PANCEO 36

THIRD PERSON POV

“Rico? Why are you so quite?” naiinis nang tanong ni Sico habang nakatingin sa kakambal niyang tila ay hindi siya pinapansin.

“Go and play with your gadgets, Sico. I’m not really in the mood.” Tumayo si Rico at tuluyang umalis papunta sa kwarto kung nasaan si Zee nakahiga. Nagbabasa ito ng medical books at nang makita niya si Rico na papunta sa kaniya ay itniklop niya ang libro at umisog ng makitang tatabi ito sa kaniya.

“Dad....” Iyon lang ang sabi ng bata, nanggigilid na ang luha sa mga mata habang paakyat sa kama kung saan nakahiga si Zee.

“Why my baby is sad?” umupo si Zee at sinalubong ng yakap si Rico. Hindi sumagot si Rico, basta nalang siya yumakap kay Zee. Nagpakawala ng malalim na buntong hininga si Zee habang nakatingin kay Rico na nakahiga sa lap niya.

Kumuyom ang kamao niya. ‘It’s his fault,’ aniya sa kaniyang isipan habang nakatingin sa bata na malungkot at parang anytime ay iiyak.

“Dad, our father is alive… isn’t he?” tanong ni Rico sa mababang boses. “