Chapter Thirty- Nine
Zoe's Perspective
Isang Linggo ko nang pinagsisilbihan si ma'am Diana at Daxton. Ako nagluluto, naghuhugas, naglalaba at naglilinis ng buong bahay. Sanay naman na ako sa gawaing iyon, kase ginagawa ko din ang lahat ng ito kay papa, pero dahil napakalawak at taas ng bahay na ito, ramdam ko ang pagod at bigat ng mga ginagawa ko. Nahihirapan ako pero hindi ko alam kung bakit nagpupursigi pa din akong lumaban at tumayo... Sa kabila ng hirap at pagod, tila nanatili lahat sa akin ang ala-ala ko kay mama na laging nagsasabing kahit gaano kahirap at kagulo ang buhay at ang sitwasyon, hindi dapat ako susuko, dahil lahat ng paghihirap ko ay gagantimpalaan ng magandang kinabukasan. Lagi iyon sinasabi ng aking ina, lagi naman pinapalakas ng nga salitang iyon ang loob ko, pero sa sunod-sunod na nangyayari sa buhay ko... si papa na nawala ang pagmamahal sa akin, ako na naging asawa ng isang anak ng mayaman, at na
Chapter Forty Zoe's Perspective Tapos na akong magluto, halos ilang oras pa bago ako natapos sa dami ng dapat iluto para sa mga trabahador. Laking pasalamat ko naman sa nga cook na nandito dahil kasama ko sila sa pagluluto, buong akala ko ako lamang gagawa pero buti na lamang meron sila dahil hindi ko talaga alam ang gagawin ko kung wala sila. Kahit pa halos sa akin kahalusan ang madaming trabaho na sigurado akong iyon ay pag-uuto ni ma'am Diana, na-appreciate ko pa din ang pagtulong nila sa akin. "Ma'am, Zoe, salamat po sa pagtulong sa amin," sabi ng isang babae. Mga nasa 40's na siya kung titignan. Naupo ako sa labas ng munting kusina nila dito sa bahay pahingaan at hinihintay ang mga trabahador na dumating para kumain. Ngumiti ako sa babae. "Wala pong anuman," sabi ko at naupo din siya sa tabi ko. "Ako po pala si Megan...
Chapter Forty-One Zoe's Perspective Isang linggo na ang nakakalipas nang dumating ang nanay ni Daxton. Isang linggo na din akong nagsisilbi sa kanila ng halos buong araw na walang pahinga. Gayon pa man nakilala ko naman ang mga trabahador ng paunti-unti, hindi man ako ganun kalapit sa mga kababaihan dahil sa mga kung anu-anong kumakalat tungkol sa akin bilang isang gold digger ay hindi ko na lamang pinapansin, sanay na akong mapag-isipan ng masama, masaya na ako na meron sina Ate Edna, ate Cora at Ate Rowena na kakampi ko at iba sa mga matatanda dito, kabilang na din ang binatang si Kibby na mukhang malapit din kay Daxton. Madalas ko kase silang nakikitang nag-uusap. "Zoe?" rinig kong sigaw ni ma'am Diana mula sa ranch house, nagsasampay ako ng nga damit. Araw-araw kaseng nagppalaba si ma'am Diana kahit pa ang unti pa ng labahan niya at ni Daxton ay patuloy siya sa pag-utos sa akin. Agad akong tum
Chapter Forty Two Zoe's Perspective Dahan-dahan kong pinilit itayo si Daxton mula sa sahig at iniakbay ko ang isang kamay niya sa akin habang nakapalibot naman nag dalawang kamay ko sa katawan niya. I took a deep breath and tried to help him carry his body to his room. Holding and gripping him tightly, I just realized that he have a solid body. Napakatigas ng muscle sa niya sa katawan kahit pa mukha siyang skinny but he actually have a sexy body, I could even feel his abs. 'Gosh, this is crazy!' I murmured and he suddenly looked at me. Lumaki ang mga mata niya at sigurado akong napagtanto niya na kung sino ba ang nasa tabi niya ngayon na tumutulong sa kanya dahil bigla na lamang itong huminto habang nakatitig sa akin at tinulak ako. Although he is drunk so hard that it's impossible for him to stand on his own, he still managed to push me away. I clicked my tounge in annoyance dahil
Chapter Forty-Three Zoe's Perspective Ilang oras nang nakatulog si Daxton habang nakapatong sa akin. Pakurap-kurap pa ako ng mga mata dahil sa hindi ko inaasahang nngyayari. Grabe, magiging flat chested na ata ako lalo sa tagal niyang nakatulog sa akin. "Daxton?" bulong ko ng paulit-ulit habang tinatapik-tapik ko ang likod niya ng dahan-dahan. Sinisuguro kong tulog siya bago ko siya itulak pagilid. Ayaw ko namang magising siya na nandito ako sa kwarto at saka paano ko ipaliwanag sa kanya na siya itong namilit sa aking manatili dito, plus, sigurado akong tatanungin niya din ako bakit hinayaan ko siyang hilaan ako at tumabi sa kanya. Haissst! Napakasakit niya sa ulo. Nnaag masiguro kong tulog mantika na siya ay dahan-dahan ko siyang tinulak sa may tabi ko at umalis ng tahimik sa kama. Halos magpigil hininga pa ako huwag lang siyang magising, paki
