All Chapters of My Housemate is a Playboy Billionaire : Chapter 1 - Chapter 10

ARMELLE LUNANagmamadali akong naglakad patungong terminal ng mga cab. Lumihis ako ng daan dahil may tubig sa madalas kong daanan. Umulan kasi ng nagdaang gabi at may mga natira pa na tubig ulan sa daan. Ngunit hindi pa man ako nakakarating ay tumalsik ang tubig ulan mula sa daan sa suot ko ng may dumaan na itim na sasakyan. "Anak ng tinapa naman, oh," sambit ko saka pinasadahan ang aking sarili. Gayon na lang ang panlulumo ko ng makita ko ang basa sa suot ko lalo na ang pantalon ko. Kinuha ko sa bag ang panyo ko para punasan ang pantalon ko. Marumi kasi ang tubig kaya kumapit ang dumi sa pantalon. "Miss, are you alright?" tanong ng baritonong boses. Tumigil ako sa pagpupunas at awtomatiko akong nag-angat ng mukha para sulyapan ang nagsalita. Napaawang ang bibig ko ng makita ko ang kaharap. Gwapo si Jacob pero mas gwapo itong kaharap ko."O-okay lang," tila wala sa sarili na tugon ko. Napansin ko na may dinukot ito sa likod ng pantalon nito. Hawak na nito ang wallet at may kinuh

ARMELLE LUNAMaya't maya ang silip ko sa kabilang pintuan habang nakaupo sa sofa sa sala. Nasa tapat ako ng pintuan ng housemate ko dahil hinihintay ko ang paglabas nito. Kailangan ko kasi sabihin sa kanya na may pasok ako sa school bukas. Baka kasi pagbalik ko ay hindi na ako makapasok dahil pinalitan na niya ang padlock ng main door. Isang oras na ako naghihintay ay hindi pa rin siya lumalabas. Nakaramdam na ako ng gutom kaya tumayo na ako. Hindi pa man ako nakahahakbang ay narinig ko ng bumukas ang pinto ng kwarto niya. "Good morning!" masiglang bati ko na ikinatigil naman niya sa paghikab. Salubong ang kilay na tiningnan niya ako. "Good morning," wala sa loob na sagot nito. "Nagluto na ako ng almusal. Kumain na tayo," yaya ko saka lumapit rito. Hinawakan ko ito sa kamay at iginiya sa dining area. "You prepared this?" manghang tanong nito ng makita ang pagkain na nasa mesa. "Oo. Maupo ka na at kumain na tayo. Nagugutom na rin ako," nakangiting tugon ko at naupo sa bakanteng

ARMELLE LUNASa mga nakalipas na araw ay naging maganda ang samahan namin ni Hanz. Sa edad nito ay para ko itong naging kuya sa bahay. Ilang beses ko na rin itong naririnig na may kausap sa cellphone na alam ko naman na babae dahil iba't ibang pangalan ang binabanggit nito. Kaya napatunayan ko na tama nga ang impormasyon na nakalap ko na isa itong dakilang playboy. May pagkakataon na kapag alam niya na nasa malapit lamang ako ay pinupukol niya ako ng tingin na nagpapahiwatig na huwag ako makikinig sa usapan nila. Kaya bilang pagbibigay galang ay napapailing na umaalis ako sa harap niya. Kapag gano'n ang nagiging reaksyon ko ay tinatawanan lang niya ako. "Luna, do you want to come with me. I'm going to meet my friends today," suhestyon ni Hanz ng lumabas sa pintuan ng kwarto nito. "Ayoko. Mapagkamalan pa akong isa sa mga babae mo," nakasimangot na sagot ko na nanatiling nakatuon ang tingin sa pinapanood ko. Isa pa, mas gusto ko na nandito lang dahil ito ang araw na nakakapag-pahinga

ARMELLE LUNA Hindi ako nakagalaw sa kinatatayuan ko ng makita ko kung sino ang matamang nakatitig sa akin ng makita ako. Ang tahimik kong puso ay biglang nagwala ng makita ang lalaking walang kakurap-kurap at tila nagulat din ng masilayan ako. Isang tikhim ang nagpabalik sa akin sa katinuan. Saka ko lang napagtanto kung bakit nga ba ako narito. Kung siya ang nadatnan ko rito, ang ibig sabihin lang nito ay siya ang magiging boss ko. "Hija, halika rito. Maupo ka muna," yaya sa akin ni Tito Harold. I wonder kung alam ba niya na magkakilala na kami ng anak niya. Pinilit kong humakbang kahit nagsimula ng mangatog ang tuhod ko. Wala pa rin pinagbago ang epekto ng presenya niya sa akin, nagrarambulan pa rin sa sobrang kaba ang puso ko. Habang papalapit ako ay hindi niya inaalis ang tingin sa akin. Gusto ko umiwas ng tingin pero baka kung ano ang isipin niya kapag ginawa ko iyon. Pipilitin kong maging pormal sa harap niya kahit nagsisimula ng manlamig ang palad ko. Nang nasa harap na

ARMELLE LUNAPatakbo na tinungo ko ang elevator. Kahit siksikan na ay pinilit ko ang sarili na sumabay dahil ilang minuto na akong late. May ilan nga ako naririnig na nagbubulungan at nagrereklamo na kung bakit ba daw sumabay pa ako, mas lalo raw tuloy sumikip. Umikot ang mata ko sa mga pasaring nila at hindi ko na lamang sila pinansin. Kung bakit ba naman kasi nakalimutan ko mag alarm ng cellphone ko? Heto tuloy ako, naghahabol ng oras. Pagbukas ng lift sa ikalabing limang palapag kung saan ang opisina ay mabilis akong lumabas. Humahangos na tinungo ko ang pwesto ko. Pupunta sana ako sa pantry para ipagtimpla ng kape si Hanz dahil sigurado ako na nasa loob na ito ng opisina nito ngunit napahinto ako ng makita ko ang isang empleyado na lumabas sa opisina ni Hanz. Bakas sa mukha nito ang takot at nagbabadyang pag-iyak base na rin sa pamumula ng mata nito ng magsalubong ang tingin naming dalawa. "N-nariyan ka na pala," nanginginig ang labi na sabi nito ng lumapit sa 'kin. Tila nagpipi