Lahat ng Kabanata ng About Last Night (Tagalog): Kabanata 11 - Kabanata 20

Sa loob ng bahay pagpasok namin ay agad napatingin si Mike sa mga litratong nakasabit sa dingding at agaw pansin sa kanya ang ganda at linis ng aking munting tahanan."Ang ganda naman ng bahay mo at maganda rin ng lugar dito. Asan ba ang parents mo bakit parang ang tahimik naman yata ng bahay niyo?" pagtatakang tanong niya sa akin habang abala sa pagtitig sa aking mga litrato."Ah salamat. Um, actually ako lang mag-isa dito sa bahay. Nasa Laguna ang parents ko, may bahay din kami roon. Sa katunayan ay tubong Laguna talaga ako. Napadpad lang ako rito sa Gen. San ay dahil nandito ang trabaho ko o dito ako nakapagtrabaho," wika ko pa habang nagpapainit ng tubig sa heater."Ikaw lang mag-isa dito? Wala kang kasama o katulong sa bahay na ito?" palakas na boses na pagsabi niya sabay tingin na tela napapaisip."Well, definitely ako lang nga, hindi na ako kumuha ng kasambahay. Wala naman kalat itong bahay ko at palagi pa akong wala rito. Gabe na rin akong umuuwi kaya hindi na ako kumuha ng ka

"Oy Irene ang kaibigan natin parang iba na ang ngiti sa kaniyang mukha ngayon parang may something," wika pa ni Jacob humihiwa ng steak na kaniyang kakainin."Ito talagang si Jacob, masaya lang ako ngayong araw may something na agad," ani ko pa sabay napalingo ang ulo."Well, alam mo girl kaming mga beke ay magaling kaming kumilatis sa nararamdaman ng babae kaya don't me," sabay tumawa."Nako iwan ko sa'yo," sabay tingin sa aking pagkain sa mesa."Hay nako mas mabuti na ngang may something diyan sa sinasabi mo Jacob. Sabihin na nating in love siya. Nang sa ganon magka-love life naman siya nu," wika pa ni Irene sabay umupo sa aking tabi."Sana nga nu, hay kailan pa kaya siya darating," sambit ko pa sabay napapaisip."At 'wag ka ng umasa na babalik pa iyong Troy mo. Maghanap ka na lang ng iba malay mo nandiyan lang siya sa tabi-tabi," dugtong pa ni Jacob sabay tumawa.Napatigil naman ako ng biglang isali ni Jacob sa aming pag-uusap si Troy "Iwan ko ba bakit mo pa binanggit ang pangalan

"Wait Kristina!!" Pasigaw na pagsabi ni Troy habang sinusundan ako palabas ng shoe store.Nang maabutan niya ako ay agad niyang hinawakan ang aking kamay na tila parang ayaw niya pa akong bitawan.Napatigil naman ako sa paglakad dahilan sa paghila niya ng aking kamay. "Bitawan mo nga ako, ano ba ang kailangan mo sa akin ha?!" Palakas at galit na pagsabi ko sa kanya habang pilit na inaalis ang kamay niya mula sa mahigpit na pagkahawak nito sa aking kamay."What's wrong with you, bakit parang galit ka yata?" Tanong naman ni Troy na hatalang may malaking pagtataka sa kaniyang mukha na makikita."Ano ba sa tingin mo, masaya ba ako? Nakita mo ba akong ngumiti ng makita kita?" Wika ko pa sabay itinirik ang aking mga mata sa kanya.Tila nagtataka at napapaisip naman ng husto si Troy sa naging dahilan kung bakit bigla na lang akong nagalit ng makita ko siya. "Hindi kita maintindihan, pwedi ba na sabihin mo sa akin kung ano ang ikinagagalit mo diyan ng maliwanagan naman ako," ani pa niya sabay

"Ops ano ba iyan isa-isa lang ang tanong. Mahina ang kalaban," ani pa niya sabay huminga ng malalim."Ano ba talaga ang kailangan mo ha?" Galit na tanong ko sa kanya."Kararating ko pa nga lang mainit na agad ang ulo mo. At tsaka napansin ko, agad-agad naman yata ang paglabas mo ng pinto ng makita mo ako. Siguro inaabangan mo ako nu o di kaya nag-expect kana na ako ang paparating. Oy aminin," pangiting sabi niya habang nagawa pang magbiro sa akin."At nagawa mo pang mabiro ha! Pwedi ba umalis ka na lang dito, wala akong panahon makipag-usap sa'yo okay?" Galit na pagkasabi ko sabay tumalikod at lumakad palayo sa kanya."Sandali lang gusto lang naman kitang makausap eh," sabay sumunod sa akin at hinawakan ng mahigpit ang aking kamay.Napatigil at napahinto namn ako sa aking paglakad."Makausap? For what!?" sabay pag-alis ng kaniyang kamay mula sa pagkahawak sa aking kamay."Baka siguro pweding papasukin mo muna ako sa loob ng bahay mo ng sa ganoon ay maging maayos ang pag-uusap natin da

"Troo.. Trooy is that you?" Palakas at pautal kong pagsabi habang hindi mapakali sa aking sarili dulot ng labis na pagkagulat at hindi makapaniwala."Oh bakit parang gulat na gulat ka?" Pangiting tanong ni Troy sabay tumawa dahil sa naging reaskyon ko."Anong ginagawa mo rito bakit ka nandito?" Palakas na boses na tanong ko sa kanya sabay tingin sa ibang pasahero. "Eto sumasakay ng eroplano," maikling sagot ni Troy habang panay lang sa pag-ngiti sa akin."Oo nga . Teka lang bakit nga ba? Saan ka ba pupunta ha? Sinusundan mo ba ako?" gulat at pagatatakang tanong ko sa kanya sabay napapaisip ng husto."Saan ba ang punta eroplanong sinsakyan natin?" Tanong pa niya sabay tinitigan ako sa aking mga mata."Sa Laguna," maikling sagot ko sabay napapaisip."E'di sa Laguna ang punta ko," wika pa ni Troy habang panay lang sa pag-ngiti at pagtawa habang kinakausap ako."Teka lang, hindi ba't isa kang Piloto at nagtatrabaho sa eroplano? Eh bakit_?"Nag-leave muna ako sa trabaho. Dahil magbabakasy