All Chapters of Binili Ako ng CEO: Chapter 131 - Chapter 140

THIRD PERSON POV“Rico? Why are you so quite?” naiinis nang tanong ni Sico habang nakatingin sa kakambal niyang tila ay hindi siya pinapansin.“Go and play with your gadgets, Sico. I’m not really in the mood.” Tumayo si Rico at tuluyang umalis papunta sa kwarto kung nasaan si Zee nakahiga. Nagbabasa ito ng medical books at nang makita niya si Rico na papunta sa kaniya ay itniklop niya ang libro at umisog ng makitang tatabi ito sa kaniya.“Dad....” Iyon lang ang sabi ng bata, nanggigilid na ang luha sa mga mata habang paakyat sa kama kung saan nakahiga si Zee.“Why my baby is sad?” umupo si Zee at sinalubong ng yakap si Rico. Hindi sumagot si Rico, basta nalang siya yumakap kay Zee. Nagpakawala ng malalim na buntong hininga si Zee habang nakatingin kay Rico na nakahiga sa lap niya.Kumuyom ang kamao niya. ‘It’s his fault,’ aniya sa kaniyang isipan habang nakatingin sa bata na malungkot at parang anytime ay iiyak.“Dad, our father is alive… isn’t he?” tanong ni Rico sa mababang boses. “

“Shein, may kailangan kang malaman.” Nang sabihin palang iyon ni TG ay agad na tumayo si teacher Han at hinawakan ang kamay nito. Nangungusap ang kaniyang mga mata na tila ay mag gustong ipahatid.“What is it?” matigas na ani ni Mr. Shein. Umiling si teacher Han, naroon ang pag-aalala sa kaniyang mukha.“Nothing.” Malamig na sabi ni TG at ibinaba ang tawag.Nakahinga ng maluwag si teacher Han at napahawak sa mga tuhod niya habang nakatingin sa ibaba. Halos atakihin na siya sa kaba kanina. Hindi niya alam ung bakit niya ito ginagawa siguro kasi no’ng nagkausap sila ni Lorelay, nakita niya dito ang sitwasyon ng kaniyang ina noon.“What’s the meaning of this?” hindi na matunugan sa boses ni TG na natutuwa siya. Parang anytime ay sasabog na siya sa gulat at pagkalito.“Come,” tawag ni teacher Han kay TG at bumalik sila sa loob ng classroom kung nasaan ang mga bata na naghihintay kay teacher Han.“Who is he, Rico?” tanong ni Sico habang nakatingin kay TG na nakatingin sa kanila ng taimtim.

“Lumiliit ang mundo!” Napahilamos si Lorelay sa kaniyang palad matapos sabihin ni TG na alam na niya lahat. Nasa labas sila ng LSB, nakaupo sa gilid kung saan may maliit na fountain sa gilid."Sasabihin mo ba?" tanong ni Lorelay. Sa ngayon, gulong gulo na rin utak niya. Masama pa rin ang loob niya sa ginawa ng asawa niya sa kaniya kanina."He needs to know." Buong tapat na sabi ni TG sa kaniya. Ngumiti lang si Lorelay. Naisip niya kung may magagawa pa ba siya? She’s hoping na kagaya ni TG si Richmoon at Lee na maiintidihan ang sitwasyon niya but sa narinig niya ngayon, she was wrong."Kahit sabihin nating galit na galit ka sa kaniya, wala namang kinalaman ang mga bata. Huwag mo sanang idamay ang mga anak ninyo sa kung ano man ang alitan na meron kayo."Gustong prumotesta ni Lorelay. Gusto niyang sabihin na wala sa lugar si TG para sabihin iyon ngunit pinili nalang niyang tumahimik. Ayaw nalang niyang magsalita at baka may masabi pa siyang ikakapahamak niya."Sasabihin ko sa kaniya ang

LORELAY POVIsang buwan na ang dumaan, busy ang lahat at kahit ako sa paghahanda para sa gaganaping annual party na ito.Halos hindi kami nagpa pang-abot ni Mr. Shein dahil kada umuuwi siya ay nakakatulugan ko na siya at sa umaga naman ay nauuna siyang gumising sa 'kin at wala na siya pagmulat ng mga mata ko. Masiyado siyang busy lately kaya hindi siya naglalagi sa bahay.Kasama ko si Richmoon at Lee. Sa bahay gaganapin ang annual party kaya todo ayos kami. Marami ring pinapunta na tauhan dito para tumulong. Masiyadong busy ang lahat ng tao. Hindi ko alam bakit nga dito naisipan ng asawa ko na e held ang party.Ang bahay na minsang ng naging haunted house ay naging mala-palasyo ngayon buhat sa maraming tao ang nagtulong-tulong para pabonggahin ang party na ‘to."Kinakabahan ka ba?" umiling ako kay Lee. Alam ko na ang tinutukoy niya ay si TG.Nakilala na ni TG ang mga anak ko at kilala na rin siya ng mga anak ko. Pero dahil sa siya ang Governor sa lungsod, wala siyang oras para mabondi

THIRD PPOV “Are you sure about this Zee?” nagpakawala ng isang malalim na buntong hininga si Zee sa tanong ni Mia dahil wala naman siyang pagpipilian.“Nakapag-decide na si Lorelay, Mia. Wala na akong magagawa.” Kita ni Mia ang lungkot sa mga mata ng kaibigan. Tinalikuran nalang niya ito at pinuntahan ang dalawang bata para ayusan.‘Halata namang ayaw mong ibigay ang dalawa sa ama nila.’ Sabi ni Mia sa kaniyang isipan na hindi na niya isinawika.“Miii. Can I stay here?” nagtatakang nilapitan ni Mia si Sico. Nakahiga ito sa sofa at parang inaantok ang mata.“What happened to my baby Sico?” nilapit niya ang palad niya sa noo ng bata para makita kung nilalagnat ba ito and to her surprise, mainit nga.“What happened?” tanong ni Zee sa likuran ni Mia nang mapansin ang dalawa.“Sico’s sick. He can’t come.”“What?” nagmamadali si Zee na lapitan si Sico ngunit agad siyang hinawakan ni Mia. Nagkatitigan silang dalawa. “I know what you’re doing, Zeebal.” Sandaling huminto si Zee at kalaunan ay