“Oh, bakit tulala ka riyan?” Puna ni Tiya Awra habang naghahanda ng pagkain sa ibabaw ng lamesa.“Ah tiya.. Wala po. Kulang lang po ako sa tulog kaya ganito. Alam mo na, medyo maingay kagabi,” ani ko bago tumayo at kumuha ng ulam na nasa palayok. Noong unang mga araw ko rito ay sobra pa akong naninibago dahil iba ito sa lugar na kinagisnan ko. Ang gamit pa rin ng mga tao rito sa pag luluto ay palayok at nag riringas pa rin sila ng papel o di kaya ay kahoy para makagawa ng apoy at makapagluto.“May pumunta na naman kasing mang gagamot kagabi kaya maingay na naman si Daniella. Nako sobrang nakahabag ang batang 'yon!” Kuwento ni tiya.“Bakit daw po nag patawag na naman ng mang gagamot?” Kunot noo kong tanong. Ilan araw na mula ng napag usapan namin ni Caloy ang tungkol sa anak ni Manang Supring at ilang araw ko na rin ito kinausap tungkol sa maari pang maging dahilan kung bakit nasa ganiyang kalagayan ang kaniyang anak pero tinatanggihan niya kami. Naiintindihan ko naman dahil hindi sil
“Wow, ngiting ngiti ka ngayon, ha? Ano kaya ang dahilan? Hmmm. ” Pasaring ni Samantha na kanina pa ako binibuska mula pa kaninang umaga ng makita niyang lumabas ako ng bahay na masaya. Seriously? Ganun na ba ako kaseryoso sa buhay kaya nagugulat sila pag nakikita akong nakangiti?“May narinig akong usap usapan kanina. Itong si babae raw ay nakasama si papa hotie cutie guy sa tabing dagat kahapon at hinatid pa raw ito pauwi.” Segunta ni Linda.“At ito pa! Ang nakakapag taka, pag labas daw ng babae sa kanilang bahay kinabukasan ay may matamis na ngiti ito sa mga labi! Ano kaya ang kanilang napag usapan?” Hinawakan pa nito ang kaniyang suklay gamit ang dalawang kamay at ipinorma sa harap ng kaniyang dibdib. Nag mistulan tuloy itong may hawak na mic habang nang bubuska.Nakaupo silang dalawa sa harapan ko na parang mga reporter na nagbabalita. Sa totoo lang ay parehas silang magaganda. Parehong may mahabang buhok, bilugang mata at balingkinitan ang pangangatawan. Siguro ay kung nasa syuda
Matapos ang mahabang katahimikan ay nag pasya kaming pumunta sa bahay nila Caloy upang ipaalam ang maganda balita.“Oh kayo pala.. pasok muna kayo. Tatawagin ko lang si Caloy,” ani ng Ina nito na si Mrs. Bautista, isang guro.Noong sinabi sa akin ni Tiya na yari sa bato ang bahay nila dahil parehong guro ang kaniyang magulang ay alam ko na kaagad na maganda ito, pero hindi ko inaakala na ganito ito karangya kung titignan. May dalawang sofa sa loob na may , bagay na hinding hindi mo basta makikita sa mga bahay na nandito. Sa tingin ko ay kung nandito ka sa isla, ang ganitong bahay ay mayaman na. Samantalang pag nasa syudad ka ay mayroon kang kaya.Ang karaniwang bahay kasi na makikita rito ay gawa sa kawayan at nipa.“Pag pasensyahan niyo na, ha. Natutulog pa pala.” Natatawang ani ng kaniyang ama bago nag hain ng tinapay at kape sa aming harapan. “Nag abala ka pa Mr. Bautista..”“Huwag kayong mahiya. Kumain lang kayo habang ginigising pa ng aking Misis si Caloy. Hindi niya siguro alam
