All Chapters of Among The Laurente: Chapter 41 - Chapter 50

Dahil malapit lang naman ay naglakad na kami. Iniwan muna namin ang kotse niya sa restaurant. We are already here in a bay walk. Malapit na ring lumubog ang araw. I don't know how to open up what he said a while ago. Dapat bang ako ang unang magsalita? "Carrie, can I ask something?" Pauna nito kaya napakurap-kurap ako. Natigilan ako sa paglalakad at napasulyap sa kanya. Nakapamulsa ito at nakatingin sa'kin ng seryoso sa'kin. Dahil mahangin dito ay nagugulo ang buhok niya.Hindi ko maiwasang mapatitig sa kanya. May pagkakamukha sila ng tito niya. I bit my lips when he entered my mind again. Ano ba, Carrie! This is not the time na isipin siya!"You can ask me, anything," sambit ko."Bakit hindi ako? Bakit hindi ang pinsan kong si Roi? Bakit ang Tito ko pa? Of all the guys who wanted to pursue you, bakit sa Tito pa namin? Mas matanda siya ng ilang taon sa'tin." Narinig ko ang sakit sa boses niya.So he knows? Pero paano? Inisip ko kung may time ba na napaghahalataan kami masyado. Sa tam

This is the first time that I felt this kind of feeling. Ayoko sa mga lalake. Galit ako sa mga lalake. Sa mga lalakeng hindi magawang makuntento sa isa. I always guard my heart. I always want to play with them para hindi ako masaktan, pero ngayon.I bit my lower lips when I heard him saying those words. Hindi ako basta-basta nagtitiwala. Noong gabing 'yun, it's not a first time that I make out with a stranger, nagagawa ko namang mag control, but that night, iba. Hindi ko nakontrol ang sarili ko. Para bang biglang siya 'yung nagmamay-ari ng katawan ko dahil sa bawat paghaplos niya, sa bawat halik niya, sumasabay ako, nagpapaubaya ako.I gave myself even if I don't know him. Ang pangalan lang nito ang alam ko, pero nagawa kong ibigay ang sarili ko. May pinaparamdam siya na hindi ko gusto. Kinakabahan at naiinis ako ako kapag nandiyan siya, pero kapag wala siya I want to see him. Nagagalit ako tuwing may kasama siyang iba. Ayokong pangalanan ang nararamdaman ko. Ayokong dumating sa pun

Mabilis kong inayos ang gamit ko nang mag dismiss si Ma'am Krisha. Tulad ng mga nakaraang araw, hindi na ako gaanong sumasabay kila Kira at kila Roi. It's been a month since we became official. I even stopped entertaining my other suitors. Ewan ko ba, tuwing break time I always saw myself exciting to go to my tambayan, alam ko kasi na nandoon si Ian."Hindi ka ulit sasabay?" Takang tanong ni Kira nang makita ang pagmamadali ko. I saw Roi in my peripheral vision staring at me, like he was waiting for my answer.Humahanap ako ng tyempo para sabihin kay Roi na tumigil na siya, but I don't know how. Kumpara kay Chester, alam kong mas mahihirapan akong patigilin siya nang hindi nababanggit ang tungkol sa Tito niya."I have something to do pa," sambit ko at ngumiti."Let's eat first, Carrie," sambit na ni Roi at lumapit sa'kin. He tried to get my bag para buhatin, pero hinila ko iyon pabalik. "I'm sorry, but--""Roi, may gagawin nga siya," mula sa gilid ko ay nagsalita si Chester. Napangu

Tinanggal ko ang pagkakayakap niya sa'kin at naupo. Umayos naman ito sa pagkakahiga. Hinarap na nito ang dingding at muli rin namang ipinikit ang mata."Hey. Marurumihan ang kama, remove your shoes," sambit ko sa kanya, but he remained lying in bed, like he didn't hear what I said to him.Hindi siya gumalaw sa pagkakahiga. Nilagay ko ang dalawang kamay sa bewang ko at inis siyang tinignan."Huwag kang iinom kapag hindi mo kaya," panenermon ko sa kanya.Akala ko ay hindi niya ulit papansinin ang sinabi ko, pero dahan-dahan itong naupo. Sumulyap pa siya, pero napayuko rin dahil siguro sa hilo."Kaya ko," sambit nito bago subukang tanggalin ang sapatos niya, pero tinaasan ko lang siya ng kilay nang napahiga siya sa kama habang hawak-hawak ang paa.Lumapit ako sa kanya. Nakahiga pa rin ito. Binitawan nito ang paa at hinayaang lumaylay ang paa sa sahig."Baby," tawag nito sa'kin at naupo ulit."You look like a child right now," hindi ko maiwasang sambit lalo nang makita ko ang nakasimangot

"Tito, hindi mo sinabi na dito ang punta mo. Nagsabay na sana tayo." Roi said while smiling. Ian didn't smile. Tumuloy lang ito sa pagpasok sa loob ng bahay.Bumuntong hininga ako at iginaya si Roi sa pagpasok sa loob. Pansin ko rin ang pagtataka niya sa inasta ni Ian, pero binalewala naman niya iyon nang makita si mommy.Pagpasok namin ay nadatnan namin si Mommy sa sala. Natigilan si Mommy at napasulyap kay Roi. Kilala ni mommy si Roi dahil sa pagtulong sa'kin ni Roi noon sa manila, noong lasing na lasing ako dahil nalaman ko ang pambababae ni daddy."Iho, napadalaw ka!" Masayang sambit ni Mommy at lumapit kay Roi, pero wala doon ang atensyon ko.Napansin ko ang pagbagal ng kilos ni Ian habang papasok sa kusina, ilang saglit ay lumabas rin, pero pumasok ulit, paglabas niya ay umiinom ito ng tubig at sumusulyap-sulyap sa amin.Shit!Pakiramdam ko nag checheat ako. Napapikit ako. Malamang, Carrie! Boyfriend mo siya.Huminga ako ng malalim. Alam niyang hindi ko siya mahal. Alam niya ang