Lahat ng Kabanata ng Binili Ako ng CEO: Kabanata 121 - Kabanata 130

"Oh God! Ang cute ng mga bata!" Hindi pa rin makapaniwala si Richmoon na nakilala niya ang dalawang supling ni Lorelay at Mr. Shein."Kaya nga ganito ako maka react kay Lorelay. She needs the protection the most." Sabi ni Lee at napabuntong hininga sa isang tabi.Natahimik si Richmoon at nagtuloy-tuloy sa pagmamaneho papunta sa bahay ni Mr. Shein.Malayo-layo na sila ni Lee sa bahay ni Zee, nang biglang sabay silang napatalon sa gulat nang may biglang nagsalita sa likuran nila."Malapit na po ba tayo, uncle Rich?"Parang tinakasan ng dugo si Richmoon at Lee nang makita si Rico na nasa likuran at inosenteng nakangiti sa kanila."Putang- I mean, Holy mother!" Hindi makamurang ani ni Lee dahil hindi niya inaasahan ang presensya ni Rico sa likuran nila."Anong ginagawa mo dito? Kailan ka pa dito? Paano ka napunta dito?" sunod-sunod na tanong ni Richmoon sa bata.Umupo si Rico sa upuan at sumandal. "Kanina lang po. I heard uncle Lee na susunduin niyo si mama and I wanted to come so nandito

LORELAY POVHinintay ko pang matulog ang dalawang bata. Walang sinabi si Rico kay Sico at mabuti naman dahil mamo-mroblema na ako oras na malaman pa ng isang anak ko ang tungkol sa nakita ni Rico.Si Sico pa naman ang mahirap kontrolin. Kung anong gustong makuha, dapat ay makuha niya.Alas nuebe na. Kinakabahan na rin ako habang binabaybay namin ang daan pabalik sa bahay ni Mr. Shein.Kasama ko si Lee at Richmoon. Nang makarating kami sa loob, sa gate palang nakita ko na ang asawa ko, nakatayo at hiinihintay ako.Dali-dali akong lumabas pero bago pa man ako makatapak sa lupa, hinabilin ni Lee ang annulment.Tumango ako sa kaniya at nagpaalam. Nilabas lang ni Richmoon ang ulo niya para makita si Mr. Shein. "Inuwi na namin, Ho. Sensya, na traffic.""I went to her house but wala kayo doon. Saan kayo? At anong traffic?"Nakagat ko ang pang ibabang labi ko. We live in the same town, hindi uso ang traffic sa bayan namin.At hindi rin malayo ang bahay niya sa amin. "Sorry, hindi ka na namin

LORELAY POVKinabukasan, maaga akong nagising. Plano ko sanang magluto para makakain si Mr. Shein ng maaga ngunit nagulat ako nang makita na mas nauna siya sa 'kin magising.Busy na nga siya at kasalukuyang nagluluto sa kusina. May suot na apron sa ibaba at topless sa itaas. Napanganga ako sa gulat at agad na kinusot ng mata to check kung hindi ba ako namamalikmata lamang. Nang makabawi sa gulat ay lumapit ako sa kaniya.Sumulyap siya sa akin, "good morning." Simpleng pagbati niya.Ngumiti pa siya and it's the genuine one I've ever seen mula ng makabalik ako. I blink thrice dahil hindi ako makapaniwala na nandito siya at nagluluto."Umupo ka na," aniya kaya napaupo rin ako."S-Sorry. Ikaw pa nagluto," mahinang sabi ko. Ngumiti lang siya sa 'kin at tumango. "It's fine," sagot niya.Maya-maya pa ay dumating si Vicente, dala ang envelope na agad niyang ibinigay kay Mr. Shein.Napatitig ako kay Vicente nang makita ang bagong ayos nito sa kaniyang katawan."Ang gwapo mo," mahinang sabi k

"Dito tayo mag di-date?" tanong ko kay Mr. Shein nang makita na tumigil kami sa plaza.Pagdating palang namin sa lugar na ito, kinakabahan na ako. Tumingin siya sa akin at tumango. "Street foods date tayo,"Wala sa sarili kong nakagat ang pang-ibabang labi ko dahil madalas dito sa plaza ang mga anak ko.Dito sila dinadala ni Zee kapag gusto nilang mag bonding at hindi malabong narito nga sila dahil may okasyon ngayon sa sentro buhay ng opening of lights. Pinapanalangin ko nalang na sana ay hindi niya ilabas ang mga bata ngayong hapon."Why? You look so tense. My problema ba?" tanong niya. Hindi malabong hindi niya mahalata. Naiihi na nga ako dito sa kinatatayuan ko. Gusto ko nalang siyang hatakin pabalik sa amin. "Pwede bang huwag nalang tayo dito?" kumunot ang noo niya. Tumingin ako sa paligid, nagbabasakaling baka makita ko ang mga bata."Pwede naman tayong doon sa atin sa plaza. Huwag dito." Sabi ko pa sa kaniya.Pinagkrus niya ang kaniyang braso at kunot noong tinitigan ako."M

SHEIN POVShe looked so tense. I wonder anong iniisip niya bakit ayaw niyang manatili kami dito. "Ilan po sir?" tanong no'ng nagtitinda ng tubig. "Dalawa," hindi ko maalis ang paningin ko sa kaniya. Parang anytime ay maiiyak siya na hindi ko alam kung bakit. Hindi rin siya mapakali sa inuupuan niya. At hindi ko maiwasang isipin na may itinatago siyang sa tingin ko ay iyong kabit niyang lagi niyang katawagan na ayaw niyang makita ko. Malakas tuloy ang pakiramdam ko na nandito iyon.Nang maiabot ko ang bayad sa ale, nagulat ako nang may bumangga sa 'kin. No'ng lingunin ko ito, nakita ko ang isang batang nakasuot ng sombrero. "How dare you to hurt my mama?" galit na galit na aniya at pinagsusuntok ako. Hindi masakit ang mga suntok niya but I wonder kung kaninong bata ito. He's mad. Ako nag pinagdidiskitahan niya. Lumingon ako sa paligid, nagbabasakaling may naghahanap sa kaniya ngunit lahat ay busy sa sariling ginagawa."Bad ka! You hurt my mama! Bad ka!!! Bad ka!!!"Hurt his mama