Lahat ng Kabanata ng The Fusion of Two Worlds: Kabanata 11 - Kabanata 20

I yawned. I'm still sleepy.Madaling araw pa lang ay bumangon na ako para makapag handa kahit na alam kong kulang na kulang ang tulog ko. Hindi kaagad ako dinalaw ng antok kagabi dahil ayaw magpahinga ng isip ko kahit anong pilit ko.Nadala ako sa tuwa na pupunta kami ng sevanas para hanapin ang lalaking nahulog rin sa balon ng mga Fyari. That way, at least I will know what to do for me to take back my memories. Buong gabi ko iyon inisip kaya ngayon ay kitang kita ang itim na nakapalibot sa aking mata.Siguro dahil sa pagkasabi ay mabilis lang ang mga kilos ko. I'm wearing a white lace tunic dress and the faux suede knee length boots that I'm always using every time I go out. Lahat mga dress ang binigay na mga

 "We just have to ask him about something," pagpapaliwanag ko dahil mukhang nagdududa siya sa pakay namin."About what?""About something that doesn't involve you." Si Ravus na ang tono ay hindi ko mawari kung may galit o ano."Apparently, he's my brother. So..."Nakaramdam ako ng tensyon sa pagitan ng dalawa kaya nagsalita kaagad ako."Look, we're not here to harm you or your brother. May kailangan kaming malaman na tanging kapatid mo lamang ang nakakaalam. Just let us talk, then we're good to go." paliwanag ko.Nagtagal ang seryosong tingin ng

"Fell in love?" kumunot ang noo ko dahil sa pagtataka."Yes. Hindi lahat ng nahuhulog sa balon ng mga Fyari ay nawawalan ng ala-ala. Pero sa oras na mahulog ka nga ay makikita nila ang lahat ng iyong memorya. Kapag ang isa sa kanila ay nagustuhan iyon, saka lang nila kukunin at aalagaan."My lips parted. I can understand his words pero parang hindi ako makapaniwala. "But their purpose is not for themselves. Para iyon sa may ari ng mga ala-ala na kinuha niya. If it's tragic, overwhelming, or something that isn't pleasant for the owner, they will take those memories away. For you, they stole your memories but for them? For them... they took away your pain, your agony, and suffering."I can't believe this. Is he saying that my past is tragic? Something that isn't pleasing?"H-How can you say that?" I stuttered."Because I've been there. When I can't remember anything, I'm mad at them for stealing my memories. Of course, I don't know anything about myself at first. So I wanted to get it b

A day has passed and nothing new in my daily routine. Lumipas ang oras at dumating ang hapon na wala akong ibang ginawa kundi ang magkulong sa aking silid. Jiro and I had no plans so I have nothing to do. I decided to go out and saw Ahyem sitting in front of the table. "Magandang hapon, Ahyem. May kailangan po ba kayong gawin ngayon? Pwede niyo naman po iutos sa akin." I asked suggestively. Namumungay ang mata niyang pinanood ako at ngumiti. "May problema po ba?" tanong ko nang natagalan ang tingin niya sa akin. She shook her head and smiled again. "Wala, hija." aniya Naglakad siya papalapit sa lamesa at may tinurong basket na nakabalot sa tela. "Ipapadala ko sana ito sa bahay ni Ravus. Maaaring naroon siya ngayon pero baka nasa uno de torre. Pwede naman iiwan na lang ito sa loob ng bahay niya dahil ang alam ko ay bukas iyon palagi." nalaman ko na mabigat iyon nang tinangkang buhatin ni Ahyem. I quickly took the basket from her hold. Mabigat siya ngunit hindi naman gaano. Sin

X ---- Walang silbi rin pala ang pagpipigil ko kanina ngayong nandito mismo sila at sumunod sa amin. Yes. The four bastards are here. I know it's them. It's their presence. Luminga-linga si Jiro sa paligid tila naguguluhan sa akin samantalang nanatili akong kalmado at mas pinakiramdaman ang paligid. Mula sa hangin ay lumitaw ang apat na anyo. Mayroon sa likod ng puno, isa sa sangay at isa pa na nakasandal sa katawan ng puno. Habang ang isa pa ay ilang hakbang lang ang layo sa aking harapan. Naramdaman ko ang pagkakahigpit ng hawak ni Jiro sa akin at mas lalong nagtago sa aking likod. Hindi ko alam kung bakit hindi ako kinakabahan. Nanatiling madilim ang ekspresyon na binibigay ko sa kanila. "Anong kailangan niyo?" I asked coldly. Ang lalaki sa aking harapan ay ang nagsalita kanina sa bayan. Ang kanyang mga mata ay may tingin na nangungutya at may mayabang na ngising nakapaskil sa kanyang mukha. "Hindi ko gusto ang tingin na binigay mo sa akin kanina..." Hindi ako natinag sa si