All Chapters of Why Do You Love Me : Chapter 21 - Chapter 30

Numb."Kuya Vlad!" Malakas na tili ko nang makita siyang hatak-hatak ang kaniyang malaking luggage.Kuya called me last week and told me that he'll go home. Ayaw kong makita sina Mommy at Daddy pero dahil kay Kuya Vlad, napauwi ako. Umuwi kaming Cebu ni Carlo para sunduin si Kuya Vlad.Nagcheck-in kami sa isang hotel malapit sa amin. Ayaw ko kasing umuwi sa bahay nang hindi kasama si Kuya Vlad. Ayaw ko ngang makita sina Mommy at Daddy! "Rei!" Humalakhak si Kuya saka ako niyakap nang mahigpit."Oh my gosh, Kuya! I missed you," sabi ko habang nananatiling nakayakap sa kaniya."I missed you, too."Kinalas ko ang pagkakayakap sa kaniya saka siya pinagmasdan. Ginulo niya ang buhok ko bago bumaling kay Carlo na tahimik sa gilid ko."Bodyguard suits you, Carlo," sabi ni Kuya sabay halakhak.Tumawa rin si Carlo sa sinabi ni Kuya. Tinapik ni Kuya Vlad ang balikat nito. Carlo told me that he knew my Kuya. They are friends daw kaya siguro magaan ang tungo nila sa isa't isa."Kuya, Carlo and I c

Trigger Warning: Suicide attempt Rope.Nagising ako sa malamig na kwarto. Ramdam kong wala na ang pagkakagapos sa akin kaya mabilis akong tumayo. Napahawak ako sa ulo ko nang maramdaman ko ang sakit no'n. Pinalibot ko ang paningin ko sa kwarto at doon ko lang narealize na nakauwi na ako.Napaupo ako sa kama ko at tahimik na umiyak. Tinabunan ko ng comforter ang katawan ko bago humagulgol. Gusto kong isuksok sa isip kong panaginip ang lahat ng nangyari sa akin pero alam kong hindi.Pinilit kong kaladkarin ang paa ko para pumasok sa bathroom. Mabagal akong naligo pero pakiramdam ko kahit anong ligo ko, marumi ako.Nagbihis ako ng puting pajama saka sinuot ang hoodie ko. Muli akong bumalik sa kama at nagpahinga roon. Dilat na dilat ako at mahigpit ang kapit sa comforter. Pakiramdam ko kapag nakatulog ako, may mangyayari na naman sa aking masama.I flinched when the door opened. Mariin kong naipikit ang mga mata ko at nagtakip ng kumot."Rei, are you okay?" Ang marahang boses ni Gabriell

Trigger Warning: Self-harmRouge.Pilit kong pinapakita sa mga kaibigan ko na ayos lang ako pero ang totoo, durog na durog ang pagkatao ko. I needed to be strong... Gabriella needs us. She just lost the precious woman in her life. Nagkaroon pa ng gulo sa pagitan nila ng mga De Dios because Tito Carlos tried to cover up what really happened to Tita Ayla.Tito Gabriel, Gabriella's father, banned the De Dios for visiting Tita's wake, except for Charlynn. Nakikita kong nahihiya si Charlynn sa kanila. Alam kong may parte sa kaniya na sinisisi ang pamilya niya."Are you okay here?" Tanong ni Charlynn nang makitang nasa labas ako."Ako na muna ang bahala kay Gabriella. Uuwi ka ba sa inyo?" Tanong ko.She shook her head. "Sasama ako sa boyfriend ko."Nagulat ako roon. "Uuwi kang Manila?" Tanong ko."Of course not!" Giit niya. "He's from here. Papunta na 'yon.""Sino ba 'yan? Hindi ko pa nakikilala 'yang boyfriend mo!"Mahina siyang tumawa saka naupo sa tabi ko. "Hindi ko alam kung natatandaan

Better."Hello, Ian. I won't go to office for the next days. Hindi ko alam kung kailan ako babalik basta hindi ngayon..."Marahan akong gumalaw nang marinig ang boses ni Carlo."Just send me the important papers and shop for my personal things. I'll send you the address of my current location."Unti-unti kong idinilat ang mga mata ko nang marinig ang sinabi niya. Binalingan ko siya na nakaupo sa kabilang side ng kama, pinagigitnaan namin si Rouge na natutulog. Nanlaki ang mga mata ko nang balingan ang wall clock. Gabi na pala? Gaano ako katagal na natulog?"You're awake," bulong ni Carlo nang bumangon ako.Nilagay niya sa bedside table ang kaniyang cellphone bago binigay sa akin ang kaniyang buong atensyon."Hindi ka pa ba uuwi?" Tanong ko habang inaayos ang pagkakatali ng aking buhok."Bakit ako uuwi? Nandito ang pamilya ko," sagot niya.Binalingan ko si Carlo dahil sa sinabi niya. Pagod na akong makipagtalo sa kaniya dahil paulit-ulit lang ang sinasabi niya. Bumuntong-hininga na lan

Birthday."You really prepared for this, Dude," bati ni Kuya kay Carlo nang makitang nakahanda sa isang mahabang lamesa ang mga pagkain."Reisha, doesn't want a big celebration for our son that's why I beg her to agree for this," ngumisi si Carlo.Today is Rouge's second birthday. I invited Gabriella but she's busy with something that I don't know. I also called Charlynn but she's asleep yata. Carlo forced me to call my family kaya wala akong nagawa kundi imbitahan sila. They immediately book a flight to go here. He ordered lots of food for us. It's like a boodle fight."Your house is nice, anak, but this is far from your hometown. Sa mansyon na lang kayo tumira ni Rouge. His room is already done," singit ni Mommy habang buhat si Rouge.Umiling ako habang inaayos ang balloons na inayos ko para sa photo booth backdrop ni Rouge. "We're fine here, Mommy. I want a peaceful life.""Hindi ba peaceful sa mansyon?" Tanong ni Mommy.Ngumuso ako at umirap. Siguro? Hindi ko alam kung nagbago na