All Chapters of A Promise of Love (Book 1 and 2): Chapter 21 - Chapter 30

Chapter 20School festival week na. Wala kaming klase buong linggo, pero required naman kaming um-attend ng event.Mas gusto ko sanang tumambay lang sa bahay maghapon. Kaya lang ay wala rin naman akong gagawin doon. Isa pa ay sayang din ang attendance namin dito. Extra points din 'yon para sa extracurricular activities. Pandagdag din sa grades kahit papaano.Nakatambay tuloy ako ngayon sa school field mag-isa, habang nanonood sa mga naglalaro ng football.Malalim akong napabuntong hininga. Ano bang masaya sa larong 'to? Parang wala naman, eh. Sisipain mo 'yong bola tapos hahabulin.Nasa galaan kasi sina Mia at Kim. Nagsulat lang sila sa attendance at sumaglit, bago umalis kaagad. Niyaya naman nila ko sa lakad nila. Pero tinatamad rin ako. Kung hindi ako mahilig sa mga ganitong klase ng bagay ay mas lalo naman sila.Si Ralph naman ay kanina ko pa hinahanap. Pero hanggang ngayon ay hindi ko pa rin siya nakikita. Ni hindi rin s

Chapter 22Nagising ako nang maramdaman kong may marahang tumatapik sa pisngi ko.''Wifey, wake up. We're here already,'' bulong niya pa sa 'kin.Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata. ''Anong oras na ba?'' tanong ko nang mapansing medyo madilim na sa labas.''It's almost 6pm. Tara na?'' he said.Tumango ako bago humikab. Akmang bubuksan ko na 'yong pinto ng bigla niya kong pinigilan.''Wait.'' Mabilis siyang lumabas at umikot papunta sa puwesto ko para pagbuksan ako ng pinto.Napakurap ako. Why so sweet?Inilahad niya pa ang kanang kamay sa 'kin. Nakangiti ko naman itong tinanggap, bago niya ko inalalayan palabas.Hindi ko maiwasan ang mapatitig sa kanya. Ganito ba talaga ang epekto kapag nananalo sa basketball? Mas nagiging sweet?Pero unti-unting nawala ang ngiti at antok ko nang ilibot ko ang tingin sa paligid.Napalunok ako. Anong gagawin namin dito sa hotel?

Chapter 24Lance's POVI woke up early this day just to prepare all of the necessary things that we'll need for our escapade later.Shane doesn't have an idea on where am I going to take her. But I know that she will be happy once we get there.Bago pa man kami pumunta rito ay planado ko na ang lahat ng mga gagawin namin. I even asked Tita about the things and the place that she hasn't done and gone yet. Gusto ko kasi na ako ang kasama niya sa iba pang 'first' sa buhay niya.The day went well and everything that had happened was according to the plan. Seeing her this happy was totally priceless. Lahat ay kaya kong gawin makita ko lang na masaya siya at palaging nakangiti.Then the night came. The set-up was almost perfect. May balak pa nga sana ko na kantahan ulit siya rito sa restaurant. I know that she doesn't want an expensive gift and extravagant dates. But she really deserves to received and experienced those things. Sh

WARNING: Mature Content | R-18Chapter 26Bitbit ang isang libro ay naupo ako sa nadaanan kong bench at tumingala. Makulimlim ang langit na tila ba nakikiramay sa kalungkutang nararamdaman ko ngayon. Kabaliktaran ng nag-uumapaw na sayang naramdaman ko ilang araw na ang nakararaan.Hinayaan ko lang ang nakaladlad kong buhok na tangay-tangayin nang biglang humangin nang malakas. Umaasa na kahit papaano ay magagawa rin nitong tangayin ang lahat ng hindi magandang nangyayari ngayon.Pinikit ko ang aking mga mata at dinama ang katahimikan sa lugar na 'to. How I wish that he's here with me.God! I really miss him.Ilang segundo pa ang lumipas ay namalayan ko na lang ang unti-unting pagtulo ng mga luha ko.But my eyes flew open when I suddenly felt someone wiped my tears.''Wala ka pa rin bang balita kay Lance hanggang ngayon?'' Ralph asked and sat beside me.''How did you know that I'm here?'' I asked ba

Chapter 28Shane Chrystelle's POVIlang minuto na kong nagbabasa ng notes ko pero hanggang ngayon ay hindi pa rin ako nakakaalis sa isang page. May kung ano kasing gumugulo sa isip ko kaya hindi ko magawang intindihin ang binabasa ko.Exams week na kasi. Kaya naman ay naisipan kong pumasok ng maaga ngayon para sana makapag-aral. Pagkatapos naman ng linggong 'to ay sembreak na. Kaya kahit papaano ay mapapahinga na ang utak ko no'n.Normal na araw lang naman para sa 'kin ang nagdaan na mga sembreak. Halos puro kain at tulog lang naman ang ginawa ko no'n. Ang tanging bagay na kahit papaano ay nagbigay kulay sa buhay ko no'n ay ang pakikinig ng musika.Pero iba na ngayon. Dahil bigla na lang akong nakaramdam ng excitement. Gustong-gusto ko na ngang matapos ang linggong 'to, eh. Makakasama ko na kasi si Lance ng mas mahaba pang oras at pansamantalang wala na kong ibang iintindihin pa.''Shane!''Napaangat ako ng tingin n