“Iha.. a-anong gagawin mo?” Natatarantang tanong ni Mang Kanor nang makita akong lalapit sa pintuan ng bahay.Buo na ang loob ko, haharapin ko silang lahat para mag pakita dahil pakiramdam ko ay magkakagulo kapag nanatili akong tahimik dito sa loob. Sa paraan pa lang ng pagkatok nila sa pintuan ng bahay ay parang magigiba na ito. Masasalamin mong 'di sila titigil hangga't hindi ako lumalabas para harapin sila.“Hindi mo sila kailangang harapin. Aalis ka mamayang madaling araw. Mauuna kang pupunta sa sakayang pang dagat! Hindi kami papayag na sasama ka sa kanila. Mamayang umaga ay pupunta ako sa bahay nila Caloy para ipaalam na mauuna ka ng dadaong at mag kita na lamang kayo sa kalupaan.” wika ni Tiya. Kahit na sa isang maliit na gasera lamang nag mumula ang liwanag ay sapat na ito para makita ang nag-aalala nilang mukha.“Tiya, ayoko pong mapahamak kayo. Kausapin ko lang po sila. Sasabihin kong hindi ako sasama.” “At sa tingin mo ay tatanggapin nila 'yan? Sinulong nila ang madaming
“Bossing.. masamang balita!” Natatarantang sigaw ng lalaking bagong dating. Mula rito sa aking kinaroroonan ay natatanaw ko silang lahat. Mayroong halos nasa benteng kalalakihang nagkalat sa harap ng dalampasigan at nasa likod naman nito ang mga naglalaking mga barko at speed boat.“Ano!? Mga tanga! Hindi ba sinabi ko sa inyong huwag na huwag ninyong aalisin ang paningin ninyo sa bahay?” Halos mapatalon ako sa gulat ng isinampal ng lalake ang likuran ng kaniyang kamay sa lalaking lumapit sa kaniya.Sa tingin ko ay siya ang pinakalider ng kanilang samahan kaya hindi gumanti ang lalaking sinaktan niya na ngayon ay duguan at nanatiling nayuko kahit kasalukuyan na itong nakaupo sa buhanginan dahil sa lakas ng impact ng pag kakasampal“Bosing, hindi po namin alam kung saan siya dumaan. Binantayan po namin nang maigi ang lugar.” Mahinang paliwanag nito na abot ng aking pandinig.“Tanginang pagbabantay 'yan! Ang sabihin mo ay nakatulog kang h*******k ka!” Aambahan niya pa sana ng isang tadya
“Lalabas ka rin pala, gusto mo pa ng mainitan.” Binaba nila ang hawak na kahoy at pinatay ang apoy.“Sasama ako sa inyo. Pakawalan ninyo ang mga mahal ko sa buhay.” Nanginginig na labing sambit ko.Imbis na sundin ako ay umikot ito sa aking harapan, hinagod ako ng malaswang tingin mula ulo hanggang paa.“Ngayon alam ko na kung bakit hayok na hayok sa iyo si bossing.” Napalunok ako pero tinatagan ko ang aking loob. Basa pa rin ang aking mukha dahil sa labis na pag-iyak.Hinawakan nito aking aking mukha at madiin na hinawakan ang aking pisngi “Maganda ka at nasisigurado kong magaling ka sa kama.”“Bitawan mo ako.” Lumakbang ako paatras pero ngisi lamang ang ibinalik nito sa akin.“Lito, nabanggit mo ba kay boss na magpadala ng chopper?” Nilingon niya ang lalaking halos kasing katawan niya. “Oo bossing.”“Pumunta ang isa sa bayan. Sabihin kay bossing na huwag na magpadala dahil ibabyahe na tayong pamaynila.”Napahakbang ako palayo sa kaniya ng mapagtanto ang gusto niyang mangyari.“Pata
Matapos ang maramdaming pag-uusap namin ni Ajax ay lumambot ako ng bahagya. Kahit noon pa man ay alam kong mahal ko pa rin siya sa kabila ng bawat sakit at pag hihirap na naranasan ko dahil sa kaniya. Kahit noong nasa Isla pa man ako ay alam kong wala akong takas sa liglig, siksik at umaapaw na pagmamahal ko sakaniya. Ito 'yung pagmamahal na 'di kayang tumingin sa iba. Pag mamahal na 'di kayang tumbasan ng kahit anong halaga. Damn.. anong ginawa mo sa akin Tyler?“Si sir Ajax po ba ma'am? Nitong mga nakaraang taon ay minsanan na lang siya umuwi rito.”Nagtatanong ako sa kasambahay ni Ajax na nag hatid ng damit na maaari kong suotin habang nandito ako sa kanila.“Bakit saan siya nag pupunta?”“Ang alam ko ay si sir Ajax ang nag-aasikaso ng kompanya ni sir Tyler dahil nagbakasyon daw ito.” Napaayos ako ng upo sa kama at muling nag tanong.“Ay hindi mo po ba alam ma'am? Nag tangka kasing magpakamatay si sir Tyler. Balita ko ay iniwan daw ng nobya.”“A-Ano po!?” Nagtatakang sinulyapan ak
