All Chapters of Still holding on: Chapter 21 - Chapter 30

Nagising si Anna dahil sa mabibining halik na naramdaman niya sa kaniyang leeg. Nakikiliti siya at naimulat ang mga mata. At si Brett na nakadagan sa kaniya ang nasilayan niya. Wala na itong saplot na suot, at gano'n na rin siya."B-Brett–" Ngunit nalulon niya ang sasabihin nang sakopin ng labi nito ang labi niya. Napaungol siya at kaagad rin gumanti sa maalab na halik ng binata.Ngunit nang maalala niya si Paolo ay naitulak ni Anna si Brett sabay bangon niya. Nakita niya ang bata na tulog na tulog sa kabilang kama. Hinihingal niyang binalingan si Brett na halata ang pagkabitin sa naging reaksyon nito."Si Paolo baka magising." aniya rito."Tulog siya. Kagaya mo ay mantika rin siya matulog." anito at muli siyang kinabig at siniil ng halik. Hindi na tumutol si Anna at tinugon na rin ang mga halik ng binata, hanggang sa lumalim pa iyon.Natagpuan na lang ni Anna ang sarili na nasa ilalim siya ni Brett at ang binata ay nagsisimula nang umulos."Oohh...Brett..." ungol niya sa bawat paghug

Hapon na noon nang makalabas si Anna sa kaniyang kuwarto. Buong araw siyang nagmukmok at hindi lumabas para kumain. Wala siyang gana, sa lahat. Mabigat ang katawan niya at masakit na rin ang ulo kaya wala siyang gana na gumalaw. Mabuti na lang at day-off niya nang araw na iyon. Hindi na rin naman siya inabala pa na tawagin ng mga kasamahan niya dahil tiyak niya na alam ng mga ito ang pinagdadaanan niya.Alam ni Anna sa sarili na wala siyang karapatan na mag-expect sa atensyon ni Brett, pero hindi niya maitatanggi na nasasaktan pa rin siya. Kahit paulit-ulit niyang ipaalala sa sarili na hanggang nanny lang siya ni Paolo ay umaasa pa rin siya na mamahalin ng binata at bigyan ng kahit konting pagtingin lang.Malalim na bumuntonghininga si Anna. Nami-miss na niya ang bonding nila ni Paolo, hindi na kasi siya nito kinukulit magmula ng dumating ang Mommy nito. Hindi katulad ng dati na pupuntahan siya nito sa silid niya at hihilain palabas para lang maglaro sila. Pero ngayon, hindi na. Kasi

Nakatingin lang si Anna sa amo na si Carol habang mahigpit nitong kayakap ang lalaki na nagngangalang Louie. Hinatid sila ng lalaki sa sasakyan, at nagpaalam na rin ito kay Paolo.Hindi maiwasang tanongin ni Anna ang isipan kung ano ba ang meron sa dalawa, halata naman kasi na may kakaiba sa mga ito."Let's go, Anna." untag sa kaniya ni Carol. Napatango siya rito at pumasok na rin sa loob ng kotse.Nang makaupo na sila lahat ay nagsimula ng umandar ang sasakyan. Tahimik sila sa loob ng biglang basagin ni Paolo ang katahimikan."Mom, bakit po kayo nagyayakapan ni Tito Louie?" Nakita ni Anna kung paano takasan ng kulay ang mukha ng amo. Napatingin ito sa kaniya at nahuli siya nito na nakatingin rito. Umiwas siya ng tingin at napayuko na lang."A-ah...ano anak...wala lang iyon. Gano'n talaga kami ng Tito Louie mo. Don't tell your dad about it, ha?" pahayag ni Carol sa anak.Tumango naman si Paolo, "Okay po." ani ng bata.Tahimik lang si Anna at pinakiramdaman ang amo. Base sa pananalita

Nakaupo si Anna sa kama kasama si Paolo. Nakakandong ito at nakayakap sa kaniya. Sa loob sila ng silid ng bata. Kanina lang ay habang nasa kitchen siya at gumagawa ng meryenda ay umiiyak itong lumapit sa kaniya. Gusto raw nitong may makakasama sa silid nito. Kaya naman narito siya ngayon, kayakap ito habang patuloy naman ito sa pag-iyak. Inaalo naman niya ito pero hindi pa rin ito tumitigil sa pag-iiyak. "Ate Anna, nag-aaway po ba sila?" anang bata. Ang tinutukoy nito ay si Carol at Brett.Magmula kasi nang dumating sila galing sa school ay nag-away na ang dalawa. Ang masaklap pa ay nakita iyon ni Paolo.Hindi malaman ni Anna kung paano mag-explain kay Paolo lalo't narinig nito kanina ang naging pag-uusap ng mga magulang nito."Nag-uusap lang sila, Paolo." saad niya sabay kagat sa pang-ibabang labi. Alam niyang kasinungalingan iyong sinabi niya. Wala naman kasing nag-uusap na nagsisigawan."Nang nagsisigawan po? That's not a proper way to talk, Ate Anna. I know what I heard."Napangi

Nakatingin si Brett sa dalagang walang malay. Nakahiga ito sa kama sa loob ng room nito, habang siya ay nakaupo naman sa tabi nito.Habang nakatitig sa maamong mukha ni Anna ay nasasaktan si Brett. Nasasaktan siya sapagka't nagawa niya itong saktan. Kung hindi niya sana pinakealaman ang dalaga ay hindi sana ito nasasaktan ngayon. Nais niyang kastiguhin ang sarili dahil ang lakas ng loob niyang magparamdam dito na may nararamdaman rin siya, ngunit hindi naman niya mapanindigan. Napabuntonghininga si Brett. Mahal niya si Anna, pero mahal niya rin ang kaniyang anak. Mas uunahin niya ang kasiyahan ng anak kaysa sa kasiyahan niya."Para rin ito sa ikabubuti mo, Anna. Bata ka pa, at tiyak na makakahanap ka ng lalaking mas bagay sayo. I can't give the love you deserved. Hindi ako bagay sayo, Anna." bulong ni Brett habang titig na titig kay Anna."H-Hindi mo ako kailangang m-mahalin, Brett. H-Hayaan m-mo na lang akong m-mahalin ka." Biglang nagmulat ang mga mata ni Anna at nagsalubong ang mg