Lahat ng Kabanata ng Nang Namulat Ang Kanyang Mata: Kabanata 1341 - Kabanata 1350

"Sinasabi ng anak ko na mangyayari ito sa lalong madaling panahon." Hindi alam ni Elliot kung ano ang plano ni Hayden. Ang alam niya ay tiwala si Hayden sa tagumpay nito. "Latest would be the day after tomorrow. Once Christopher is dead, the Goulds will be in a mess. Gusto kong gamitin ang pagkakataong iyon para paalisin si Avery at ang anak ko."Napabuntong-hininga si Nick. "Ang iyong anak ay halos sampung taong gulang, tama? Bakit ka naniniwala sa kanya?""Bakit hindi ako maniniwala sa kanya?""Pag-uusapan natin 'yan kapag namatay na si Christopher!" Ngumisi si Nick. "Kung hindi siya pinrotektahan ni Gary, matagal na siyang patay! Nga pala, may balak ka bang bumalik sa Aryadelle kasama si Avery?""Hindi ako makaalis," mahinahong sabi ni Elliot. "My connections with the Goulds run too deep. Kahit na bumalik ako sa Aryadelle, doon na lang ako hahabulin ni Gary. Gusto kong tapusin ang mga bagay na nasimulan natin dito."Tumawa si Nick. "Great! Isang mahabang overdue reshuffling!"

Tumayo si Elliot mula sa sofa. Balak niyang bumalik sa kanyang kwarto para makapagpahinga. Malapit na ang bukang-liwayway, at hindi pa rin siya natutulog.Sa loob ng ilang oras, kakausapin niya sina Edward at Ted bilang kinatawan ni Gary.Ang araw na iyon ay nakatadhana na maging isang hindi pangkaraniwang araw, namatay man si Christopher o hindi.Sakto namang dumapo ang kamay niya sa doorknob, narinig niyang bumukas ang pinto ni Hayden.Napatingin siya sa kwarto ni Hayden. Nagtama ang kanilang mga mata. Sa kabila ng hindi nagsasalita, alam nila kung ano ang bigat sa isip ng isa't isa.Hindi inaasahan ni Hayden na magpupuyat si Elliot. Hindi niya akalaing mapupuyat si Elliot hanggang alas tres ng madaling araw.Mukhang nagtiwala si Elliot sa kanyang plano na gagana. Nakita naman ni Elliot ang resulta ng plano sa ekspresyon ni Hayden."Patay na si Christopher," sabi ni Hayden.Napatingin agad si Elliot sa phone niya. Walang mga tawag o mensahe."Sigurado ka ba?" tanong niya."

Dalawang katawan na nakabalot sa puting tela ang nakahiga sa mansyon ni Christopher. Isang grupo ng mga taong nakaitim ang lumuhod sa tabi ng mga katawan.Bumaba ang tingin ni Elliot sa dalawang katawan. "Ang isa ay si Christopher, at ang isa ay ang mayordomo," naisip ni Elliot.Nakaupo si Gary sa sofa na matatagpuan sa sulok ng kwarto. Naninigarilyo siya. Nababalot ng usok, hindi nakita ni Elliot ang mukha ni Gary.Yumuko si Ruby. Nakita niya ang mga katawan. Humihikbi, lumuhod siya sa tabi ni Christopher. "Christopher, ayokong mamatay ka! Anong mangyayari sa amin ni Dad?! Christopher, gumising ka na!"Hindi peke ni Ruby ang kanyang kalungkutan. Asawa man siya ni Elliot, hindi mapeke ang dalawampung taon nila ni Christopher at ang relasyong pinagsaluhan nila. Kahit na tinamaan siya ng bala ni Christopher, ang una niyang naisip ay kung paanong hindi siya papayag na masira ang relasyon nina Christopher at Elliot.Lumapit si Elliot kay Gary. Bago pa man siya makapagsalita, ipinasa s

Nawalan na ng gana si Avery, ngunit alam niyang kailangan niyang labanan. "Sandwich at gatas.""Bakit palagi kang kumakain nito?" pang- aasar ng bodyguard."Kung ganoon, magdala ka lang ng kung ano."Pagkatapos ng tawag, pumunta si Avery sa banyo para maghilamos. Nang ihatid siya ng bodyguard ng almusal, nagpalit na siya ng damit.Sinundan ni Jed ang bodyguard."Isara mo ang pinto," sabi ni Avery.Isinara ni Jed ang pinto, at umupo silang tatlo, pinag- uusapan ang mga pangyayari kagabi." Sa tingin ko ang bagay na ito ay medyo seryoso . Bakit hindi kayong dalawa umalis?" Sabi ni Avery habang kumakain ng almusal. "Ayokong kaladkarin kayong dalawa pababa."Nagkatinginan ang bodyguard at si Jed. Sinabi ng bodyguard, "Kung iiwan ka namin— ang pasyente— dito mag- isa, paano namin matatawag na lalaki ang aming sarili?"Sabi ni Jed, "Dahil napagdesisyunan kong operahan ka, gagawin ko kapag umalis ka."Naantig si Avery sa sagot nila. " Nagmessage lang ako kay Elliot, pero hindi pa si

Tumango si Avery."Avery, kung magkakaroon ka ng pagkakataong umalis— ngayon, kukunin mo ba?" Tumingala si Jed at nakita ang isang maliit na ibon na malayang lumilipad sa langit.Sinundan ni Avery ang kanyang tingin, nakatingin sa bukas na kalangitan, at maingat na sinabi, "Noong sinasabi sa akin ng lahat kung gaano ito mapanganib sa isang lugar, hindi ko sila pinansin. Ngunit ngayon, natanto ko kung gaano sila katama. Ang lugar na ito ay talagang mapanganib. Pwede kang mamatay dito. Wala lang sa akin na ipagsapalaran ang aking buhay, pero hindi ko kayang ipagsapalaran ang buhay ng iba."Siya ang nagtanong sa kanyang bodyguard at Jed na samahan siya kay Ylore. Kailangan niyang isama ang mga ito kapag umalis siya.Kung may pagkakataon, hindi siya magdadalawang-isip na kunin ito."Hindi mo rin basta- basta itataya ang buhay mo," sabi ni Jed. " Gagawa tayo ng paraan. Tiyak na aalis tayo sa lugar na ito.""Hmm."Mas kaunti ang mga tao kaysa karaniwan sa mga lansangan noong araw na i