All Chapters of Marrying the Tyrant Cowboy: Chapter 91 - Chapter 100

CHAPTER 80 10 years ago—college days Nagtatagis ang bagang ni Kian Massimo nang makita si Amelia na ang laki-laki na naman ng ngisi habang kausap si Nikolai Zacharias Funtellion. Gusto niyang kutusan ang babae nang pabirong hinampas-hampas pa nito ang robot na kausap. Robot si Funtellion dahil nakatingin lang ito kay Amelia. Hindi nga yata sumasagot sa dami ng sinasabi ng babae. “Babe, let’s go?” Isinukbit ni Trisha Mae ang kamay sa kanyang braso bago niya naramdaman ang pagdampi ng labi nito sa kanyang pisngi. “Who are you looking ba?” tanong nito sa maarteng boses nang hindi niya man lang ito nilingon. Nagsalubong na ang kanyang kilay nang isinukbit rin ni Amelia ang kamay kay Zech Leon at kumurap-kurap pa na para bang nagpapa-cute. “Oh, is that Amelia? Looks like she found another man. Si Nikolai Zacharias pa talaga? That’s good for her. Para naman hindi na siya palaging umepal—”

CHAPTER 82 “Ms. Principal. I want that kid out of this school. Hindi kami nag-i-invest ng asawa ko sa eskwelahan na ito kung makakasama lang ng anak ko ang isang bayolente at walang modong bata,” agad na reklamo ng ginang matapos paupuin sila ng punong-guro. Sumunod naman si Mrs. Olga dahil na rin siguro sa tingin ni Kismo kanina parang kahit anong oras ay handa nitong pilipitin at balian ng leeg. Ang lakas pa naman ng sampal ng babae. Patunay na namumula pa ang maputing pisngi ni Kien Massimo. “Mrs. Olga, we are not making decisions abruptly.” “No! No…” Kumumpas ito ng kamay. “Gusto ko ngayon na ora-mismo ay ma-kick out ang batang iyan.” “We have a process. Mrs. Olga. We still need to inves—” Hinampas ng ginang ang mesa ng principal na gawa sa salamin at walang kahiya-hiyang bumulyaw na talaga. “Hindi ka ba nakikinig? Wala akong pakialam sa proseso? At ano pa bang iimbistigahan mo kung nandito na ang ebidens

CHAPTER 84 Maluha-luha si Amelia habang nakatingin sa papel na naglalaman ng DNA test nina Quin at Kismo. 99.99% percent ang nakalagay sa tatlong paternity test. Isa ang pinaggawa ni Kismo habang dalawa ang kanya; ang isa ay palihim pa. Anak nga talaga nito si Quin at naiingit siya. Bumalik sa kanyang dibd ib ang sakit na kanyang naramdaman nang malaman niyang wala na ang bata sa kanyang sinapupunan. “Mommy, why po ikaw iiyak?” Mabilis niyang pinahid ang namamasang mga mata habang kukurap-kurap sa kanya si Quin. “Halika nga dito.” Lapit naman agad ang bata habang hawak-hawak nito ang bola. “Tapos ka na bang maglaro? Nasaan na ang mga kalaro mo?” Pinahid niya ng kamay ang dumi sa pisngi nito. Marungis ang bata, kung saan-saan na naman yata gumulong kasama ang ibang bata sa subdivision nila. “Uwi na pu. Ba’t ikaw iyak?” “Wala, napuwing lang si Mommy.” “Gu

CHAPTER 85 (PART 2) “Who is Nadia’s suitor?” Walang kainte-interes na itinaas ni Giovanni ang paningin nito mula sa laptop na nasa harap. “You were already glaring at me yesterday, Man. It made sense.” He sipped his coffee after getting back his eyes on the files that he was reading. Nagsalubong ang kilay ni Kismo at walang pasensyang isinara ang laptop nito. “Who is it, Man? I know it’s not you.” Nawawalan ng pasensyang inihilamos ni Giovanni ang kamay sa sariling mukha. “Just think it was me, Revamonte.” “F-ck you. I’ll break your neck if that sh-t hurt my sister.” Tumaas ang dalawang kilay kasabay ng pagtaas ng dalang kamay nito. Alam na alam na hindi siya nagbibiro kapag usapang mga anak na ng dalawang taong kumupkop at nag-alaga sa kanya. “Fine. Kick Gozar’s ass. Napag-utusan lang ako.” “Gozar? How dare that b-stard?! I will not allow him to drag my sister in that mafia sh-

CHAPTER 86 (PART 2) Hindi na talaga bumalik si Quin sa kanya dahil parang tukong kapit na kapit ito sa lola. H umalik lang sa kanya ang bata bago nagpaalam na matutulog raw ito katabi si Tita Joana. Wala naman na siyang nagawa dahil alam niyang sabik rin ang batang maliit sa presensya ng lola. Simula kasi nang hindi siya tinanggap ng kanyang mga magulang nang mabuntis siya noon ay mabibilang na lang niya sa kanyang mga daliri na umuwi siya sa Isla Molave. Napatawad naman na siya ng kanyang mga magulang ngunit ang sarili niya ay hindi pa. Dala-dala niya pa rin ang bigat hindi lang sa disappointment na ibinigay niya sa mga ito kundi pati na rin sa pagkamatay ng kanyang anak. Hanggang hindi pa niya napapatawad ang sarili ay hindi niya kayang manatili sa islang kinalakihan na binalot siya palagi ng pagmamahal. “What are you doing?” bruskong tanong ni Kismo nang mapasukan siyang naglalatag ng kumot sa sahig. “Nag-aayos ng higaan.