All Chapters of MONTEFALCO SERIES 1: OLIVIA MONTEFALCO: Chapter 1 - Chapter 10

TwoMEDYO ramdam na ni Ivan ang pagkahilo ng mga oras na iyon. Nasa bar siya sa mga oras na iyon. Kaninang umalis siya sa kanyang opisina pagkatapos niyang malaman kung ano ang isinasaad ng last will and testament ng kanyang Ama ay dumiretso siya doon.Hanggang sa mga oras kase na iyon ay halos hindi pa rin siya makapaniwala sa nabasa niyang nakasulat doon. Anong petsa na ba? Anong taon na ba para sa isang kasal na katulad n'yon dahil sa pagkakatanda niya ay nasa 21st century na kaya wala na isip niya na pwede pa palang mangyari ang mga bagay na iyon.Napasapo siya sa kanyang ulo habang nakatukod ang dalawa niyang kamay sa counter ng bar kung saan siya nakaupo nang may lumapit na namang isang babae sa kanyang tabi. Hindi niya man iyon lingunin ay alam niya na babae iyon dahil amoy na amoy niya ang matamis nitong pabango.Lumingon siya rito at nasalubong niya ang mga mata nitong nakatitig sa kanya. Sa pagkakatitig pa lamang nito sa kanya ay nasisiguro na niyang gusto siya nito dahil ki

FourDIS - oras na ng gabi ay dilat pa rin ang mga mata ni Via habang nakatitig sa kanyang kisame sa mga oras na iyon. Hindi pa rin nawawala sa kanyang isip ang nalaman niya kanina lamang, hanggang sa mga oras na iyon ay hindi pa rin niya matanggap ang lahat.Muli niyang naramdaman ang pagkirot ng kanyang dibdib dahil sa muli na namang pagsagi sa kanyang isip ng bagay na iyon. Hindi niya na rin namalayan na muli na namang nag - init ang sulok ng kanyang mga mata dahil dito.Bakit ba kase kailangan pa na gawin iyon ng Daddy niya? Bakit kailangan na sila ang mamili ng taong pakakasalan niya?Oo, alam niya na magulang niya ang mga ito at mas nakatatanda sa kanya ngunit ang pagpili ng taong makakasama niya sa kanyang buhay ay hindi na dapat pa nilang sinasaklaw dahil unang - una ay hindi naman sila ang makikisama sa taong pinili ng mga ito para sa kanya balang araw kundi siya, kaya napakalaking tanong sa kanyang isip kung ano ang pumasok sa isip ng Daddy niya sa pakikipagkasundo nito para

SixAGAD na may sumalubong sa kanilang mga nurse na may dala - dalang stretcher dahil kanina bago siya makarating sa ospital na alam niyang pinakamalapit ay agad niyang tinawagan ang kanyang kaibigan na isang doktor sa ospital na iyon.Sa tawag pa lamang ay idinetalye na niya rito kung ano ang nangyari at kung bakit niya ito nabangga. Sunod na sunod na buntung - hininga na lamang ang naging tugon nito sa kanya. Agad siyang bumaba sa kanyang sasakyan at binuksan ang pinto ng kanyang sasakyan kung nasaan ang babaeng hanggang sa mga oras na iyon ay wala pa ring malay habang patuloy pa rin ang pag - agos ng dugo mula sa ulo nito. Noon niya lang din napansin na may dugo rin na pumapatak mula sa mga mata nito kaya napakunot ang kanyang noo dahil dito.Hindi niya maintindihan kung bakit may dugo na umaagos sa mata nito, napano kaya iyon at bakit may dugong tumutulo doon? Napinsala kaya ang mga mata nito?Hindi niya na naman napigilan ang magmura sa kanyang isip dahil rito idagdag pa na halo

----------------"Anong ginagawa mo dito sa tabing dagat?! alam mo ba kung anong oras na ha?!" Napapitlag si Elle ng marinig ang boses nito. Sa tono ng boses nito ay alam niyang galit ito.Napalingon nalang siya sa pinagmulan ng baritonong boses. Hindi niya man makita ang ekspresyon nito ngayon nasisiguro niyang galit na galit ito at umuusok pa ang ilong habang bumubula ang bunganga sa sobrang inis. She just rolled her eyes at tatayo na sana kaso agad nitong nahawakan ang kamay niya. Hinila siya agad nito patayo at napangiwi nalang siya sa sakit dahil sa higpit ng pagkakahawak nito sa kamay niya.Di nalang siya nagsalita at nagyuko nalang ng ulo. Ayaw niyang salubungin ang init ng ulo nito dahil baka siya pa ang mapasama. Hinila siya nito papasok ng bahay."Pano nalang pag nalunod ka dun ha?! For pete's sake hindi ka nakakakita!" Sigaw nito sa kanya at itinulak siya paupo sa couch na nasa sala.She just bit her lower lip, e sa wala nga siyang masabi e? Baka kase pag sumagot siya ay

--------------Nang lumabas si Elle para kumain ay wala na ang lalaki. Mas maganda iyon para hindi sila magkailangan. Si Nana Yuling ang kasabay niyang naghapunan pero hindi niya makuhang tanungin kung nasaan si Ivan. Kahit kating kati na ang bibig niyang tanungin kung nasaan ito ay pinigil niya ang kanyang sarili dahil sino ba sana siya para magtanong?Napabuntong hininga na lamang siya. Kung sana nakakaalala na siya, kung sana bumalik na ang kanyang memorya kasabay ng panunumbalik ng kanyang paningin. Nakapagdesisyon siyang magtungo nanaman sa tabing dagat, nagpahatid siya kay Nana Yuling dahil baka matapilok siya at madapa siya. Ang sarap sa pakiramdam ng simoy ng hangin sa tabing dagat, parang tinatangay nito ang anumang alalahanin niya sa mundo. Gaya ng dati ay sumalampak ulit siya sa buhangin at pumikit. Kung sana lang nakakakita na siya e di sana nakikita niya ang kagandahan nito. Ang sabi sakanya ni Nana Yuling ay napakaganda daw ng paglubog ng araw doon sa hapon. Gusto man