Lahat ng Kabanata ng Nang Namulat Ang Kanyang Mata: Kabanata 231 - Kabanata 240

"Bakit mo ako sinisigawan?! Syempre tinuruan ako ni Mommy na kumatok bago pumasok sa bahay ng kung sino-sino, pero wala naman siyang sinabing kumatok bago pumasok sa bahay ng dirtbag!" ganti ni Layla sa boses na mas malakas kaysa kay Elliot habang pinandilatan siya ng makikinang na mga mata.Para siyang nakikipagkumpitensya sa kanya upang makita kung kaninong boses ang mas malakas at mas malakas.Kinagat ni Elliot ang kanyang mga ngipin.Dirtbag?Sino ang nagturo sa kanya na sabihin iyon?"Ayoko ngang pumunta dito eh! Aalis na ako ngayon din!" Galit na napabuntong-hininga si Layla, pagkatapos ay tumalon mula sa sopa at naglakad patungo sa pintuan sa harapan ng kanyang manika sa kanyang mga bisig.Sa ospital, pagkatapos dumaan sa isang serye ng mga regular na pagsusuri, hiniling ni Avery kay Mike ang kanyang telepono upang matawagan niya si Laura.Patay ang kanyang telepono at kailangan niyang ipaalam sa kanyang ina na ligtas siya.Inilabas ni Mike ang phone niya at ibinigay sa

"Ano bang pinagkakaabalahan mo?" Tanong ni Elliot habang nanunuot ang kanyang namumuong tingin kay Avery.Tinapos ni Avery ang paggamot sa kanyang sugat, pagkatapos ay tumalikod at nag-impake ng first aid kit."Naging busy ako sa work," kaswal niyang sagot."Nagsisinungaling ka. Kung trabaho, bakit hindi ka napunta sa opisina?"Umupo ng tuwid si Elliot, saka humawak sa braso ni Avery at nagpatuloy, "Binibigyan mo ko ng kakaibang vibe nitong mga nakaraan. Hindi ko alam kung anong nasa isip mo.""Ano bang mababasa?" sabi ni Avery. "Makinig ka, Elliot. Nagpapasalamat ako na niligtas mo ako kagabi at bibilhan kita ng hapunan... O kaya'y bigyan kita ng medalya."Nagulat si Elliot nang bitawan niya ang braso ni Avery at sinabing, "Hindi kita iniligtas para sa iyong pasasalamat. Kunin mo ang iyong anak na babae at umalis ka! Isa pa, ginulo ng hamak na anak mo ang kuryente at internet ng aking tahanan ngayon. Kung hindi mo siya kayang disiplinahin, kung gayon, ako mismo ang gagawa nito!"

Kung may natitirang dignidad si Avery, tatapusin niya kaagad ang tawag.Gaya ng inaasahan, biglang natauhan si Avery nang marinig niya ang boses ni Zoe."Sorry kung nakaabala ako sa date niyo. Tatanggapin ko ang regalo, pero wala akong maibibigat sa iyo pabalik. Please huwag mo na ako bigyan ulit ng kahit ano."Pagkatapos ay ibinaba niya ang telepono bago pa makasagot si Elliot.Ang tunog ng pagwawakas ng tawag ay nagparamdam kay Elliot na parang tinusok ang kanyang puso, at isang mapurol na sakit ang lumabas mula rito."Narinig ko na nalock daw si Avery sa kotse niya. Okay na ba siya ngayon?" tanong ni Zoe."Maayos naman siya." Si Elliot ay walang interes at ayaw pag-usapan si Avery. "Nabanggit mo na may doktor na gusto mong irekomenda. Sino ito?"Inilabas ni Zoe ang isang business card mula sa kanyang bag at ibinigay ito kay Elliot."Narinig ko na siya ay ang Aryadelle's top psychiatrist. Ang appointments sa kanya ay booked hanggang next year. Ginamit ko ang aking koneksiyon

Kung alam lang ni Layla ang laman ng kahon, hindi sana niya pinaghirapan ang lahat para maiuwi ito. Gayunpaman, magiging mahirap para sa kanila na ibalik ito ngayon nang walang nakakaalam. Malamang na hindi na siya makakapunta sa bahay ng kanyang Dirtbag Dad kahit kailan. Kalimutan mo na! Itatago na lang niya ang kahon sa ilalim ng kama. Ito ay walang iba kundi isang CD at isang piraso ng papel, kaya tiyak na hindi ito mahalaga. Pagpasok ni Hayden sa kwarto pagkatapos ibalik ang laptop ay nakatulog na si Layla. Sa kabilang kwarto, gising na gising si Avery. Marahil ay dahil sa sobrang tulog niya noong araw na iyon kaya gising na gising na siya. Kapag gising na gising, gumagala ang isip kapag wala silang ibang magawa. Sa sandaling ito, halimbawa, ang isip ni Avery ay nahuhumaling kay Elliot. Ang kanyang ulo ay puno ng mga imahe ng kanyang makisig na mukha, habang ang bawat paghinga niya ay ang kanyang pabango. Naaalala pa niya ang hawakan at temperatura ng balat n

Naglabas si Elliot ng dalawang piraso ng kendi sa kanyang bulsa at inilagay sa kamay ni Shea. Tuluyan nang binitawan ni Shea ang kamay ni Elliot nang makita ang kendi. Matapos mapanood si Shea na pumasok sa treatment center, napuno ng pagkabalisa ang puso ni Elliot. Ito ang unang pagkakataon na dinala niya ito sa isang psychiatrist. Bukod dito, isa siya sa mga nangungunang psychiatrist ng bansa. Iniisip niya kung malalampasan ba ni Shea ang mga hadlang sa pag- iisip at emosyonal. Ang mga pintuan sa sentro ng paggamot ay bumukas makalipas ang kalahating oras. Nagmamadaling lumabas si Shea at dire- diretsong tumakbo sa yakap ni Elliot. Medyo stable ang kanyang emosyon. Hindi siya umiiyak, pero medyo natatakot at kinakabahan siya. Niyakap ni Elliot si Shea at tinapik ang likod nito. "Ayos lang iyon Shea. Ako’y naghihintay lang dito buong oras." Inalok ng doktor si Elliot ng upuan sa katabi nilang couch. "Mr. Foster, tiningnan ko ang impormasyong ipinadala mo kaga