All Chapters of Nang Namulat Ang Kanyang Mata: Chapter 2491 - Chapter 2500

Pinoprotektahan ng mayordomo at mga katulong si Mrs. Woods habang sinubukang hilahin ng mga bodyguard si Lucas."Hayop ka! May death wish ka ba?" Nanginig sa galit si Mrs. Woods. Itinulak ni Lucas ang karne ng aso sa kanyang mukha, pinahiran ng dugo ang kanyang mukha. Napuno ng amoy ng bakal ang kanyang ilong.Hindi nagtagal, nagawang hilahin ng bodyguard si Lucas, at nakahinga siya ng maluwag."Bugbugin mo siya! Bugbugin mo siya hanggang mamatay! Aako ng responsibilidad kung mamatay siya!" sigaw ni Mrs Woods sa bodyguard.Napatingin si Irene habang sinisipa ng mga bodyguard si Lucas. Nadurog ang puso niya. "Wag mo siyang patulan! Itigil mo yan!" Hindi pa siya nakatapak sa sala ng main block. Nakatago siya sa kusina sa buong oras. May pinto sa likod na gagamitin niya sa paglabas at paglabas.Napatigil ang mga bodyguard sa pagsigaw niya at nilingon siya."Bakit ka huminto? Patuloy mong hampasin! Wala ang asawa ko ngayon, at ako ang may hawak!" Desidido si Mrs. Woods na bugbugin si

Tumawa si Tammy. "Avery, akala ko ba sabi mo hindi ka nagmamadaling makita siyang makipag- date?""Hindi naman ako nagmamadali. Nagtatanong lang ako," ani ni Avery. "siya ay nasa kanyang edad na bente, at normal na sa kanya ang makipag- date.""Normal na rin sa kanya ang magpakasal! Nagkaroon ka na ng mga anak noong nasa bente ka," nakangiting sabi ni Tammy bago lumingon kay Hayden. "Hayden, anong klaseng babae ang gusto mo? Sabihin mo sa akin. Mayroon akong mga koneksyon...""Tita Tammy, sa Bridgedale nakatira ang kapatid ko! Kahit may gusto siyang i- date, doon siya maghahanap ng babae. Bakit hindi mo na lang ako alalahanin? Nasa edad bente na rin ako bakit hindi mo ba ako hinihimok na makipag- date sa halip?" tanong ni Layla. "Ang mga babaeng kasing edad ko ay kasal na at may mga anak.""Sa tingin mo ba ganoon kadaling magkaanak? Napakasakit! Ang sakit ay isandaan, isang libo, kahit isang milyong beses na mas malala pa sa period cramps mo!" Gusto ni Tammy na mag- enjoy ng kaunti

" Ito ay lamb shank at lamb stew. Nagluto din ako ng pork ribs, kaso ayaw mo ng tupa." Inilapag ni Irene ang pagkain at kumuha ng tube ng ointment sa bag. "Mr. Lucas, binili ko ito sa botika. Hindi ko alam kung ano ang kukunin ko kaya humingi ako ng rekomendasyon sa may- ari. Isuot mo 'to mamayang gabi. Baka gumana!"Inutusan ni Mr. Woods si Lucas na manatili sa bahay at pag- isipan ang kanyang mga aksyon, at pinagbawalan niya ang sinuman na alagaan si Lucas. Si Lucas ay nanatiling gutom sa isang buong araw.Kumalabog ang kanyang tiyan sa nakakaakit na amoy ng pagkain, at kasabay nito, nagulat siya na sobrang aalagaan siya ni Irene."Nagugutom ka siguro Mr. Lucas. Dito." Itinulak niya ang lamb skank patungo sa kanya, "Ang pagkain ng tupa sa taglamig ay ang pinakamahusay."Ang pagmamalaki ni Lucas ay nagdulot sa kanya ng pag- aalinlangan, ngunit ang kanyang tiyan ay tumunog sa pag- asa."Kumain ka na habang mainit pa, Mr. Lucas! Hindi kasing sarap kung nilalamig." Itinulak niya ang

"Hindi sila pupunta dito," mahinahong sabi ni Lucas. "Pwede kang pumunta kapag nasa loob na sila ng bahay.""Ako... hindi ako natatakot." Isinara ni Irene ang pinto at tumalikod, medyo kalmado pero awkward pa rin. "Mr. Lucas, hindi talaga ako pinadala ni Mrs. Woods. Kahit may gusto siyang gawin sa iyo, hindi niya ako hihingi ng tulong. Sa mga mata niya, bukod sa kakulitan ko, ang iba sa akin ay hindi gaanong mahalaga. ""Kahit anong pilit mong ipaliwanag ang iyong sarili, ginastos mo pa rin ang pera." Nag- iingat pa rin si Lucas, ngunit hindi na siya ganoon kagalit.Habang ginagastos niya ang pera, siya naman ang kumain ng pagkain at gumamit ng gamot."Hindi ko ginastos lahat. May natitira pang animnapung dolyar." Kinuha niya ang sukli sa kanyang pitaka. "Itatapon ko.""Anong silbi ng itapon mo ngayon?" Tinapunan niya ito ng malamig na tingin. "Huwag kang umiyak."Natigilan siya sa pag- aakalang pinagsisisihan niya ang pagsigaw sa kanya. Nang maramdaman niyang naantig siya sa mga

Ang maskara ng peklat ay ginawa gamit ang silicone na hinulma sa hugis ng kanyang mukha, at ginamit ang pintura upang magdagdag ng kulay sa peklat.Walang nakatuklas na peke ang peklat, dahil walang sinuman maliban sa kanyang lola, ang pinag-aralan nang mabuti ang kanyang mukha.Sa unang tingin, lahat ay mahuhuli sa kanyang peklat, at mabilis silang mag- iwas ng tingin. Walang nagbigay sa kanya ng pangalawang tingin.Gaya ng sinabi ni Mrs. Woods, ang peklat sa kanyang mukha ay masusuklam sa sinumang makakakita sa kanya, at walang sinuman ang paulit- ulit na tumitig sa isang bagay na ikinaiinis nila.Bagaman nakaranas siya ng kawalang- katarungan sa kanyang buhay dahil sa peklat sa kanyang mukha, ipinagpapasalamat pa rin niya ito. Nabanggit ng kanyang lola na may mga masasamang tao na naghahanap sa kanya at maaaring makapinsala sa kanya.Siniguro niyang panatilihing nakasuot ang prosthetic mula pa noong bata pa siya, at kahit na tinawag siyang pangit ng lahat, hindi siya sinasaktan