All Chapters of UNDERGROUND BOSS: Chapter 1 - Chapter 10

Liana anak, pupunta ako mamaya sa mansion," saad ni Nanay habang nagpapakain ito ng mga baboy na alaga namin."Sige ho, Nay. Mamayang gabi na lang ako pupunta doon."Napabuga naman ako ng hangin. Sobrang hirap ng buhay namin sa probinsya ng Samar. Si Tatay may maliit na bukirin ito. Tama lang na nakaraos kami sa araw-araw. Tumigil muna ako sa pag-aaral. Sa ikatlong taon na ako sa kolehiyo. Talaga namang hindi na nakayanan ng magulang ko na paaralin ako. Hindi naman ako nagtatampo, dahil alam ko naman na sobrang hirap ng buhay namin at wala talaga pantustos sa bayarin sa school.Bente tres na ako at hindi naman ako kagandahan. Kahit papaano may nanligaw din sa akin dito sa aming baryo. Wala pa isip ko ang magkaroon ng kasintahan lalo ang pag-aasawa. Marami pa akong pangarap, at isa na roon na iahon sa kahirapan ang parents ko."Anak, ibinta mo na lang ang kamoteng kahoy sa bayan. Para may ibili tayong bigas at konting grocery," saad ni Tatay na bakas ang pagod sa mukha.Sobrang naaawa

"L-Liana, anak?" Tawag ni Nanay.Nakatulala lang ako sa kawalan. Nang gabing iyon, sumugod si Tatay sa mansion ng Salvacion. "Pupunta tayo sa mansion. Kung hindi ka daw pakakasalan ni Senyorito Caden, si Don Cai na mismo ang gagawa ng paraan para maipakasal kayo."Yumuko na lang ako. Magpapakasal kami ng rapist na iyon?!"Liana. Ano ba ang gusto mo? Ipapakulong na lang natin siya? Sabihin mo anak."Malungkot ko naman tiningnan si Nanay.Alam kong hindi papayag si Donya Aira na makukulong ang unico hijo niya. Nag-iisang anak lang si Caden. May mga kapatid siya pero anak ito sa labas."H-Hindi na ho kailangan pakasalan ko pa ang d-demonyong iyon!" Nanginginig sa galit na saad ko kay Nanay.Napabuntonghininga naman si Nanay. "Sige, itutuloy na lang natin ang kaso."Hindi ko naman maiwasang humagulhol. Alam kong talo na kami. Wala kaming pera o ano mang yaman. Sa panahon ngayon, pera na ang labanan! Baka lalo kaming gipitin ng mga Salvacion. Baka pati ang kaunting aria-arian ni Tatay,

Bumalik ako sa mansion na nakatulala pa rin. Naging bulag-bulagan na ba ang mga tao dito sa mansion? "Liana?"Napatingin ako kay Manang Narsing."B-Bakit po? B-Bakit?"Umiiyak akong humarap kay manang.Lumapit naman si manang at niyakap ako."I-Ilang babae pa ang gagahasain nila? Ilang babae pa ang papatayin nila, manang?!""L-Liana, w-wala tayong magagawa. Mga makapangyarihang tao sila. Mga mayayaman. Walang sinoman ang may lakas-loob na hulihin sila," maluha-luhang saad ni manang."I-Ibig sabihin, alam niyo ho ang nangyayari sa mansion? I-Iyong underground sa likod?! Iyong babae na nandoon?!"" Liana! Making sa akin. Kahit ikakasal ka kay Caden, kaya ka niyang patayin!""G-Ginahasa niya rin ako manang! Hindi lang ako! S-Sa probinsya namin, m-may babaeng ginahasa sila at pinatay!" Nanginginig ang aking katawan na nakatingin kay manang." J-Jusko!" Bulalas ni manang na tinakpan pa ang bibig."S-Sino ang puwede na lalapitan natin? S-Sino ang tutulong sa mga biktima para bigyan ng hus

"Manang? Bakit marami pong bantay sa labas?" Nagtatakang tanong ko."Hindi ko rin alam, hija. Alam mo naman ang asawa mo.""A-Ano po ba ang trabaho ni Caden. I mean mga negosyo niya?""H-Hindi ko alam. Basta, ang trabaho lang namin ay magsilbi sa mansion," sabay iwas ni manang ng tingin.Napatingin naman ako kay Caden na kausap ang mga armadong kalalakihan."Pupunta muna ako sa kusina, hija," aniya ni manang at dali-daling umalis. Nakasunod naman ang tingin ko kay manang. Pakiramdam ko, umiiwas na ang lahat sa akin. Parang takot na takot silang kausapin ako.Malungkot naman akong napabuntonghininga. Kamusta na kaya sila Nanay at Tatay?Gusto ko umuwi, pero ayaw ni Caden pumayag.Hindi ko rin alam kung paano ko kukontakin ang parents ko. Gusto ko malaman ang sitwasyon nila. Pero paano?"Liana?"Napalingon naman ako.Lumapit si Caden sa akin. "Bukas, sasamahan ka ng sekretarya ko. Pupunta kayo sa university para mag-enroll."Kumislap naman ang mga mata ko. "T-Totoo?""Yes. May kinuha

Unang araw ko sa kolehiyo. Naninibago pa ako sa ambiance. "Hi. Alone?"Napatingin ako sa napakagandang babae."O-Oo," nahihiyang sagot ko naman."Me too. I'm Annie, and you?" Nakangiting nakipag kamay ito sa akin."L-Liana," agad naman ako nakipag kamay sa kan'ya."Huwag ka na mahiya sa akin, Liana. Ilang taon ka na pala?""Twenty three, ikaw?" naging komportable na ako na nakipagkuwenyuhan kay Annie."Twenty two. Anong kurso ang kinuha mo?""Bachelor in Medicine and Bachelor of Surgery," nahihiyang sagot ko naman.Kayod kalabaw na itinaguyod nila Tatay at Nanay ang pag-aaral ko. Sa sobrang mahal ng gastusin sa school at tuition, tumigil na rin ako. At ngayon, maipagpatuloy ko na ang aking pangarap na maging isang magaling na doctor."Wow! Ang galing mo naman. Ako naman, nursing. Nakakatuwa at nakilala kita!"Ngumiti naman ako kay Annie. Halatang anak-mayaman ito. Pero walang kaarte-arte. Simply lang ito manamit at may salamin ito sa mata. Sobrang kinis ng kan'yang balat at sobrang p