All Chapters of The Unplanned Marriage of the Century: Chapter 1 - Chapter 10

Onie's POV“Miss Onie, narito na sila.” Boses ni Karin ang nagpatigil sa akin sa pagtipa sa laptop na nasa harapan ko.Hindi ko na nagawa ang pag-idlip kanina, nang mapansin ko ang calling card ay nagtungo agad ako sa search engine ng g****e at tiningnan kung ano ba ang ‘status’ ng walang modong lalaking nakasalamuha ko kanina lang.In fairness, ‘amoy mayaman’ nga ang lalaking ‘yon. Siya ang CEO sa kilalang jewelry company sa bansa. At talagang nagkaroon pa nang chance na makilala ko ang taong ‘yon?But then, for all I care, ‘di ba?Guwapo nga siya, kaso ungentleman naman.“Sige. Susunod na ako.” Isinara ko na ang gadget, kinuha ang Hermes pouch at hinanap ang face powder.“Kailangang presentable tayong haharap sa client. Sayang branch, sayang ang income.” Pakikipag-usap ko sa sarili ko.“See? Ang ganda mo self.”I need to add some self confidence para hindi ako mangarag mamaya. I admit, hindi na bago sa akin ang pakikipag meet sa client pero kasi. . . According to my source, Mrs. Vill

Two months ago. Onie's POV Hindi ko pa ata kayang bumaba, nangangatal pa rin ang mga tuhod ko't pinagpapawisan ang aking mga kamay. Kinakabahan ako. Despite of perfect weather, beautiful dress, and the huge church I think I am still having a second thought. 'Tama ba ang kasal na ito?' 'Hindi ba 'ko nagkamali?' "Ma'am, kailangan niyo na raw pong lumabas." Panandaliang naputol ang kaba ko nang magsalita ang driver ng bridal car kung saan naroon ako ngayon. Hindi ako nakasagot sa sinabing 'yon ni Manong, instead I leaned my back to the soft backseat. "Five minutes. Five minutes pa." I keep on telling myself. Dalawang buwan na rin ang nakalipas ng makilala ko ang aking groom at isang buwan kaming naghanda para sa araw na ito. Mabilis ang naging pag-prepare sa mga kakailanganin for this wedding. Hindi ko nga akalain na sa maikling panahon na 'yon mabubuo ang isang magarbo at mahal na kasalang 'to. Ano nga bang aasahan ko, isang mayamang pamilya ang mayroon ang aking mapap

ANG PAGDUDUWAL ko pa ata ang gumising sa mahimbing na pagkakatulog ni Lance. Dalawang minuto kasi pagkatapos kong maimulat ang mga mata ko'y nakaramdam kaagad ako nang kakaiba sa sikmura ko. Nangangasim 'yon. Nagdudumali akong dumiretso 'agad na nagtungo sa banyo. Pinipilit ng sikmura ko na maglabas nang kahit na ano kahit na alam kong wala namang mai-luluwa. Tanging mapait na likido na naninilaw lang ang lumalabas sa bibig ko, hindi ko malaman kung saan galing 'yon gayong wala naman akong kinain na gano'n ang lasa. Napahawak ako sa maputing lababo habang tinitignan ang hitsura ko sa salamin. Nanlalata ang mukha ko, medyo nangangatog din ang mga tuhod ko sa pagduduwal na 'yon. Sunod-sunod na pagkatok ang nanggaling mula sa labas. "Hey! Are you okay?" Si Lance iyon Mabilis akong naghilamos ng mukha ko't binuksan ang pintuan. Ang magkasalubong na kilay niya ang tumambad sa akin. "Okay lang ako." "Ano'ng nararamdaman mo?" Bakas sa mukha nito ang pag-aalala. "Maliban sa nasusuka a

Naging successful ang pangungulit ko kay Lance na umangkas kami sa yate na naroon. No'ng una'y ayaw pa niya ngunit nang sinabi kong gusto naming makita ni baby ang lawak ng karagatan ay pumayag rin siya. Alas siete ng gabi nang mapag-usapan naming magtungo ro'n. Pero bago pa sumapit ang oras ay nagdala na siya ng pagkaing puwede naming mai-luto, may kasama na ring wine para sa kaniya. "Careful." Hawak ni Lance ang kamay ko habang paakyat sa yate. Excited ako kahit medyo nangangatal ang kamay ko sa lamig na samyo ng hangin, tapos ang lamig talaga ng ambiance ng dagat kapag gabi, ang bango. Ipinuyod ko pataas ang buhok ko, baka magkabuhol-buhol kapag hinayaan ko lang na nakalugay. Regarding my look, suot ko ang makapal na kulay abuhing hoodie jacket ni Lance, ka-partner ng abuhin ring jogging pants. Pansin ko, paborito niya ang kulay gray. I don't bother na maglagay rin ng kung ano sa mukha ko, matutulog na rin naman mamaya. Eh ano kung wala kong kilay, as if naman may pake si Lance s

"Wow!" Halos malaglag ang panga ko sa bumungad sa akin pagkalabas ng kotse. Nauna nang pumasok si Lance sa malaki at malawak na bahay na tumambad sa akin, habang ako'y narito, nakatingala sa taas ng mansiyon na nasa harapan ko. 'So, ito ang magiging bahay namin? As in?' Napakurap-kurap ako. Ang laki kasi ng white mansion na 'to. Entrance pa lang ay bongga na. Sa dami nang kailangan kong ihakbang sa hagdan pataas pa lang sa pinaka entrada ay baka mangalay na ang mga paa ko, lalo kapag lumaki na siguro at tiyan ko. Isa, dalawa, tatlo . . . Labing lima? Gano'n karaming baitang? Okay lang sana kung sa loob 'to at paakyat sa second floor e, ang kaso, entrance pa lang 'to. Ngunit lalo pang nalaglag ang panga ko nang tuluyang makapasok sa pinakaloob. "Oh my gosh!" Kami lang ba ang titira sa luxury house na ito? Sinalubong ako ng dalawang babaeng maids at yumuko nang bahagya sa harapan ko. They also greeted me, at gayundin ang ginawa ko sa kanila. Narinig ko nang sabihin nila na sasama