Lahat ng Kabanata ng Marrying the Devil: Kabanata 151 - Kabanata 160

[NARRATOR] Sa pag alis ni Aksel agad na kumilos ang mama nito upang pagtakpan at hindi matuklasan ang matagal ng nabaon na krimen. Binayaran niya ng triple ang mga taong inupahan ni Aksel na maghukay sa kanilang likod bahay para mapatunayang may kinalaman nga ito sa pagkamatay ng kanyang kinilalang ama. Nagsilbing takip ang pera sa mga bibig at mga mata ng mga taong mas tinitingala ang salapi. Maang maangan na walang nakitang ni kahit anung bagay sa kanilang hinukay. Nanatili si Aksel sa tabi ni Lyresh hanggang magkamalay ito. "Lyresh, honey. How are you feeling? Does anything hurt? Tell me." Nag aalalang usisa ni Aksel. "I-I'm okay, Aksel. Please calm down. I'm fine. Nothing seriously happen." Buong focus na pagpapaliwanag ni Lyresh. Ang kamay ni Aksel ay humawak sa kanyang malamig na palad. Ginawaran ito ng halik sabay dumapo naman sunod sa noo ng dalaga. "If something bad happens to you. I won't forgive myself.." Ang mga mata nila ay napako sa isa't isa. Hindi malaman ni Lyr

[NARRATOR] Dalawang araw din nanatili ng hospital si Lyresh bago tuluyang nakalabas. Agad na dinala ni Aksel si Lyresh sa kanyang ina para sabihin ang tungkol sa magiging kasal nila. Halos hindi makapaniwala ang matanda ng makita ang dalaga. Naging pala isipan naman ang reaksyon na yun ng mama ni Aksel sa kanya. "Are you not glad we're getting married? I'm not asking for your permission, mom. As my respect, I'm telling you. I'll be more than happy if you come, but if not, then perhaps it is time for us to separate ways." Hindi nakasagot ang mama ni Aksel at si Lyresh ay nakikinig lang din. Panay ang tingin niya sa bawat mabibigat na salitang bitiwan ni Aksel sa kanyang ina. "What is wrong with you?" Usisa ni Lyresh ng makabalik na sila ng sasakyan at lisanin ang lugar. "My mom doesn't like you and-" "And what? She is still your mom, Aksel. Why are you talking to her like that? Like no respect." "Are you sure you wanna marry me?" "Again? Maybe I should ask that. Are yo

[ZYAIRE TORRICELLI] "Anong ginagawa mo rito?!" Hindi ako agad nakasagot ng makita ako ng mama ni Lyresh. Nagsamang hiya at takot ang naramdaman ko. Walang mukhang maiharap dahil sa lahat ng atraso ko sa kanyang nag iisang anak at takot na pagtabuyan ng husto. "Si Lyresh na lang po siguro ang kausapin niyo.." Tipid kong sagot saka mabilis na bumalin sa pinto para lumabas. Muli kong naisip ang cute na batang yun. Kaya naman pala dahil siya ang ina. Pero hindi ako ang ama kundi si Aksel. Bakit hindi niya binanggit sakin na may anak sila. Oo nga pala. Sino ba ako para malaman yun. Bakit naman niya ipapaalam sa akin. Nakaramdam ako ng selos dahil namatay ang anak namin ni Lyresh samantalang nag kaanak sila. Nakapag iwan siya ng souvenir bago lisanin ang mundong ito. Nanliit ako sa aking sarili. Puro kabutihan ang nagawa ng Aksel na yun kay Lyresh. Samantalang ako puro pahirap at pasakit ang dinanas sa akin ng pinaka mamahal ko.Maituturing na isang perpektong lalaki si Aksel sa mga m

[NARRATOR]"Anong kaguluhan ito?" Kunot ang noong tanong ni Zyaire. Sabay sabay pang napatingin ang tatlong babae. "May babae pong nanggugulo ei." Singhal ng isa sa receptionist.Buong loob na lumakad si Lyresh palapit kay Zyaire. "Lyresh you are here. Bakit hindi ka nagpasabi?" Sambit ni Zyaire pero walang naging sagot si Lyresh. Ang mga kamay nito ay dumapo sa magkabilang pisngi niya saka sumunod ang mga labi nitong dumampi sa labi niyang nakahawi pa.Nagkatinginan ang dalawang babae kanina. Hindi sila makapaniwala sa ginawa ni Lyresh. Dahil sa mapusok na halik na yun ay hindi napigilan ang sariling kumapit sa bewang ni Lyresh si Zyaire. Nagdikit ng husto ang mga katawan nila at tumagal ng halos sampung segundo ang pinagsaluhan. "Could you fire this two girl here? Kapag nakita ko pa silang ulit pagbalik ko mananagot ka sakin." Galit na saad ni Lyresh ng kumalas na ito sa pagkakayapos ng binata. "Ye-Yeah of-of course." Nauutal na sagot ni Zyaire. Hindi pa din siya maka ahon sa p

"What? Anung sinabi mo?" awtomatikong napaangat siya ng mukha at tumingin sa akin habang patuloy pa din sa paghagod. "Nothing. Bilisan na natin. Baka hinahanap na tayo ni mama. Ito lang ba ang pinunta mo dito? Ha?" Pamimilosopo ko sa kanya. Umagos ang adrenaline sa mga katawan namin at naging mabilis, madiin, sagad ang bawat pag atakeng ibigay niya. Palapit ng palapit ang tila ecstasy sa pagitan naming dalawa. Napako ang bibig ko sa pagkakanganga. Bawat paghinga ay nagiging mas malalim pa. Napapasabunot ako sa maikling buhok ni Zyaire hanggang marating namin pareho ang langit. Bahagya akong naninigas na parang nangingisay. Tumirik ang mata ko sa pagdating ng kakaibang pakiramdam. Tuluyang lumabas ang mainit na likido mula sa aming katawan. Unti unting nawala ang kaninang aktibong pag galaw at namahinga si Zyaire ng panandalian sa aking ibabaw. "I'm still in love with you, Lyresh. Please give me another chance to prove myself. I know may nararamdaman ka pa sa akin." "Is it just a