Chapter 3

Three

HANGGANG sa mga oras na iyon ay hindi pa rin nagsi - sink in sa utak ni Via ang lahat ng napag - usapan nilang mag - ama kaninang hapon lang. Hindi niya alam kung ano ba ang dapat niyang isipin sa sinabi sa kanya ng kanyang ama. Ano bang pumasok sa utak nito para magdesisyon ng ganun?

Napakatanda na niya para ganitong klaseng bagay. Arranged marriage my foot! She said to herself. Sa panahon ngayon ay hindi na uso ang salitang arranged marriage kaya laking - gulat niya ng sabihin ng kanyang ama ang isang bagay na ikinagulat niya.

Kailangan niya daw magpakasal sa taong anak ng kaibigan niya. 

Napapikit siya ng mariin habang nakaupo sa kanyang kama pagkatapos ay bumalik sa kanyang isip ang naging pag - uusap nila ng kanyang ama kanina lamang hapon.

Napaka-ganda ng gising niya ng mga oras na iyon at hindi niya alam kung bakit. May ngiti pa nga siya sa kanyang mga labi nang bumangon siya mula sa kanyang kama.

Agad siyang nag - inat at sumandal sa headboard ng kanyang kama at pagkatapos ay napatanaw siya sa kanyang bintana kung saan natatanaw niya ang sikat ng araw na pumapasok na rin sa kanyang silid. Napangiti siya habang nakatitig sa sikat ng araw na pumapasok sa kanyang silid. 

Ilang saglit niya muna itong tinitigan bago siya tuluyang bumangon upang pumunta sa teresa ng kanyang silid at tumanaw mula doon.

Itinulak niya ang kanyang pintong salamin papunta sa kanyang teresa at hinawi ang kurtina upang tuluyan na nga siyang makalabas doon. Sumalubong sa kanya ang pang umagang sikat ng araw, nasilaw siya kaya itinaas niya ang kanyang kanang kamay upang iharang sa kanyang mga mata.

Tumanaw siya sa ibaba ng kanilang bahay kung saan naroon ang garden ng kanyang ina na punong - puno ng mga namumulaklak na tanim ang hardin kung saan napakaganda nitong pagmasdan. Napangiti siya dahil paano ba namang hindi iyon gaganda ng ganun kung wala ng ginawa ang kanyang ina kundi ang magtanim ng magtanim at alagaan ang mga tanim nito.

Her mother loves flowering plants kaya naman ganuon na lamang ang tingkad ng kanilang hardin dahil sa mga tanim nito.

Napahawak siya sa barandilya ng kanyang teresa na gawa sa bakal at pumikit. Hinayaan niya ang kanyang mukha na masinagan ng pang umagang sikat ng araw at napahugot siya ng isang buntung hininga.

May kailangan pa nga pala siyang tapusin ngayon sa kanyang thesis. Nasa huling taon na siya sa kurso niyang business management sa isang pribadong unibersidad sa kanilang lungsod. Iyon ang kinuha niyang kurso dahil alam niyang makakatulong ito sa kanya balang araw dahil siya ang nag - iisang tagapagmana ng kanilang mga negosyo kaya dapat lang na may alam siya bagay na iyon pagdating ng panahon.

Ilang saglit pa siyang nanatiling nakatayo doon bago tuluyang umalis na mula doon upang simulan na ang kanyang thesis. Siguro ay hindi na muna siya bababa o lalabas ng kanyang silid dahil kailangan niya munang tapusin ang kanyang thesis.

Magpapahatid na lamang siguro siya ng pagkain sa loob ng kanyang silid sa isa sa mga katulong nila.

------

Hapon na nang makalabas si Via sa kanyang silid, katatapos niya lamang na tapusin ang kanyang thesis. Kung hindi pa nga siya pinapatawag ng kanyang ama ay hindi pa nga sana siya lalabas. Agad na lamang siyang sumunod sa katulong nila na inutusan ng kanyang ama dahil ang sabi nito ay importante daw ang sasabihin nito kaya siya nito ipinatawag. Nagkibit balikat na lamang siya at pagkatapos ay nakakunot ang noong pumunta sa study room ng kanyang ama na nagsisilbing opisina nito sa loob ng bahay nila.

--------

"WHAT?" Naguguluhang tanong ni Via habang nakatingin sa kanyang Ama. Halos ayaw mag - rehistro sa kanyang utak ang narinig niyang sinabi nito ng mga oras na iyon.

"Dad, this is ridiculous!" She exclaimed habang nakatayo at nakaharap sa kanyang Daddy. Nanlalaki din ang kanyang mga mata habang nakatingin dito at hindi makapaniwala sa mga sinasabi nito ng mga oras na iyon.

"No." mariing wika ni Alberto na kanyang ama habang nakaupo sa tabi ng kanyang ina.

"Ama mo ako Via kaya alam kong ito ang dapat na gawin mo sa buhay mo. Hindi ko ito ginagawa para sa sarili ko kundi para rin sayo. Wala ka ng ginawa kundi ang maging happy go lucky at maraming beses na rin kitang hinikayat na tutunin ang pagpapatakbo ng mga negosyo natin pero ano? Lagi mo nalang tinatanggihan kase sabi mo marami ka pang gustong gawin at puntahan, pero halos naikot mo na yata ang buong mundo pero hindi ka pa rin nakukuntento magpahanggang ngayon. Kaya ngayon, young lady sinisiguro kong susunod ko sa gusto ko. At ito ngayon ang gusto ko." Galit na sabi nito. 

