All Chapters of THE UNDERCOVER BILLIONAIRE : Chapter 11 - Chapter 20

Nung gabing 'yon mismo ay hindi talaga ako nakatulog.Umabot na 'ko ng madaling araw kaiisip ng dapat kong gawin.Malapit na ang buwan na ibinigay niyang palugit sa 'kin at alam kong kahit anong gawin kong pagt-trabaho ay hindi ako makakalikom ng gano'n kalaking halaga sa loob lang ng mabilis na panahon.Nahihiya na 'kong manghiram ng pera kay Cross.Napilitan na naman akong mag-advance at mangutang sa kanya nung nakaraang sabado dahil mahal ang maintenance ni Papa.Wala na 'kong mukhang maihaharap dahil malaki-laki na ring pera ang hindi ko nababayaran sa kanya.Ayoko namang mangutang at ipambayad sa utang ko rin mismo.Edi parang wala rin dahil nangutang na naman ako.Pero hindi naman ako nangangamba kay Cross dahil mabait namang kaibigan 'yon at alam kong naiintindihan niya naman ang sitwasyon ko ngayon.Mas lalong hindi ko gugustuhing mangutang ng pera kay Ramier dahil hindi pa nga maayos ang relasyon ko sa kanya ta's bigla na lang akong hihingi ng mahigit isang milyon. 'Tsaka alam ko

"Ang aga mo ata ngayon?"tanong ko kay Viguel dahil kararating niya lang dito sa Condo.Nakasabit pa sa kanang balikat niya ang bag at suot pa rin nito ang uniporme sa eskwelahan."Hindi pumasok 'yung last period namin kaya maaga ang dismissal."Ito ang pangalawang araw ko rito sa Condo niya.Nung isang araw ay kinuha ko na ang lahat ng mga gamit ko sa boarding house na tinutulugan ko dahil dagdag gastos lang 'yon lalo pa ngayon na hindi ko naman tinitirahan.Sinabi ko na rin kay Viguel na nagt-trabaho ako bilang waitress sa club.Nung una ay gusto niya na itigil ko na raw 'yon pero nagpumilit ako dahil ayoko namang i-asa na lang sa kanya lahat ng mga pangangailangan ko sa pananatili ko rito.Mukhang pagod na pagod siya ngayon dahil saktong paghubad niya sa sapatos niya ay dumapa agad ito sa kama kung saan ako naroroon."Hubarin mo muna 'yang mga suot mo bago ka mahiga,"utos ko."I'm so tired Babe."He mumured."Magpalit ka na muna."Hinila-hila ko pa ang braso niya para lang tumayo ito u

Kasalukuyan akong umiiyak habang nakatutok sa Tv dahil dalang-dala ako sa eksena nitong pinapanood namin.Para akong tangang humihikbing nanonood habang kumakain ng popcorn.Paglingon ko kay Viguel ay nairita ako bigla dahil tinatawanan niya na naman ako."Ano ba!"suway ko.Marahas ko siyang binato ng popcorn pero hindi man lang siya natinag sa pagtawa."Pang-ilang movie na natin 'yan,hindi na naman matigil 'yang pag-iyak mo,"tawang-tawang aniya."Anong magagawa ko kung mababaw ang luha ko! Nakakaiyak naman talaga e,"nakanguso kong tugon."Horror naman ang susunod,"paghamon niya pero hindi ako nagpasindak at game na game pa rin.Alas-onse pa lang ng gabi at halos kalahating araw na kaming nagm-movie marathon."Tangina!"usal ko matapos magulat dahil may biglang nahagip na multo sa eksena na hindi ko inaasahan.Napakapit ako kay Viguel na 'di sinasadya.Bilib na bilib ako sa kanya dahil hindi man lang siya natakot o nagulat man lang.O sadyang OA lang talaga ako?Sinamahan pa ng intense na

"Anong ibig sabihin nito?!"puno ng galit na sambit ni Viguel.Shit.Napabalikwas ako mula sa pagkakahiga at hinampas-hampas si Ramier para magising siya.Umupo ako at takot na takot na tumingin kay Viguel.Hindi ko siya matitigan ng matagal dahil ngayon ko lang siya nakitang ganito kagalit sa 'kin."Viguel...calm down,"mahinahon kong pakiusap."How am I suppose to calm down?! Matapos ko kayong makita na nasa ganitong sitwasyon,sabihin mo sa 'kin kung paano kumalma!"Parang ibang tao ang nasa harapan ko ngayon.Hindi ko inaasahan na magkakaganito si Viguel.Nilamon na siya ng galit dahil sa mga naiisip niyang ginawa namin ng kapatid niya.Kita ko sa mga mata niya ang nag-aalab na galit na parang kahit anong oras ay sasabog siya.Paglingon ko kay Ramier ay seryoso ito habang sinusuot muli ang kanyang polo na nakakalat kanina sa sahig."What the fuck did you do to her?!"Nagulat ako nang biglang lumapit si Viguel sa kapatid niya at kinuwelyuhan ito.Base sa mga titig nito ay parang wala na si

Dalawang linggo na ang nakalipas simula nung away na namagitan sa 'ming tatlo.Simula nung nakita ako ni Viguel nung araw na 'yon ay hindi na siya umuwi rito.Hindi ko naman siya masisisi dahil sa ayaw at sa gusto niya ay makikita't makikita niya ako rito.Gustuhin ko mang hindi tumira rito ay wala naman akong magawa dahil sa kagustuhan ni Ramier.Maging si Zwei ay wala na rin dito.Sa tingin ko ay magkasama sila ngayon dahil nakita ko siya nung isang araw na umuwi rito para kumuha ng gamit ni Viguel.Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko sa puntong 'yon.Pero kahit papaano'y may tuwa sa puso ko dahil nand'yan si Zwei para pagaanin ang loob niya at damayan.Ginugulo pa rin ako ng isip ko dahil hindi pa rin kami nagkakaayos ni Viguel.Siguro nga ay tama siya,hindi niya pa 'ko kayang harapin ngayon dahil sa ginawa ko sa kanya at naiintindihan ko 'yon.Darating din 'yung oras na makakaya niya na 'kong harapin para pagusapan ang kung ano mang alitan namin.Ang kailangan ko lang gawin ngayon