BABALA: ANG KABANATA NA ITO AY HINDI ANGKOP SA LAHAT NG MAMBABASA. MAAARI MO ITONG LAKTAWAN KUNG IKAW AY WALA PA SA WASTONG GULANG.Habang tumatagal ay mas lalo akong nababaliw, habang tumatagal ay mas lalo akong nasasabik. Hindi ko alam kung paanong natagpuan ko na lamang ang aking sarili na nakadapa sa ibabaw ng kama habang iniuungol ng malakas ang kaniyang pangalan.“Damn! Your p*ssy is sucking my fingers,” he whispered while finger fvcking me from behind.This is our third round, kanina ay standing position habang nakasandal ako sa pintuan, ang pangalawa ay missionary at ngayon ay ito.. dog style.Lupaypay na ako sa ibabaw ng kama pagkatapos labasan ng ilang beses. Ipipikit ko na sana ang aking pagod na mata nang marahas niya akong hinawakan sa magkabilang baywang pagkatapos ay ipinihit patalikod sa kaniya. Hinawakan niya ang aking magkabilang hita para ibinuka ito ng mas malaki bago ipinasok ang isang kamay sa pagitan nito.“Ohh.. this is too much.. Ah!” ungol ko habang nangingi
“Bend more baby, show me how much you want me like I do,” bulong nito sa tenga ko habang walang tigil sa pag papaligaya sa'kin gamit ang kaniyang tuhod.“P-Pero..” Hindi ko alam kung anong pinaglalaban ko, nahihiya ako pero damn! Bakit ako nahihiya, eh ilang beses na namin 'tong ginawa? Siguro ay dahil nasa harapan kaming dalawa ng malaking salamin na kung saan kitang kita ko ang bawat galaw ng katawan naming dalawa. Napapanod ko ang sarili kong nagugustuhan ang ginagawa niya sa aking katawan. “You don't want this? You're not in the mood? Tell me, we're not going to make love if you don't want.. We will never do this if you don't want, I will never force you.” sinserong niyang sabi.Tumayo siya ng tuwid at tinigil ang ginagawa, pinihit niya kong paharap sa kaniya. Hinawakan ang aking magkabilang pisngi at tinitigan gumala ang kaniyang tingin sa kabuuan ng aking mukha. Tila pinag aaralan ang bawat hugis nito.“Damn you are so breathtaking beautiful,” ani niya ng buong paghanga. “H-Hi
“Arley Seven Villanueva Salazar..” basa ko sa lapidang kulay ginto.“For some reason.. according to what I have searched Arley means inner wisdom and Seven, because I believed in Lucky Seven,” si Rouge habang binubuksan ang mini candles na nandoon. Akala ko noong una ay nasa normal na libingan lamang ito pero ng puntahan namin ay pumasok kami sa loob ng white house na kung saan may maliit na gate at pinto. Pag pasok namin ay bumungad ang mga pambatang laruang pangbabae at panglalake, may mga kuna, duyan at mga botelya para sa gatas. May nakita rin akong walker at maliliit na anim o higit pang mga drawer kulay pink, gold at blue ang mga 'yon. Ito ay kwarto para sa baby. Halatang halata dahil may mga alphabet at numbers pang nakadikit sa walls. Tumabi ako sa gilid ni Rouge at inilapag ang bulaklak na dala namin. Pag sindi niya ng kandila ay may tumugtog na music box, roon ko lang napansin na may music box palang malapit sa amin, music box na pinasadya dahil may anghel na umiikot habang
