All Chapters of How to be a Sinner?: Chapter 1 - Chapter 9

According to the Greek dictionary, agape means "affection, goodwill, love, benevolence," and it depicts the sort of love portrayed in the Bible. Agape is the ultimate type of love, defined as God's love for man and man's love for God. It is a type of Christian love that is depicted in the Bible and is concerned with the well-being of the one we love. This type of love prioritizes intention above emotion and instinct. This is the type of intentional love that Christians should strive for in our interpersonal interactions. This love, however, cannot exist in our life unless it is a part of our daily routine or if we have lost faith in its presence.First Corinthians 13:4-8 says, "Love is patient, love is kind. It does not envy, it does not boast, it is not proud. It does not dishonor others, it is not self-seeking, it is not easily angered, it keeps no record of wrongs. Love does not delight in evil but rejoices with the truth. It always protects, always trusts, always hopes, always p

"Ah... Ang ulo mo, Miss. Huwag diyan..." Saad ko pa na hindi niya naman pinapansin dahil abala pa rin siya sa pag-iyak. "S-sira ang lock ng p-pantalon ko!" hindi ko na malaman ang sinasabi ko dahil sa sobrang taranta.Diyos ko! Baka ibang ulo ang masandalan nitong babaeng ito!Gagalaw pa sana ako at akmang ililipat ang ulo niya para makaalis na ako roon nang biglang bumukas ang pinto ng sasakyan.Sobrang lakas ng pintig ng puso ko sa sobrang gulat. May narinig akong bumagsak sa lupa. Nang lingunin ko ang nasa may pinto, nakita ko ang mukha ng gulat na gulat na mga pari habang ang isa ay napa-sign of the cross nalang dahil sa kaniyang nasaksihan."Dios mio perdon, Tiburcio!" gulat na saad ni Father Ismael.Hindi pa rin tumitigil sa pag-iyak ang babae. Ano ba itong napasok ko?!"Nagkakamali po kayo ng iniisip!" mabilis kong sabi habang natatarantang tinulak papalayo ang babae sa akin. "Aray ko naman!" reklamo pa nito habang sapo-sapo ang ulo niyang tumama sa upuan. Abala naman ako sa p

"Baka makalampas ka na sa langit niyan, kanina ka pang nagdadasal diyan." Napaangat ako ng tingin sa pinanggalingan ng boses. Nasa gilid ko na pala si Lazarus. Hindi ko napansin dahil sa taimtim kong pagdadasal. Nakaluhod na din ito at pikit-matang nagdadasal. Nagkibit-balikat ako at tinuon ang atensyon sa harap ng altar, partikular sa nakapakong Hesus sa gitna. Kanina pa ako humihingi ng tawad sa kasalanang nagawa ko. Alam kong hindi iyon tama, pero para matigil na ang hindi pagkakaintindihan at para maagapan ang posibleng maging problema iyon ang ginawa ko. Iniisip ko na lang na nakatulong ako sa babae dahil nangangailan ito. I sighed tiredly. I don't know how many prayers of the rosary I have done. All I want is to somehow, reduce the conscience that has been exhaustingly bothering me since then."Seryoso, Trevor. Ayos ka lang?" naramdaman ko ang paggalaw nito sa gilid ko. Hudyat na nakaupo na ito sa likod ko. "Bakit nahuli ka pala kanina? Hinahanap ka namin ni Finn." dagdag na

I am not religious in any way. Ayos na kung makapagsimba ako ng isa o dalawang beses sa isang taon. Hindi ako mabuting tao at madalas nagkakasala pero marunong akong humingi ng tawad at magsisi sa mga ginawa ko.Sa murang edad, maaga akong namulat sa reyalidad ng buhay. Hindi naging maganda ang takbo ng lahat. Maaga akong naulila. Lumaki ako sa hirap, swerte na kung kumain kami ng tatlong beses sa isang araw. Many people have asked, "If there is a God, why does He permit suffering?" It may sound crazy, but I believe that suffering serves a purpose.Our trials and tribulations have allowed us to mature spiritually. I believe that we make plans for our lives before we are born. We choose our parents, the lessons we want to learn, and the people we will meet with to help us learn those lessons.We forget all of that information when we are born in order to avoid sensory overload. The goal of our existence on Earth is to remember why we came here in the first place. We are dormant when

"Parang ang sarap kumain ng saging ngayon..." pagpaparinig ko sa kaniya pagkatapos kong maubos kainin ang dessert kong crème brûlée. Kakatapos ko palang mananghalian. Parang nabibitin pa ako sa kinain ko kaya naman ngayon ay nagpaparinig ako sa kaniya. Papaupo na sana siya nang mabitin sa ere ang kaniyang pwet dahil sa pagpaparinig ko. Bigla akong napahalakhak nang tumingin siya sa akin ngayon nang hindi maipaliwanag ang mukha. Tawang-tawa sa itsura niya. Alam ko nang inis na kaagad siya pero nang taasan ko nang kilay ay biglang napailing ito at napangiti sa akin. "Yung mahaba..." napapahalakhak ako habang biglang naging berde ang naiisip. "Tapos mataba... at masarap." saad ko mapang-akit na boses. Napaupo bigla sa upuan ang lalaki habang pulang-pula ang mukha at mabilis na napasulyap sa kaibigan niyang parang wala namang pakialam sa amin at nanonood lang ng balita sa telebisyon. "Yung kasya sana sa bibig ko kahit... unang subo pa lang." kumindat pa ako sa kaniya. Gusto ko na tal