All Chapters of White Lies: Bud Brothers Series 2: Chapter 41 - Chapter 50

MARCONakangiting tinapik-tapik n'ya ako sa aking likod saka binitawan. Kaagad kong dinampot ang mga dokumentong nakalagay sa envelop at lumabas ng Library matapos kong magpaalam kay Dad. Dumeritso ako ng kusina para uminom ng tubig. Naabutan kong busy si Nana."Aalis ka na ba Iho?" malungkot na tanong sa akin ni Nana Rosa.Sila ng mag-anak nilang sina Mang Oscar at anak na si Jeffrey ang katiwala dito sa Mansyon sa Hacienda at sa kabilang Rancho.Oh no... ito ang ayaw ko kapag umuuwi ako dito. Lahat sila umiiyak kapag aalis na ako. Napaka-OA talaga nila! Daig ko pa ang mag-a-abroad.Minadali ko na ang pag-inom ng tubig at niyakap s'ya. "'Wag po kayong malungkot Nana. Babalik naman ako dito. May kailangan lang akong asikasuhin sa opisina."Malalim s'yang bumuntong-hininga. "Basta mag-iingat ka sa byahe. Bakit ba kasi hindi ka na lang mag eroplano para mabilis ka lang makarating. Delikado pa naman mag byahe na nakakotse ka lang. S

MARCOHindi s'ya umimik sa sinabi ko. Yumuko lang s'ya habang sinusuklay-suklay ng mga daliri ng kamay niya ang kanyang buhok.A few minutes passed but I recieved no answer from her. "What? You have nothing to say?" untang ko sa kanya.Ngunit hindi pa rin s'ya umimik. Parang binging inayos naman n'ya ang nagusot na damit. Inunat pa ang mga binti at marahang hinilot-hilot.Napatitig ako sa makinis niyang mga binti.Sh*t. Bakit ba dumudumi ang utak ko sa babaing 'to?Kaagad kong iniwas ang aking mga mata. I hate this strange feelings. It shouldn't be like this. Minsan napapatanong ako sa sarili ko kung bakit ko siya nagustuhan. Siguro dahil palaban siya, matapang. Bihira ako makatagpo ng gano'n. Matigas pa ang ulo.How about that Jillian girl who called you budol gang and manyak? Damn--conscience tumigil ka! Napailing ako saka ipinilig ang ulo para itaboy ang anag-ag ng kahapon na matagal ko ng ibinaon sa hukay.

MARCOIlang oras din ang tinagal ng byahe bago ko hininto ang aking kotse sa isang Mall sa bayan ng San Agustin. Matagal ko ng pinapangarap akyatin ang bundok ng Mt. Quasinta ngunit dahil sa lintik na paghahanda ko sa proposal ko kay Mr. Chua na nauwi din sa wala ay ngayon ko lang magagawa.I heaved out a deep sighs to calm myself. Well maybe baka may dahilan kaya ganun. Pero ayaw ko pa rin tanggapin ang katotohanan that he turn down my proposal. Anong dahilan bakit bigla s'yang umatras sa contract signing namin? Nahalata niya kaya ako? Kaagad din akong umiling sa aking tanong. Imposible. There must be something else. Pero ano?! I released a pissed groaned.Bwesit siya... 'wag na 'wag s'ya makalapit-lapit pa sa akin muli at masasapak ko na talaga s'ya. Pabago-bago ng utak. Nakakadalawa na s'ya sa akin. Ang pangatlo, kamao ko na ang dadapo agad sa mukha n'ya.Damn..!Kaagad akong napahilot sa aking sentido. I felt exhausted and damn furious. Biglang nawala lahat ng antok ko sa tambak na

JILLIAN"Ah..."Napakurap-kurap ako ng marinig ko muli ang daing ng lalaki. Bigla akong napabalik sa kasalukuyan sabay lingon sa labas ng kwarto.Nasaan na ba kasi sila? Bakit ang tagal ni Inay?Hindi mapakaling tanong ko pa sa aking sarili saka tiningnan muli ang lalaki. Napatayo ako ng makita kong dahan-dahan siyang dumidilat. Natumba pa ang upuan sa ginawa kong pag-atras. Malakas pa akong napasinghap ng magtama ang aming mga mata. Biglang lumukso ang puso ko na para bang kilala nito ang lalaki. Natigilan ako. Parang familliar...? Saan ko ba nakita ang mga matang 'yon? Tanong ko pa sa aking isip habang nakatitig sa kanya.Hindi ko alam kung ilang minuto kaming nagtitigan. Hindi ko rin mabasa ang ekspresyon sa kanyang mukha dahil bukod sa maraming mga pasa, marami ring sugat.Umiwas siya ng tingin saka sinubukang bumangon. Napangiwi ito saka malakas na dumaing.Natatarantang kaagad ko siyang dinaluhan. "'W-Wag ka munang

JILLIANInabot ko ang cream at sinimulan namang lagyan ang bawat sugat niya. Pagkatapos binitbit ko ang palanggana papunta sa kusina. Naghugas ako ng kamay saka muling bumalik sa loob ng kwarto. Nag-alcohol muna ako bago ko sinimulang tanggalin ang benda sa kanyang ulo. Maliit lang naman ang sugat doon pero kung makadugo wagas. Akala mo naman subrang laki. Mas malaki pa nga 'yong hinliliit ko e."Ano nga palang nangyari sayo? Bakit ka napadpad doon sa sapa? Pa'no ka naanod? Umakyat ka ba ng bundok?" sunod-sunod na ulit kong tanong sa kanya sa tanong ni Inay na hindi niya sinagot kanina.Nagbabakasakaling baka magsabi siya sa akin. Ngunit natapos ko na lahat-lahat linisan ang sugat at pinalitan ang benda sa kanyang ulo ay hindi siya sumagot. Nanatili lang siyang nakatitig sa akin. Nag-aalalang hinawakan ko ang kanyang mukha."Okey ka lang ba? May... masakit ba sayo?""H-Hindi ko alam. W-Wala akong maalala sa n-nangyari."Napangang