“At iyon ang kabaligtaran naming dalawa. Magaling akong kumilatis samantalang tatanga tanga naman siya. Masyadong mabait at sa mundong ito kung 'di ka magiging tuso ay hindi ka aangat. Hindi ka mananalo.” “Pero hindi ka magiging masaya kung kaya mong tumapak ng iba para sa sarili mong kaligayahan.” Tumingin siya sa akin sabay tawa ng malakas. Umiling iling pa na parang isang kahibangan sa kaniya ang sinabi ko. “Iyan ang makakapag pabagsak saiyo! Dahil masyado kayong mababait! Dahil masyado kayong mapag bigay at mapag patawad. Madaming masamang taong nakapaligid sa mundo, 'yung iba ay titirahin ka paharap at may mga duwag na titirahin ka patalikod. Huwag kang mag tiwala kaagad sa mga nakikita ng mga mata mo dahil madaling malinlang 'yan. Madaling mai-manipulate ang nakikita lamang ng mata dahil madaming taong mapag kunwari, kaya nilang magpakita ng mabutihan sa kapwa kahit sa totoo lang ay may kutsilyong unti-unting bumabaon, hinihintay lang nila kung kailan ka iinda.”Nanginig ang a
Dinaanan lang ako ni Ajax paglabas niya ng pintuan tila hindi na nagulat sa aking presensya. Marahan niyang isinarado ang pinto bago niya tuluyang nilisan ang lugar. Isang mahihinang hikbi ang pumaibabaw sa loob ng kwarto at doon lamang ako nahimasmasan, kaagad kong sinakop ang distansya naming dalawa ni Tyler. Nakatayo ito at bahagyang nakasandal nasa kaniyang lamesa habang nakayuko ang ulo.“T-Tyler..” “I trust him.. more than myself.. I hate him Ate..”Bahagya siyang nanghina at napaupo sa sahig. Niyakap nito ang kaniyang nakabaluktot na hita at doon tumangis. Marahas niyang pinupunasan ang masaganang luha.“I hate him Ate.. my heart is breaking.. I hate this feeling.”Tumakbo ako papalapit sa kaniya upang pigilan ang kamay niyang humahagod at humahatak sa kaniyang buhok. “T-Tahan na.. tama na. Huwag mong saktan ang sarili mo. Hindi mo kasalanan ang naging desisyon nilang pananakit saiyo.. wala kang kasalanan.”Tinatagan ko ang aking loob at pilit na inaalo si Khuaqin. Alam kong l
“Siguro na discovered ang salitang marupok nang ipinanganak ako.” Hinihingal na ani ko.“Hmm?”“Ah.. T-Tyler tama na..” sabi ko sabay sabunot sa kaniyang buhok dahil nag uumpisa na naman siya sakaniyang mahihinang mga ulos.Inumaga na kaming dalawa sa ibabaw ng kama, bathroom at kanina sa sofa. Wala kaming kapaguran patunay na talagang namiss namin ang isa't isa kahit palagi naman kaming mag kasama. Halos ilang buwan din naman kasi kaming walang sexual intercourse pero alam kong pagkatapos nito ay aaraw arawin na naman niya ako, bagay na gusto ko rin namang mangyari.. Oo na mas marupok pa ako sa telang nakaimbak sa pabrika ng sampung taon dahil sa karupukan.“Last na..” Malalim na boses niyang sabi sabay dila sa aking leeg.“Pagod na ako.. nanginginig na ang mga hita ko. Wala ka bang awa?” Nakangusong ani ko, nag papaawa dahil talagang masakit na ang pagkababae ko. Hindi naman maliit ang ano niya para kayanin ko hanggang kailan niya gusto.“Aww kawawa naman ang baby ko.” Natatawang sab
Pagkatapos kong magluto ng mga paborito niyang pagkain ay pinuntahan ko si Loyd na nag papalobo ng balloons sa guest room dahil dito ko napiling i-surprise si Tyler.“Pasensya ka na sa istorbo. Kailangan ko lang talaga matapos kaagad.” Ani ko habang inaayos ang lamesa sa gitna.“Ayos lang ma'am pero mag handa ka na. Sa ayos pa lang ng kama mukhang mapapalaban ka talaga.” Nag init ang pingis ko at nilingon siya.Naglagay kasi ako ng kandila sa gilid ng kama at binudburan ng petals ng rosas ang ibabaw. “Hindi ba OA tignan? Tanggalin ko nalang kaya?”“Sweet nga ma'am. Hay nako mapapa-sana lahat nalang talaga ako.” Nang maayos na ang lahat ay inakyat na ni Loyd ang mga pagkain. Inasar pa nga niya akong hindi masarap dahil hindi ko siya pinatikim, aba syempre Tyler first noh. Naupo ako at kinakabahang tinawagan si Tyler na kaagad niya namang sinagot.“Baby.. ang sakit ng tyan ko..”Bungad ko bago masamang tinapunan ng tingin si Loyd dahil mukha itong natatawa sa pinag gagawa ko.“W-why?
