Lahat ng Kabanata ng Mafia's Lord Dark Possession : Kabanata 81 - Kabanata 90

--LEVIN--Malalaki at dire-diretso ang hakbang na pumasok siya sa mansyon kung saan namamalagi ang kanyang Papa. His eyes was dark as the night, habang ang mga labi ay tiim na tiim."Nasaan si Papa?" Madilim niyang tanong kay Benzon, isa sa personal bodyguard ng ama na noo'y biglang tumayo kasama ang iba pa nang makitang pumasok siya. "Nasa kwarto na niya ang Papa mo. Kanina ka pa niya--"Marahas niya itong nilagpasan, saka malalaki ang hakbang na tinungo ang hagdan papunta sa ikalawang palapag kung saan naroroon ang kwarto ng ama.He didn't bother to knock. Marahas niya iyon binuksan saka pumasok. The room was dim. Inikot niya ang mga mata at nakita niya ang ama na nakatayo sa gilid ng bintana habang sa kamay ay hawak ang isang kopita ng alak."Where did she go?" He asked without looking back na tila alam na nito na siya ang nasa likod nito.Nagtiim ang bagang niya."Don't act as if you don't know where she is, alam kong pinasundan mo rin siya sa mga tauhan mo." Matigas niyang sa

"Ate Lei, Ate Lei.."Munting tinig ni Sammie ang gumising sa kanya ng umagang iyon. Pagmulat niya ng mga mata, nakita niya itong nakasampa sa kama at nasa tabi niya. She was smiling brightly. Naroroon din sina Jovel at Lira na nakatayo sa gilid, and like Lira, nakapaskil din ang ngiti ng mga ito sa labi.Mga ngiting kahit paano nakakapagaan sa mabigat niyang nararamdaman.It's been three days mula nang malaman niya ang nakakagimbal na katotohanan iyon. Tatlong araw na tila wala siya sa kanyang sarili at hindi malaman kung ano ang tamang gawin.Nanatili siya doon sa bahay ampunan, dahil kahit papaano, nakakalimutan niya ang lahat ng pait na dinadanas niya sa piling ng mga batang walang kamuwang-muwang sa mundo.She envied them for being so innocent. Makapaglaro lang at may pagkain sa hapag-kainan ay sapat na para sa mga ito, they are happy despite of the truth that some of them were abandoned or abused by their parents. Sa ampunang iyon natagpuan ng mga ito ang kaligayahan at kapaya

"Lumayo na tayo rito, Lev. Lumayo na tayo.." she cried desperately.Hindi ito agad nakahuma. Ramdam niya iyon. He was there standing stilled while she was hugging him tightly.Ilang saglit silang nanataling ganoon bago niya naramdaman ang paglapat ng mga kamay nito sa likod niya. But why do she feel indifferent? Mas ramdam niya ang lamig ng yakap nito kaysa sa lamig na nararamdaman ng kanyang katawan.Kumawala siya, at ini-angat ang luhaang mukha rito. Doon niya pa lang nakita ang ayos nito. Seems like he just woken up from sleep. Magulo ang buhok at lukot-lukot ang suot nitong puting long sleeve. His stables is also growing and dark circle was obviously around his eyes. Napakunot ang kanyang noo.Anong nangyari rito? Why do he seems like he's in misery?Nakita niyang minasdan siya nito. Saka pa lang ito tila natauhan ng makita ang ayos niya. "W-What happened? Bakit basang-basa ka?"Sa pagkakataong iyon, pag-aalala na ang pumalit sa tila madilim nitong mga mata.Agad siya nitong ina

There is no way out for her, she knew. Ito na marahil ang huling araw na masisilayan niya ang sinag ng araw.Hindi na siya nagtangkang lumabas mula sa pagkakaupo sa taxi. She just wait for them to come to her, she remain there sitting with closed eyes, waiting for her death.She heard the panic and cries of the taxi driver, pero wala siyang magawa kundi ang maguilty na lamang. Guilty beyond compare. Nadamay pa ang isang inosenteng tao sa masalimuot na takbo ng kanyang kapalaran.She heard footsteps coming towards them, pero hindi na siya nag-abalang imulat ang kanyang mga mata."Maawa po kayo, may asawa po ako at mga anak.." She heard the taxi driver's desperate plead.And her heart aches. Mas lalo siyang naguilty. Kung kanina pinigilan niya ang kanyang mga luha, sa pagkakataong iyon tuluyan na iyon naglandas sa kanyang pisngi. And it's not for herself, it was for the taxi driver who got involved because of her.What have she done? Bakit idinamay niya ito sa magulong buhay niya? N

Napatutop siya ng bibig ng makita niya ang ayos ni Levin. Pigil na pigil niya ang sarili na mapasigaw at maghisterikal. At the back of the safehouse, sa tila bodega ay natagpuan niya ito. He was tied. Both of his hand at nakalambitin sa magkabilang poste. Sa kinaroroonan niya, kitang-kita niya ang dugo na umaagos sa magkabilang palapulsuhan nito kung saan mahigpit na nakatali ang malaking nylone rope. Not just that, bagama't nakayuko nakita niya pa rin ang ayos ng mukha nito. His face was swollen. Putok ang labi at ang kilay, and there were blood all over his shirt.Halatang pinahirapan talaga ito. Maybe Aries, or Miguel or them both. Sa galit ng mga ito kay Levin, hindi na iyon nakapagtataka. Kung hindi nga lang marahil sa may kailangan pa si Miguel rito, gaya ng narinig niyang sabi nito, he could have been dead at this hour. Minasdan niya ang paligid, and found no one nearby. She was at the point of running to freed him, nang bigla ay napaurong siya. Nanlalaki ang kanyang mga m