Lahat ng Kabanata ng Not Your Ordinary Cinderella Story: Kabanata 21 - Kabanata 30

“YOU’RE unbelievably stubborn for a young lady.” May diin at bakas sa boses ni Master na naiinis na siya.The way he speaks tells me that I crossed the line.“You started it!” sigaw ko. I even stomped my foot sa sobrang inis ko sa kanya.Dahil sa ginawa, napasinghap ako dahil biglang bumukas ang robe ko. Mabilis naman na nag-iwas ng tingin si Master. Sinara niya rin ang pinto at iniwan ako sa loob.I let out a sigh of relief. No one has ever see me naked. At kung hindi siya maagap, siya ang una.Inayos ko na lang ang tali ng robe ko saka mabilisang nilagay ang mga damit na nagkalat sa ibabaw ng kama niya na may gray at makapal na kumot. Bahala na siya magtiklop.Nang matapos ay lumabas na ako ng kwarto na hawak ang isang navy blue polo mula sa mga damit niya. Akin na ito, pangtulog ko.Nadatnan ko pa siyang nakasandal sa pader na may layong halos dalawang metro sa akin, with his legs crossed. Nakahalukipk

ANG MALAMAN na allergic sa babae si Master ay sagot lang sa tanong ko kung bakit kinailangan pa nilang magsagawa ng interview na iyon. Not a typical wife-hunting tulad ng mga nababasa ko.At kung allergic si Master, ibig sabihin wala siyang experience. Kawawang nilalang.Hindi ko namalayan na tumatawa na ako. Ramdam ko na ang pagkalito sa mga tingin ni Sir Fred.“Stop imagining things, Young Lady.”“But he is my husband. How can I handle him, like you said if I can’t talk to him and get to know him more?” palusot ko.Hindi ko na narinig ang naging sagot ni Sir Fred. Bigla kasing natuon ang buong atensyon ko sa kalsukos mula sa likod ng halaman. Mukhang may naliligaw sa maliit na maze at sinisira na ang magandang pagkakatanim nito. Hindi nagtagal ay palapit nang palapit ang tunog.Sumilip na rin ako sa pagitan ng mga sanga, at ilang saglit pa, lumuwa ang mukha ni Master.Namilog ang mata ko nang mapatitig

INABOT KAMI ng hapon ni Sir Fred sa pamimili. Bukod sa maraming tao sa mall, may pahabol pa na request na mamahalin na wine si Paul at hinanap pa namin iyon sa kung saan. Binilhan ko rin ng damit si Master bilang regalo. I need to do every means para mapaibig siya at nang worth it naman ang talent fee ko.The sooner, the better—para makaalis na rin ako sa bahay nila.Speaking of, sana naman wala siyang nakita sa phone ko. Sana hindi nag-message si Dandi sa nakalipas na bente-kwatro oras. Hindi ko pa nababawi ang phone ko dahil sa sobrang antok ko kagabi.Nakauwi naman kami pasado ala una dahil na rin ma-traffic.Pagod at gutom ang nararamdaman ko. Buti na lang at advance mag-isip si Sir Fred. Nakapagluto na siya ng para sa lunch. Nagulat pa ako nang pagdating namin, tila ba hinihintay nila kami sa sala bago kumain.So Sir Fred is strict about the meal. Buti at pinipilit kong gumising nang maaga para makasabay sa breakfast.Sa hapag, na

MAGDAMAG akong natulog. Hindi naman ako kinatok sa kwarto para sa Noche Buena. Kinaumagahan, sa akin pa nagpaalam sina Sir Fred at Paul na may pupuntahan sila. Binilin din nila sa akin si Master. Anong gagawin ko sa lalaking iyon?Alas otso na at tahimik na ang buong bahay. At hanggang ngayon, hindi pa rin bumababa si Master para mag-almusal. Ayaw niya ba akong makita? Napaka-sensitive naman ng puso niya para damdamin ang nalalaman ko na allergic siya sa babae.Bahala nga siya!Wala sa sariling naglinis ako ng mga naka-display na figurines sa kabinet. Maging ang mga paintings sa wall ay pinunasan ko rin.Nang matapos ay pinagmasdan ko ang mga ito. Mula sa pinto hanggang sa mga nakasabit sa ibaba ng hagdan, tila ba may sinasabing kwento ang paintings. At ang pinakanakakalungkot sa lahat ay ang nasa dulo ng hagdan.Mukha siyang simpleng dalawang bato na magkapatong at nasa gilid ng ilog. Pero kung tititigan, isang bata ito na nakayuko at yakap ang sa

“YOUNG LADY?”Sumisinghot-singhot na tiningnan ko si Sir Fred. Nasa may pinto siya ng kusina at may dalang tray ng juice.“You should go now. I’m sorry if you got dragged into these fools’ selfish actions.”“Thank you po,” sabi ko at dahan-dahang tumayo.Namamanhid ang binti ko kaya ginawa kong suporta ang balikat ni Paul. At ang walang hiya, sinadya na matumba sa harapan ko kaya na-out of balance ako. Si Master na walang kamuwang-muwang sa buhay, este sa mga kalokohan ni Paul, ito nadadaganan ko.“Boόbs mo pa lang, mabigat na, dadagan ka pa!” bulong ni Master sa likod ko. Palihim ko siyang siniko sa tagiliran. Akala niya, papadaig ako? No way!“Paul, umayos ka. Dagdag thirty minutes para sa iyo,” sabi ni Sir Fred kay Paul na ikinapalakpak ng tainga ko.Naupo ako nang maayos. Habang pinapagpag ko ang mga asin na nakadikit sa balat ko ay hindi ko nilul