“Minanipula ko ang lahat lalo na noong dumating ka, mas lalo ko siyang kinontrol, mas lalo akong naging mas mapangahas, naging sakim at nabaliw.” Pinunasan niya ang kaniyang luha. “Pinalitan ko ang mga medicines niya para mawalan siya ng kontrol. Akala ko kasi lalapit siya sa akin.. pero nagkamali ako dahil nandiyan ka! Tingin ko sa iyo noon ay isang sagabal! Sagabal sa lahat ng plano ko para sa aming dalawa ni Tyler!”“Pero alam mo, kinarma ako.. dahil habang nalalayo sa akin si Tyler ay siyang paglapit ni Ajax.”Gumapang ang tingin ko rito, malinaw pa rin sa aking alaala ang pag amin niya ng nararamdaman, mahal mo 'ko? Really? Huh. Traydor. “Napalapit ako kay Ajax, akala ko walang ibig sabihin ng kabog sa dibdib ko kapag nandiyan siya.. hindi ko 'yon pinansin. Binalewala ko lahat hanggang sa may nangyari sa aming dalawa, nagmakaawa akong tulungan niya ko sa plano kapalit ng katawan ko pero tangina.. I-Inamin niyang may gusto rin siya sa iyo..” Naguluhan ako, hindi ko alam ang bagay
“What's bothering you?” Nilingon ko si Tyler, diretso itong nakatingin sa akin habang tinatanggal ang kaniyang necktie. Napabugtong hininga ako at umiling dahil hindi ko ito gaanong narinig.Kararating lang namin galing sa trabaho, dito kami sa kwarto dumiretso para makapag palit ng damit bago kumain sa baba, si Tyler ay nag sisimulan ng magpalit ng damit samantalang ako ay tulala lamang na nakaupo sa ibabaw ng kama.. malayo ang tingin at lumilipad ang isip.“Kanina pa malalim ang iniisip mo, ayos ka lang ba?” “Pagod lang siguro..” Matamang nakatingin lang ito sa akin, hindi naniniwala sa sinabi ko.Isang linggo pa lang ang nakalipas mula ng bumalik ako sa pag tatrabaho kaya paanong napagod ako? Eh ni hindi nga niya ako masyadong inuutusan dahil ayaw niyang mapagod ako na minsan na naming pinag awayan. Ang gusto ko kasi ay kahit may relasyon kaming dalawa ay magpaka amo pa rin siya sakin. Gusto kong labas ang personal naming relasyon sa loob ng opisina para maging patas sa lahat ng
“A-Ajax..” Nilingon ako nito, pinagmasdan, pagkatapos ay umiling. Mukhang dismayadong makita ako. Napahilamos pa siya ng kaniyang mukha.“Kung nandito ka para manumbat, huwag ngayon. Huwag ngayon!” Walang pasensyang ani nito bago sumakay sa kaniyang sasakyan at walang pasabing pinaharurot.Hindi naman ako lumipat para magalit at manumbat sa kaniya. Sa katunayan ay gusto ko siyang makausap, maintindihan ang side niya. Alam kong mabuti siyang kaibigan dahil si Tyler nga mismong nagawa niya ng 'di maganda ay hindi magawang magalit sa kaniya. Ilang beses ko na ring pinilit si Tyler na sabihin sa akin kung anong nangyari pero nanatili itong tikom. Kahit na kailan ay hindi niya ito siniraan sa akin, hanggang ngayon ay prinoprotektahan pa rin niya ang imahe ni Ajax. Ang lagi niyang sinasabi ay matagal na niyang kaibigan si Ajax at napakabuti nito, si Ajax na tinuturing niyang kapatid, hanggang ngayon ay naniniwala pa rin siyang babalik sila sa dati at naniniwala ako roon. Alam kong matutunaw