Lahat ng Kabanata ng His Three Faces: Kabanata 31 - Kabanata 40

BABALA: ANG KABANATA NA ITO AY HINDI ANGKOP SA LAHAT NG MAMBABASA. MAAARI MO ITONG LAKTAWAN KUNG IKAW AY WALA PA SA WASTONG GULANG.“Y–You mean.. me and your yaya have a big similarities?” Tumango ito habang puno pa rin ng pagkain ang kaniyang bibig.“Saan kami magpagkakahalintulad?” Lumalagundong ang aking dibdib at halos hindi ko na marining ang buong paligid.“I don't know how to answer your question ate. Why so curious po ba?” Naikom ko ang aking bibig. Masyado siyang observer na bata. Lahat ng kilos at galaw mo ay madali niyang makabisado at mabasa. Matalinong bata nga.“Hmm, wala lang. Nakita ko kasi 'yung ano mo.. 'yung paintings.” Tumango lang siya at hindi na nagsalita. Kung noong nakaraan ay nakita ko siyang umiiyak sa usaping ito ngayon naman ay tila baliwala sa kaniya ang lahat. Hindi ko alam kung pinapasakay niya lang ako o hindi niya talaga maalala. Pero imposible kasi hindi niya maalala! Khuaqin is responsible for Tyler's childhood memories!Pinakatitigan ko siya habang

“Tulala ka riyan?” Tanong sa akin ni Ajax nang makita niya akong nakaupo sa labas ng bahay habang pinapanood ang mga bituin sa langit.“Anong oras na, ha? Bakit gising ka pa?” Tanong ko dahil kanina habang kumakain kami ng hapunan ay nabanggit niyang kakauwi niya lang galing ng Palawan, hindi ba siya napapagod?Naupo ito gilid ko at inilapag sa harapan ang isang basong kape at tumingala rin kagaya ko.“Did you know the story of the brightest star in the sky?”Nilingon ko siya at umiling nang marahan.“Hmmm. Iyong kuwento na iyon ay tungkol sa isang tao na tinitingala ng lahat.”“Idols?” Natawa siya at umiling. “Hindi, silly girl. What I mean is.. madaming taong humahanga sa kaniya pero kagaya ng normal na tao ay hindi niya ito nakikita.”“Isang araw mayroong lalaking hindi naniniwala sa pag-ibig, akala niya kasi ay hindi ito tunay na nag-eexist sa mundo dahil namulat siyang hindi nakitang naging masaya ang kaniyang ama't ina kahit na kasal naman silang dalawa, may-anak at sobrang rang

Napabalikwas ako ng upo ng may maramdaman akong may tumatapik sa mukha ko.“Wala ka sa bahay ninyo para humiga higa rito.” Napa-angat ako ng tingin at nakita ko si Caren na nakataas ang kilay habang pinag mamasdan ako. Iginala ko ang paningin sa paligid. Naka-upo ako ngayon sa sofang mahaba sa opisina ni Tyler at nakatulog.“Bumangon ka na riyan! Nasaan ang boss mo?” Naglakad siya papalapit sa swivel chair nito naupo roon.“Hindi ko alam.” Napahilamos ako ng mukha.. what the fvck is that? Napanaginipan kong pamilya na si Tyler at may anak pa!“Bakit ka nandito sa opisina niya? Alam mo bang ngayon ang dating ko galing abroad?” Wala akong pake!“Aalis na ako.” Tumayo ako para iwanan na siya dahil wala ako sa mood na makipagtalo lalo na't gulong gulo ako sa napanaginipan ko.“At anong gagawin mo? Mag papapansin ka dahil nandiyan si Ajax sa labas?” Nilingon ko siya ng nakangisi. May sira ata sa ulo 'to.“Nagseselos ka ba?”“Iww, bakit ako magseselos? Si Tyler ang gusto ko, Calixta. Huwag

Nakatayo ako sa gilid ng dalampasigan habang dinarama ang malakas na ihip ng hangin na humahaplos sa aking balat. Ang ganda talaga rito, walang maingay na traffic, walang usok ng iba't ibang sasakyan, malayo sa gulo at higit sa lahat.. malayo sa kaniya, sa kanila.“Calixta, kanina ka pa hinahanap ni Kanor, madami raw siyang nakuhang shells kaya siguradong magpapagawa na naman sa iyo 'yon ng shells accessories na ibebenta sa bayan.” Magiliw sa sabi ni Tiya Awra, may edad na ito pero hindi mo aakalaing malapit na maging señor citizen dahil malakas pa at talagang maganda.“Naubos po ba ang ginawa ko kahapon?” tanong ko bago lumapit sa kaniya.“Nako, wala pang ilang oras ay ubos na! Dinumog ng mga turista!” Natawa ako at humawak sa kaniyang kamay para alalayan siya sa pag lalakad sa medyo mabatong bahagi.“Eh kung mag-ipon po tayo ng pang pagawa ng isang maliit na store para hindi mapagod si Mang Kanor magbenta?” Tumawa siya at umiling ng paulit-ulit.“Hindi na kailangan, ayang si Kanor, g

Hindi naman sigurong masamang mangarap na sa kabila ng sakit na idinulot namin sa isa't isa ay may pag kakataon pa kaming mag kita upang makahingi ng kapatawaran sa isa't isa. Sa totoo lang ay iniisip kong dahilan ang kawanan namin ng pagkapatawan ang pananaginip ko gabi gabi. Lagi ko siyang naaalala, lagi kong iniisip kung mali ba ang desisyon kong lumayo o tama lang 'yon dahil may dapat na mas inuuna kaysa sa pag mamahalan naming dalawa?“Tulala ka na naman.” Natatawang sinalubong ako ni Caloy na kinagulat ko.“I-Ikaw pala.” I feel uneasy.“Kanina ko pa kasi nakikitang tulala ka, baka kako may maitutulong ako sa iyo, magandang binibini.” Uminit ng pisngi ko sa sinabi niya at nag iwas ng tingin. Hindi ako sanay, sa kaniya lang talaga ako nasanay.“Ah wala wala, ayos lang ako.” Pinagmasdan niya ako mula ulo hanggang paa bago kumamot sa kaniyang batok.“Pupunta kang dagat?” Sinundan niya iyon ng tawa. “May dala ka kasing maliliit na kabibi, gusto mo bang samahan kita?”Kinagat ko ang i