SIMULAEREM BLYTHE VALDERAMA’S POVGrowing up, I only have one big dream and that is to have a happy and complete family na kahit minsan ay hindi ko naranasan, kaya hanggang ngayon na nasa hustong gulang na ako ay bitbit ko pa rin ang pangarap na iyon. Lumaki akong walang ama at kahit anong pagkakakilalan tungkol sa kaniya ay wala ako. Kung bakit ay hindi ko alam dahil sa tuwing magtatanong ako aking ina tungkol dito ay palaging bulyaw lang ang nakukuha kong sagot mula sa kaniya. “Erem, ang tagal mo namang ihanda ang agahan! Ang kupad-kupad mo talaga kahit kailan!” galit at pasigaw na sabi ni Tiyo Robert, kinakasama ng nanay ko na halos walang ginawa sa buhay kung hindi ang tumambay at makipag-inuman. Isa na naman ito sa mga araw ng buhay ko kung saan gumising akong pagod at walang gana sa buhay, pero dahil alam kong mauuwi lang sa pagtatalo namin ni Mama kapag hindi ako kumilos ay naghanda pa rin ako ng pagkain para sa kanila. Walang kibo kong inilapag ang niluto kong sinangag na
Huling Na-update : 2022-12-03 Magbasa pa