All Chapters of TWISTED : Chapter 31 - Chapter 40

She couldn't believe that all this was happening to her.Sariwa pa ang sakit na nararamdaman niya sa pagkawala ng magulang niya. Ang sakit na ginawa ni Leo sa kanya. Maging ang iniwan ni Draken na takot sa kanya.Tapos ngayon ito?Did she deserve this? Why? Nagmahal lang naman siya. Pero bakit kailangan mangyari sa kanya lahat ng ito? Bakit niya pa nakilala ang mga taong ito kung ganito lang naman ang mapapala niya?Patuloy na hinahalikan siya ni Piero. Manhid na ang labi niya sa sakit dahil halos durugin nito ang labi niya sa paraan ng paghalik nito.Halata ang gigil nito sa katawan niya.Sunod-sunod ang pagmumura nito ng tumunog ulit ang cellphone nito. Galit na umalis ito sa ibabaw niya.Humugot siya ng malalim na hininga at saka pinakawalan ang hikbi na hindi niya mailabas kanina dahil sa diin ng paghalik nito.Nangingig ang katawan niya dahil sa sakit. Kailangan niyang makatakas rito bago pa siya mababoy nito.Medyo napaurong ang katawan niya ng makita ang malagkit nitong tingin

TULALA lang siya habang nakatingin sa harap ng salamin. Tumulo ang luha niya na agad niyang pinunasan. Apat na araw na siyang nakakulong sa kwarto ni Draken. Subukan man niyang tumakas ay hindi niya magawa dahil sa palaging naka-lock ang pinto. Dinadalhan lang din siya ng pagkain ni Draken sa kwarto. Halata na wala itong balak na palabasin siya sa kwarto. Palagi din itong nakabantay sa kanya kaya hindi niya magawang tumakas.Pati ang bintana ng kwarto ay nakasarado. Pinilit niyang buksan 'yon pero hindi niya nagawa. Hindi rin pamilyar sa kanya ang bahay nito. Iba kasi ito sa bahay ni Draken na nakita niya noon.Kinagat niya ang labi ng makita ang mga marka na gawa ni Draken. Halos mapuno nito ang buo niyang katawan. Kahit sa hita niya at sa singit ay halos may mga marka siya.Agad na inayos niya ang suot na nighties ng marining ang pagbukas ng pinto. Nagmamadali siyang tumakbo at humiga. Binalot niya din ng kumot ang sarili dahil tiyak na may gagawin na naman ito sa kanya makita lang

"DALAWANG daan po lahat." Agad na kinuha niya ang bayad ng costumer na bumibili ng bigas.Lumapit sa kanya si Wilma. "Hindi ka ba naiinitan sa ayos mo? Ang init kaya, tapos balot na balot ka." Tila nawiwirduhan na sabi nito.Kasama niya rin ito sa trabaho. Samantalang si Joseph naman ay nagtitinda ng mga karne sa palengke sa sariling pwesto.Natigilan siya. Isang linggo na rin simula ng magsimula siyang magtrabaho dito. Nakurpirma niya rin ikakasal na nga si Draken at Piero sa mga kaibigan niya. Wala ng dahilan para matakot siya.Ngumiti siya.Napakasaya niya dahil tuluyan ng magiging maayos ang buhay niya. Hindi na niya kailangan magtago at matakot.Hinubad niya ang sumbrero na suot, pati ang kanyang mask at salamin sa mata. Hinubad niya rin ang jacket dahil naka-sando naman siya.Tumingin siya kay Wilma at kumunot ang noo. Paano ay nakatulala ito habang nakatingin sa kanya. Sinuklay niya ang maikling buhok gamit ang kamay."W-wow..." Nakanganga na ito. "Para ka talagang diyosa, prend

TINAGGAP niya ang isang tasa ng kape na inabot sa kanya ni Wilma. Tumabi ito sa kanya at naupo. Narito siya sa kubo na pansamantalang tinitirhan niya."Salamat nga pala sa inyo ni Joseph, Wilma." Kung hindi dahil sa dalawa ay hindi siya makakalayo."Maliit na bagay." Nakangiting sabi nito. "Basta magpakasaya ka lang muna habang di ka pa nila nakikita." Marahas na napalingon siya rito. "Regina, aminin na natin na sa yaman ng mga 'yon, madali lang para sa kanila ang mahanap ka. Sa tingin ko, hindi ka lang nila gusto para habul-habulin ka ng ganito. Ang malas mo lang talaga kasi tatlo silang naghahabol sa 'yo." Umiling ito. "Grabe, buti nalang talaga hindi ako naging ganyan kaganda."Natawa siya ng mahina sa huli nitong sinabi. Tiningnan niya ang maaliwalas na dagat. Papalubog na ang araw kaya napakaganda tingnan ng tanawin. Tama si Wilma. Mahahanap siya ng mga ito dahil sa makapangyarihan ang bawat isa sa kanila. Wala siyang ligtas. Makapagtago man siya ay mahahanap din siya agad ng m

NANG magising siya ay nasa hindi pamilyar na kwarto siya. Takot na takot na sumiksik siya sa sulok ng maalala ang nangyari.Ang huli niyang natatandaan ay nawalan siya ng malay ng may iturok si Piero sa tapat ng dibdib niya.Sobrang takot niya ng maalala kung paano siya nito tutukan ng baril.Balak siyang patayin nito!Kahit nanginginig ang tuhod niya sa takot ay tumayo siya ng makita na tumunog ang pinto, hudyat na may nagbubukas nito. Agad na tinungo niya ang isang pinto ro'n na bathtroom pala. Nagpasalamat siya ng mabuksan niya 'yon.Agad na ini-lock niya 'yon ng makapasok siya. Napa-atras siya sa takot ng malakas na kumatok ro'n ang lalaki na kinakatakutan niya."Open this fucking door, now!" Halos masira ang pinto sa lakas ng pagkatok nito.Naitakip niya ang kamay sa bibig. Naghanap siya na pwedeng gamitin para ipagtanggol ang sarili pero wala siyang makita ni-isang gamit na pwede niyang magamit laban kay Piero.Nakahinga siya ng maluwag ng tumigil na ito sa pagkatok.Umupo siya a