang upuan."Since that you want to proceed directly to the point, we will. I'm dying, Engineer Saavedra," tugon niya.Ano raw?He is dying yet he is telling him not to his girlfriend?"Alam kong nagtataka ka, Tommy, kung bakit ko ito sinasabi sa iyo. But I'll explain very well dahil gusto kong makasigurado sa kaligayahan ng nobya ko. Any moment from now, I'll go to the underworld. Though, wala akong alam kung kailan, just I know that I'm dyin

"Magandang gabi, Sir Tommy. Pasok ka, nasa sal sina Sir at Ma'am. Kanina ka pa nila hinihintay," wika ng night guard sa kaniya."Magandang gabi rin po, Kuya. Sige po, maiwan na kita," tipid niyang tugon.Nasa entrance pa lamang siya main door ngunit kitang-kita na niya ang mga magulang. Halata ngang hinihintay siya. Kaya naman ay agad siyang nagparamdam, ipinaalam ang presensiya niya."Magandang gabi po, Mommy, Daddy," aniya."Oh, Iho, ikaw pala. Magandang gabi rin sa iyo, anak. Halika rito, maupo ka," masayang sabi ng Don."Kumain ka na ba, anak? Kung hindi ay magpapahanda tayo kay Yaya ng dinner mo," sabi naman ng Chief Of Police.Ngunit magalang niya itong tinanggihan. Hindi pa siya kumain ngunit wala siyang balak magtagal doon."Salamat na lang po, Mommy. Tapos na po ako," sagot na lamang niya. Kahit hindi pa siya kumportable sa mga ito ngunit ayaw din niyang tuluyang maging bastos.Then..."Anong plano mo ngayon, anak? Babalik ka na ba sa trabaho mo?" tanong ni Don Felimon sa bun

"Ang lukong ito, oo. Hindi pa rin nagigising." Napakamot sa ulo si Romy. Dahil umuwi sila na mahimbing ang tulog nito, nakabalik na sila ay tulog pa rin."Mukhang si Miss Mondragon ang napanaginipan niya, huh! Kung noon pa sana niya nilagawan ang dalagang iyon disin sana'y hindi lang sa panaginip niya nakikita," wika rin ni Samson.Subalit ang binatang may-ari sa bahay ay iba ang sinabi. Nakapagsuhestiyon ito ng magandang pampagising. Kaya naman imbes na tuluyan nila itong gisingin ay hindi dahil kumuha sila ng tubig. Parang eyes drop ang ginawa. Inunti-unting ipinatak sa mukha nito hanggang sa tuluyan itong nagising. Iyon nga lang ay pikit pa ang mata nito."Ano ba naman kayong tatlo. Maari bang patulugin n'yo muna ako?" anito saka muling hinila ang kumot.Ang ganda pa naman ng panaginip niya eh! Nandoon na, hahagkan na sana niya ang kasintahan niya! No, mali! Mapapangasawa niya dahil ikakasal na sana sila kung hindi lang dahil sa mga sutil niyang kaibigan ay kasal na sana sila ng dr