All Chapters of My Bestfriend's Possession: Chapter 11 - Chapter 20

Chapter 11"That fcking asshole..." bulong ko sa hangin habang nakakuyom ang aking mga palad dahil sa nakita ko kanina.Pagkatapos ng lahat ng ginawa nya sa'kin gusto nyang kalimutan ang lahat? Putangna lang, sinong kayang taong nasa tamang pag-iisip na kayang kalimutan na naagrabyado sya? At ang masakit pa dun, pinakamatalik na kaibigan ko pa gumawa ng kahayupang iyon sa'kin. Tapos bigla nalang syang susulpot, kakausapin ako na parang walang nangyari at ang masakit pa dun may katabi syang babae.Bumuga nalang ako ng hangin para mailabas ang sama ng loob ko. Napapagod na akong umiyak. Di lang dahil sa masamang nangyari sa'kin kundi dahil na din sa mga sa na ipinararamdam nya sa'kin. Ang sakit lang na gusto nyang kalimutan lahat ng nangyari. Sya pa talaga ang gustong makalimot, gago sya. Parang sya ang nababoy.Pero sige, gagawin ko ang gusto nya. Alam kong para akong tanga dahil ako naman ang dehado pero parin aakto ako na parang wala nangyari. Mas gusto ko na ito kesa magulo pa ang

Chapter 13Hindi ako nakasagot nang marinig ko na agad ang galit na boses ni Michael. Napalunok ako ng laway napansing nakatingin sa akin si Dark.Anong gagawin ko? Di nya pwedeng malaman na kasama ko ngayon si Dark. Magagalit si Michael sa akin kapag nalaman nya 'to. Napagbawalan na nya ako dati, ano'ng sasabihin ko?Iniwas ko ang tingin ko kay Dark at nagsalita ng mahina, "M-May pinuntahan lang ako." Sagot ko sa tanong ni Michael at labis hiniling na sana di nya mapansing nagsisinungaling ako."Tell me the exact place. I'm going there." Malamig na sabi nya. Napatikhim naman ako dahil sa sobrang panunuyo ng lalamunan ko."Actually, papunta na ako sa room. Magtitime na di'ba?" Pagsisinungaling ko pa.Tumahimik naman ang nasa kabilang linya. Narinig ko muna syang bumuntong hininga bago nagsalita. "Are you with someone right now?"Muli ako napatingin kay Dark na mukhang naku-curious kung sino ang kausap ko. Marahang lumapit pa sya sa akin at pinagkrus ang braso nya. Nanliit tuloy ako da

Chapter 15"Aray... po... ate dahan-dahan po!"Natawa nalang ako nang maluha-luhang sinabi ni Hikari iyong mga salita iyon sa babaeng nagbubunot ng kilay nya. Kasi naman, kahit nasasaktan na sya di parin nya nakakalimutang gumalang. Kakatuwa syang panuorin dahil kakaiba 'yung mga reaksyon nya."Wag ka malikot, be! Baka hindi pumantay ang bunot ko!" Sabi pa ng babae na nagbubunot ng kilay ni Hiraki. Pilit nitong inihaharap ang mukha nya pero nanlalaban naman sya.Tumingin iyong babae kay Dark na para bang humihingi ng tulong. Napabuntong hininga naman si Dark na nasa tabi bago tumayo at lumapit sa kapatid nya.Nagulat ako nang bigla nya pisilin ang kaliwang pisngi ni Hikari at napaaray naman ito. "Wag ka nga maarte, Hikari! Tinutulungan ka na nga dyan! Pag di pumantay 'yang kilay mo bahala ka, sa halip na mawalan ka ng bully madadagdagan pa dahil mukha kang tanga!" Sabi ni Dark kay Hikari at binigyan ito ng masamang tingin.Di naman sumagot si Hikari at maluha-luhang tumingin dun sa ba

After kong makatanggap ng letter mula sa isang di kilalang tao, pakiramdam ko ay parati na may nagmamatyag sa bawat kinikilos ko. Pakiramdam ko palaging may mata na nakasunod sa bawat galaw ko. Nararamdaman ko ang presenya nya sa paligid ngunit hindi ko sya makita. Simula noon, palagi din akong nakakatanggap ng rosas na nakalagay sa loob ng locker ko. Ang totoo nyan, napapalitan ko ang lock ng locker ko pero sa di malamang dahilan ay patuloy parin ang pagtanggap ko ng mga rosas.Natatakot man ako ay wala akong ibang pinagsabihan. Tulad ng palaging rason ko, ayoko nang mandamay pa ng ibang tao. Isa pa lalaki ako kaya walang dapat ikabahala. Medyo liko man ang sekswalidad ko, may lakas parin naman ako ng tulad sa iba pang mga lalaki. Hindi ko na rin masyadong iniisip at binibigyang pansin ito. Lalo na at malaki ang posibilidad na babae ang may kagagawan ng prank na ito, hanggang sulat lang ang magagawa nya.Naputol ang malalim na pag-iisip ko nang biglang tumunog ang cellphone ko na na

"Kuya, do I really have to attend school wearing this outfit?" Nahihiyang tanong ko kay Kuya Dark na nagda-drive ngayon papuntang school. "Baka hindi bagay sa'kin." Dagdag ko pa at tiningnan ang suot kong off-shoulder dress na above knee ang haba. Tinapunan naman ako ni Kuya ng tingin at agad ding binalik ang mata nya sa daan, "Hikari, have faith in your self. You look stunning today." Pagpuri sa akin ni Kuya Dark dahilan para mamula ako. Hindi kasi ako sanay na pinupuri ako ng tao, kung kutya siguro baka kasanayan ko pa. Napakagat ako sa labi ko, "Hindi ba malaswang tingnan?" Paninigurado ko pa. Eh kasi naman, medyo labas ang hita at balikat ko sa suot ko. Nakakailang talaga para sa akin. Nagulat ako nang tumawa nang malakas si Kuya, "Patawa ka, 'neng!" Sabi nya. "Ikumpara mo naman 'yang sa mga suot ng kaklase mo na halos labas na 'yung kuyukot at hinaharap nila, di hamak na disente kang tingnan." Sabi nya na naiiling-iling pa. "Kuya naman, eh!" Ungot ko sa kanya. Kinakabahan na