All Chapters of THE MAFIA: Chapter 11 - Chapter 20

Helpless Kahit masakit ang buong katawan niya lalo na ang mga hita niya at pagkababae ay tiniis at pinilit pa rin niyang tumayo habang nakapulopot ang puting kumot sa buong katawan niya. "Talaga! Sana nga pala hinayaan mo na lang akong ma-gang rape kagabi. Baka yung mga manyak na lalaking iyon hindi kasing bastos at walang modong katulad mo!" she said. Nanginginig ang mga binti at pinilit niyang lumakad ng paunti-unti patungo sa banyo. "Ouch, God damn it! Ugh... Ang sakit!" Huminto siya nang hindi na niya kaya ang matinding kirot sa pagitan ng hita niya, lalo na ang tumitinding kirot sa sentido niya. "Lala—" "Huwag kang lumapit! Hindi ko kailangan ang tulong mo! And will you get out of my sight, now!" Bumuntong hininga ito ng malalim at saka napapailing. "Come on, tutulongan na kita papuntang banyo," he said while walking in her direction. "Huwag na nga, Alejandro! Baka niyan magkautang na loob na naman ako sa 'yo ng bongga. Nakakahiya naman sa 'yo," sabi niya na tinitiis pa ri

Thank YouNAGMULAT ako ng mga mata dahilan ng panunuyo ng aking lalamuna. Hindi bago sa aking mga mata ang kabuoan ng silid. Kumurap-kurap ang aking mga mata na napatitig sa maputing kisame.I'm still here.Napatingin ako sa pinto ng may nagbukas niyon. Isang ginang ang pumasok na nakatingin at nakangiti sa akin. Sa pagkakaalala ko ito ang ginang na sumaklolo sa akin kanina nang hirap ako sa paghinga habang nakalublob ako sa tub na puno ng tubig."Hija, mabuti naman at gising ka na." Bumuntong hininga ito ng tuloyang makalapit sa akin. "Ako nga pala si Nanay Dudang, isa sa katiwala sa bahay na ito. May kailangan ka ba, hija?"Tumango ako rito ng marahan. "T-tubig. Nauuhaw ho ako."Agaran itong kumilos at nagsalin ng tubig sa baso na nasa side table lang nakalagay. Bumalik ito sa tabi ko at tinulungan akong makaupo sa kama para makainom ng tubig. Dahil sa sobrang pagkauhaw ko ay halos ko iyon naubos."Kumusta ang pakiramdam mo, hija? Nahihirapan ka pa rin bang huminga?" tanong nito sa a

DangerousHUMINGA ako ng malalim nang sa wakas ay pinagbuksan na ako ni Kulot sa maliit na gate namin."Ma'am..." muntik na akong mabuwal sa aking kinatatayuan ng agad akong sugurin nito ng mahigpit na yakap."K-kulot... Hindi ako makahinga,""Ay, sorry ma'am." bumitaw ito ng yakap sa akin. "Ma'am, bakit ngayon ka lang? Sobrang nag-aalala ako sa inyo kagabi pa. Tingnan mo ang eyeballs ko, ang laki diba? Hindi kasi ako makatulog eh," nasa hitsura nga nito ang pagaalala sa akin.I sighed and smile at her. "I am alive and I am freaking fine, Kulot." Sagot ko rito saka ako naunang pumasok sa loob ng bahay."Ma'am, saan ka?" kasunod ko ito habang nagsasalita."I am going up to my room to freshen up, why?" tanong ko habang paakyat ng hagdan."Ah, okay, ma'am. Um, kakain ka ma'am? Ipaghahanda kita," huminto ako at lumingon rito na nakatingala sa akin sa punong hagdan."Yuh, I am so hungry. Please, kahit sandwich lang, Kulot..." sagot ko saka nagpatuloy umakyat. Ngunit huminto muli ako ng maal

Bump-inPAGKATAPOS kong mag research ng dagdag impormasyon tungkol sa buhay ni Alejandro Rinaldi ay isinara ko na ang aking personal laptop. Akala ko may makukuha pa akong impormasyon sa buhay nito ngunit wala. Katulad ng Mafia ay napaka pribado rin ng buhay nito. Ang kaibahan lang ay may mukha si Alejandro, ang Mafia naman ay walang mukha sa social media."Jezz, he was also a private person," I mumbled.Bukod sa nakalagay na ang angkan nito ang nagmamayari ng pinakamalaking shipping line sa Pilipinas at ito mismo ang kasalukuyang nagpapatagbo nito ay wala na akong makalap na iba pang impormasyon. I even didn't know if he was married or unmarried, or if he was single.Ganoon pa man ay wala na akong magawa kundi ang maghanda na sa unang araw sa pagsabak ko sa aking misyon.I dress a casual attire for my first day. Iyong tipong magmumukha akong naghahanap ng trabaho. Sinilip ko muna ang aking kabuoan sa malaking salamin sa aking silid. I also put on light make-up to look more presentable

Animal"ARE you okay?" nasa boses nito ang pagaalala habang nakatingin sa mukha ko. 'H-huh?" napapakurap ako habang nakasulyap rito. I was still shaken by the shooting a few minutes ago. "You are pale," nakita ko ang pag-igting ng kanyang panga habang pinagmasdan ang namumutla kong hitsura. May inabot ito sa gilid ng kotse. "Here, you need this," binuksan nito ang isang bottled water at inabot sa akin. Lumunok ako at tinitigan lang iyon. Hindi rin gumalaw ang mga kamay ko upang abutin iyon. I'm still shocked. Napatingin ito sa aking mga kamay na nanginginig sa mga oras na iyon. "Shit!" I heard him curse. "Hindi ka ba makahinga? Do I need to bring you to the hospital?" Marahan akong umiling rito. "N-no. I'm just s-shocked," totoong sinabi ko rito. He sighed. "Here, drink this so you will calm down," inilapit nito sa aking bibig ang bunganga ng bote. Napatitig ako sa mga mata nito at ang kulay abo ring mga mata nito ay mariing nakatitig sa aking mga mata. We stared at each other f