Nanlalaki ang kanyang mga mata habang nakatingin pa rin dito hanggang ngayon at hindi pa rin makapaniwala sa sinasabi ng kanyang Ama. Halos ayaw niyang maniwala sa kung ano ang sinasabi nito, halos hindi niya rin maibuka ang kanyang bibig upang makapagsalita.

Tumulo na lamang ang luha ni Via dahil hindi niya alam kung ano ba ang dapat niyang maging reaksiyon sa sinasabi ng kanyang ama sa mga oras na iyon. Nasasaktan siya sa mga oras na iyon at isa pa ay hindi niya lubos maisip kung ano ang pumasok sa utak ng kanyang Daddy para gumawa ng isang desisyon na katulad nito. Ipinagkasundo siya ng kanyang Ama sa isang taong ni hindi niya man lang kilala. Sa tanang buhay niya ngayon pa lang nagsalita ang Daddy niya ng ganito at hindi niya iyon matanggap. 

Totoo naman na lahat ng gusto niya ay nagagawa niya, sa madaling sabi ay sunod sa luho siya, e bakit ba? Ano ba ang masama doon e bukod sa nag - iisa na nga lang siyang anak ay mayaman naman sila. Marami naman silang pera kaya hindi ipaghihirap ng kanyang mga magulang kung sundin niya man ang lahat ng luho niya sa katawan.

"Mommy..." Humihikbing tumingin siya sa kanyang Mommy, agad naman itong lumapit sakanya at niyakap siya. Hinaplos nito ang kanyang buhok at niyakap siya, habang yakap - yakap siya nito ay hindi niya mapigilan ang mapahikbi dahil sa sakit na nararamdaman niya ng mga oras na iyon. Sana ay maintindihan siya ng kanyang ina, alam niyang kakampi niya ito. Niyakap niya din ito ng mahigpit.

"I'm sorry hija, pero tama ang daddy mo. Hindi na kami bumabata hija. Matanda na kami at malapit ng manghina, sino ang mag aalaga sayo pag nagkataon?" May pag - aalalang tumingin ito sa kanya. Bigla siyang napahiwalay mula sa pagkakayakap niya rito at hindi makapaniwalang tumingin dito. Hindi na niya naitago ang pagguhit ng sakit sa kanyang mga mata habang nakatingin dito. 

Pati ba naman ang kanyang ina ay sinang ayunan ang desisyon ng kanyang ama na hindi niya alam kung tama nga ba talaga. Pilit siya nitong inaabot ngunit mabilis siyang lumayo mula rito. Wala itong nagawa kundi ang manatili sa kinatatayuan nito at nakatitig sa kanya habang nangingilid din ang luha sa kanyang mga mata.

"Pero mommy..." Humihikbi paring tumingin siya sa kanyang ina at patuloy ang pag agos ng kanyang luha sa kanyang mukha. Hindi na niya inabala pa ang sariling punasan ang mga luha niyang bumabagsak sa kanyang mga mata.

"Gusto niyo ba akong maikasal sa taong hindi ko gusto? At ni hindi ko kilala? Hindi bat ang kinakasal lamang ay yung mga taong nagmamahalan?" Nagpalipat lipat ang tingin niya sa kanyang mga magulang, hindi niya itinago ang pait sa kanyang boses habang nakatingin sa mga ito. Parehas na nag - iwas ang mga ito ng tingin sa kanya at hindi siya matingnan sa kanyang mga mata. Nanatili lamang na tahimik ang mga ito at nung walang sumagot sakanya ay nagpatuloy siya sa sinasabi niya. 

Pinahid niya muna ang kanyang luha bago siya muling nagsalita.

"Kayo ba mommy?" Binalingan niya ang kanyang ina na nakatayo pa rin sa harap niya. Agad naman itong nag - angat ng paningin ng tawagin niya ito at sinalubong ang mga mata niya.

"Ipinagkasundo ka ba ng lolo kay daddy?" Tanong niya rito, kitang - kita niya ang pagkagulat nito dahil sa tanong niya at nakita niya ang pagbuka ng bibig nito ngunit agad din nitong isinarado iyon at walang salitang lumabas mula sa bibig nito.

"Sa ginagawa ninyong iyan ay para niyo lang akong ipinamimigay, para akong isang laruan na ipapahingi. Bakit daddy? mommy? sawa na ba kayong alagaan ako? Sawa na ba kayo sa ugali ko? Nag iisa ninyo akong anak pero bakit kailangan kayo ang pumili ng taong pakakasalan ko. Noong nag college ako tinanong niyo ba kung anong course ang gusto ko, hindi diba? Yung gusto niyo lang ang gusto ninyong sinusunod ko wala kayong pakialam sa mararamdaman ko tapos heto ngayon at gusto ninyo akong ipakasal?" Puno ng pait niyang sabi habang patuloy na umaagos ang luha sa kanyang mga mata, pagkatapos niyang sabihin ito ay tumalikod na siya para umakyat sa kanyang kwarto.

"Via!" Tawag sa kanya ng kanyang ama, ngunit nagtuloy - tuloy siya sa kanyang silid na akala mo walang narinig. Ini - lock niya agad ang pinto pagkatapos niyang makapasok sa loob at pagkatapos ay inilugmok ang sarili sa kama at doon ibinuhos ang kanyang sama ng loob.