All Chapters of A VOW OF HATE: Chapter 31 - Chapter 40

Chapter Thirty-One Leon's Perspective Stretching my arms up the sky, I felt a pain in my head. Sobrang dami ng nainom ko kagabi. Hindi sana ako lalabas pero I have to meet someone, at bigla namang nagkatuwaan at uminom kami ng barkada ko, with Daxton's ex.  "How is Daxton?" tanong ng ex niya sa akin, at malungkot naman akong tumingin sa kanya. Ngumiti ako para naman hindi niya dama ang lungkot, "Still the same," I responded and although she was smiling in front of me, I could see her agony.  Pareho lang naman kami ng nararamdaman. Pero kahit naman pagsisihan ko ang nangyari, it's too late now. "He still can't forgive us, right?" she softly asked and I nodded my head as a response to her question. "I'm sorry for dragging you into this mess," malungkot niyang sinabi pero hinila ko siya sa balikat, I embraced her to comfort her. "It's alright, it's not your fault, but both of us," sabi ko. I sighed remembering ho

Chapter Thirty-Three    Daxton's Perspective   Abala ako sa pagpapakain sa mga kabayo, natapos ko ng pakainin ang ibang tupa kaya naman naisipan ko na ipagpatuloy na dito sa mga kabayo. Matapos nun ay sinilip ko si Alice, sinuri ko kung ayos lang ba siya nasabi kase sa akin ni Kibby na medyo hindi daw maganda ang pakiramdam niya.   "Doing okay, Alice?" tanong ko sa kanya at hinaplos ang ulo niya saka ako pumasok sa loob ng cage niya nang may narinig akong nag-uusap na mga kababaihan, nang marinig ko ang pinag-uusapan nila ay agad naman akong nagtago sa likuran ni Alice.   "Uy, nakita niyo ba si sir Leon at yung asawa ni sir Daxton?" sabi ng isang babae.   "Si ma'am Zoe ba?" sagot naman ng isa.  "Oo, magkasama daw sila ngayon, nag-aaral daw ata si ma'am magkabayo."   "Eh, ano naman ngayon, Nina?"  "Sabi kase ni Tonya, nakita niya sila ha

  Chapter Thirty-Five   Daxton's Perspective   "What's going on, mom? Bakit niyo pinahawak kay Leon yung kumpanya? Though I don't care if that's what dad told you to do, pero bakit biglaan ata?" sabi ko nang umalis na si Leon. Ngumisi naman si mom at binigyan ako ng matamis na ngiti. "Your dad doesn't know everything about this, honey," she responded and I gave her a huge stare, I can't believe what's happening here, she is up to something. "Mom, did you and dad fight? That is why you're here and dad went to Australia? Are you having an act of revenge on dad or what?" I raised an eyebrow and then she chuckled, an annoying chuckles my mom could give. "Of course, not, Daxcton."  Napairap naman ako dahil mas lalo akong naiinip sa pangiti-ngiti ni mom, hindi niya pa ako diretsyuhin para matapos na. "Alright, spit it out, mom," I begged and she smiled again, but this time, a devili

Chapter Thirty-Seven   Zoe's Perspective   Pasulyap-sulyap sa akin ang tatlo sa tuwing napapadaan sila, habang ako ay hindi ko pa din alam kung paano ko lulutuin ang lobster na 'to. Kinakabahan ako pero mas lalo akong kinakabahan dahil sa mga tingin ni Ma'am Diana. Si Daxton lumabas muna at kung tama ang rinig ko pinuntahan niya ang kabayo niya. Ngayon ko lang napagtanto na namiss ko agad si Leon, kung nandito sigurp siya, tutulungan niya ako, pero maaaring imposible dahil meron si Ma'am Diana.       Ilang beses kong pinaghahawak ang lobster pero wala talaga akong idea kung paano ba ito iluto nang maalala ko ang binigay ni Sir Herbert na phone agad naman ako umakyat pero napahinto ako nang marinig ko ang boses ni ma'am Diana.      "Where are you going? Don't tell me you're running away from what I'mm asking you to do?" sabi nito at nilingon ko siya at saka yumuko bilang paghingi ng t

Chapter Thirty- Nine    Zoe's Perspective    Isang Linggo ko nang pinagsisilbihan si ma'am Diana at Daxton. Ako nagluluto, naghuhugas, naglalaba at naglilinis ng buong bahay. Sanay naman na ako sa gawaing iyon, kase ginagawa ko din ang lahat ng ito kay papa, pero dahil napakalawak at taas ng bahay na ito, ramdam ko ang pagod at bigat ng mga ginagawa ko. Nahihirapan ako pero hindi ko alam kung bakit nagpupursigi pa din akong lumaban at tumayo... Sa kabila ng hirap at pagod, tila nanatili lahat sa akin ang ala-ala ko kay mama na laging nagsasabing kahit gaano kahirap at kagulo ang buhay at ang sitwasyon, hindi dapat ako susuko, dahil lahat ng paghihirap ko ay gagantimpalaan ng magandang kinabukasan.  Lagi iyon sinasabi ng aking ina, lagi naman pinapalakas ng nga salitang iyon ang loob ko, pero sa sunod-sunod na nangyayari sa buhay ko... si papa na nawala ang pagmamahal sa akin, ako na naging asawa ng isang anak ng mayaman, at na