All Chapters of My Bestfriend's Possession: Chapter 31 - Chapter 40

Ilang araw na ang nakalipas simula nang mag-away kami ni Michael. Simula nang mangyari 'yun, sa tuwing nagkikita man kami sa room o kung nagkakasalubong sa hallway, hindi kami nagpapansinan. Hindi ko sya iniimikan at ganun din naman sya. Naging hangin ang turingan namin na isa't-isa't. Ni hindi man lang nagtatama ang mata namin kahit isang beses. Alam kong nararamdaman ng mga taong nakapaligid sa amin na may problema kami ni Michael ngunit mas pinipili nalang siguro nilang manahimik at huwag mangialam. Look's like our friendship is really over... Napangiti ako ng mapait dahil sa naisip ko. Ito naman ang gusto ko, di'ba? Ngunit bakit ganito kabigat sa pakiramdam? Siguro ay nasasayangan lang ako sa haba ng panahon na pinagsamahan namin. Siguro ay sa una lang ito at kapag naglaon, nakakasanay ko din ang ganitong sitwasyon naming dalawa. Mawawala na ang nararamdaman ko para sa kanya at pag nangyari 'yon, magiging masaya na akon Pero ganito ba talaga muna kasakit ang dapat maramdaman

"Carlo, inom ka pa!" Sabi ni Coach at muling tinagayan ng alak ang baso ko. Marahas na napailing naman ako sa ginawa nya, "De, tama na po. Hindi po ako pwedeng uminom ng marami, magagalit po 'yung Tita ko." Sabi ko na lamang. Ang totoo nyan, ayos lang naman kay Tita kung iinom ako basta limitahan ko lang daw. Ako lang talaga ang may ayaw uminom ng madami dahil di ako gaanong sanay. "Teka, nasan na ba si Michael?" Biglang tanong ni Coach kina Ailan na nagkukwentuhan tungkol sa nangyari sa game kanina. Napatingin naman 'yung tatlo sa kanya. Napansin ko na napasulyap muna si Ailan sa'kin, "Bigla pong nawala pagkatapos ng game, eh!" Sabi nya. Kinuha ko 'yung baso na tinagayan ni Coach ng alak kanina at ininom iyon sa sobrang inis. Alam ko naman kasing kaya wala dito si Michael ay dahil iniiwasan ako nito. Eh di wag sya pumunta! Ano naman? Pabor pa nga sa'kin 'yun. Naramdaman ko bigla ang mainit na pag guhit ng alak sa lalamunan ko nang lunukin ko iyon. Nagtaka pa ako dahil hindi na

"Carlo, I love you."Marahang iminulat ko ang mata ko nang maramdaman ang pagtama ng sinag ng araw sa mukha ko."Putangna lang." Mahinang mura ko habang sapo ang ulo ko nang bigla ako nakaramdam ng sobrang pagkahilo. Shit, hangover.Mariin kong ipinikit ang aking mata at nanatiling nakahiga muna ng ilan pang minuto. Hinayaan ko muna saglit ang pag-intak ng ulo ko at huminga ng malalim.Makailang-minuto, sinubukan kong tumayo ngunit agad ding napahiga nang di makagalaw ang katawan ko. Naisubsob ko naman ang mukha ko sa matress na hinihigaan ko nang bumalik sa utak ko ang dahilan kung bakit ako sobrang nanghihina ngayon.Maya-maya ay narinig ko ang marahang pagbukas ng pinto ng kwartong kinalalagyan ko."You're finally awake." Rinig kong sabi ni Michael na kapapasok lang ng kwarto. "Drink this. This will surely help." Sabi pa nya at may kung anong nilapag doon sa side table.Mabilis naman sa alas-kwarto kong binato ng unan si Michael. Nanatili parin ako nakadapa sa kinatatayuan ko dahil

"Carlo!" Nakangiting bati sa akin ng kaklase ko pagkapasok ko pa lang ng classroom. Ngumiti din naman ako pabalik bilang pagbati."May kailangan ka?" Tanong ko sa kanya gamit ang magalang na tono.Tumango naman sya sa akin na may ngiti pa rin sa labi at tila good-mood na good-mood, "Gusto ko lang kasing itanong kung papasok ba si Michael ngayon? Kase di'ba, di na sya bumalik kahapon pagkatapos ng lunch break?" Tanong nya.Napahawak naman ako sa batok dahil hindi ko din alam kung aattend nga ba si Michael ngayon o hindi.Pagbalik ko kasi kahapon sa room pagkatapos namin mag-usap ni Dark, wala sya sa room. Dumating na 'yung prof namin at nag-umpisa na magturo pero hindi talaga sya umattend. Sinubukan ko pa nga na pumunta sa ibang klase nya na hindi kami magkaklase pero wala daw talaga sya."Hindi ko alam, eh." Sagot ko naman sa kanya sa nanghihinayang na tono.Sa totoo nyan, hinala ko lang, kaya hindi sya pumasok kahapon ay dahil ng kissmark na iniligay ko sa leeg nya. Siguro ay kinain

"Anong gusto mong sakyan natin?"Nanatiling nakakunot ang noo ni Michael sa tanong ko. Sobra kasing nabadtrip ito nang magdesisyon ang prof na naka-assign magmonitor sa klase namin na mag-alphabetical order sa sitting arrangement namin sa bus.Foundation day kasi ng school namin ngayon at dito iyon gaganapin sa EK.Pasimpleng napabuntong-hininga ako nang wala akong narinig na sagot mula kay Michael. Nagmumuk-mok pa rin ito na parang bata dahil lang sa hindi nya ako nakatabi sa bus. Kaya eto, nadamay ako at pati ako ay di nya pinapansin."Kael stop acting like a child, will you? Wag mo nang isipin ang ginawa ni prof kanina. Mababadtrip ka lang lalo." Sabi ko sa kanya at hinila sya papasok ng EK. "Let's enjoy this day." Sabi ko pa at nginitian sya."Acting like a child? No, I'm not." Inis na sabi nya at binawi ang kamay nya mula sa pagkakahawak ko. "You're supposed to sit beside. That's the reason why I agreed to come here kahit na madami pa sa isang dosena na akong nakarating dito." Si