Chapter Forty-fourZoe's PerspectiveKumakain ako kasama ng tatlo dito sa maid's kitchen... Habang kumakain ay naalala ko ang pagbulong ni Daxton kagabi tungkol sa nagngangalang Claire. Gustung-gusto kong tanungin sila ate Rowena o kahit isa lamang sa kanila pero sa tuwing sinusubukan ko ay may pinag-uusapan sila. Hindi ko tuloy alam kung itutuloy ko bang itanong, pero sa huli napagpasyahan kong huwag na lamang. Ayaw ko din namang magmukhang chismosa.Habang kumakin ay narinig ay dumating si ma'am Diana at agad kaming nagsitayuan bilang pagrespeto."Zoe," agad naman niyang tawag at tingin sa akin."Yes, po, ma'am?" tanong ko."Mag-ayos ka na dahil aalis na tayo para mamalengke," sabi nito."Pero, madam, hindi pa po tapos kumain si Zoe, kakaumpisa pa lang po kase naming kumain kani-kanina lamang," pagtatanggol sa akin ni Ate Edna. Natuwa ako dahil nag-aalala sila sa akin, pero mukhang hin
Chapter Forty-FiveDaxton's PerspectiveHabang naglilibot kami ni Alice ay nakita ko ang van na ginamit ng aking ina at ni Zoe, kaya naman naisipan kong sundan ito para tulungan sila sa pagbuhat ng nga pinamili nila. Nang huminto ang van sa Ranch House ay agad na bumaba ang driver para ilabas ang mga napakaraming nakakarton at malalaking palsticbags mula sa sasakyan."Daxton, help me..." tawag sa akin ng aking ina nang mapansin ako. Itinali ko muna sa may tabi si Alice para lapitan sila."Here, help me carry this for me," she handed me a lots of paperbags and I rolled my eyes. "You went shopping? I thought you..." "Huwag mong pangunahan, yes, we went shopping pero namalengke pa din kami," sabi niya at isa-isang ipinalabas sa driver namin ang mga kahon at ipinatawag niya ang tatlo, sina ate Rowena, Ate Cora at ate Edna p
Chapter Forty-Six Daxton's Perspective Kanina pa ako nagdridrive dito sa may market, checking if nasa paligid pa si Zoe. I knew that it's impossible for him to stay here in market. Pero wala akong choice kundi ang subukan pa ding hanapin siya, hindi ko alam kung bumalik ba siya sa Manila but I bet she's not dahil wala naman iyong pera. I couldn't believe na kayang gawin ni mom ito pero I couldn't believe myself as well na nakaramdam ako na ginusto ko din iyon. "Asan ka na ba?" I whispered, nakailanh ikot na ako dito sa may market pero hindi ko talaga siya mahanap kaya naman nagpasya na akong umuwi at tanungin si mama kung saan niya ba huling iniwan si Zoe at kung may binigay ba siyang pera sa kanya. Pero habang nagmamaneho ako pabalik ay napansin ko ang dalawang lalaking may pinagtritripan na babae. Nakatalikod ang babae pero nang mapansin ko ang damit niya ay nanlaki ang mga mata ko. Agad kong iniikot ang kotse para lapi
Chapter Forty-SevenDaxton's PerspectiveI left Zoe crying in the middle of the night, sobbing in her room. Lumabas naman ako at nagtungo agad sa kotse, I was about to start the engine when my mom knocked on the window. Binaba ko ang salamin at tumingin sa aking ina. "Where are you going?" she asked and I just stared at her face. "I have to go, mom," I just responded to her question and she asked me to tell her where I'm going but I refused to answer and drove the car immediately. **** Dalawang oras na akong bumabyahe pabalik ng Manila and I contacted Dinno who was incharge for the private ferry my father had na we have to leave, alam kong anong oras na pero I have to go to Manila as fast as possible. Hindi na kaya ng isip ko na hindi malaman ang totoo. It took us a lot of hours to get there and when we reached Manila hindi
Chapter 67: The End Of Us!DAXTON'S PERSPECTIVE I went straight to Zoe's house, napakaganda ng ngiti ko dahil susunduin ko na ang asawa ko. But my heart shuttered into pieces when I saw her with his ex boyfriend. Palabas sila ng bahay nila at agad naman ako nagtago sa gilid ng bahay nila. I must be crazy for hiding abruptly but I don't know."Thank you, Kurt, sa pagtulong sa akin ngayon," rinig kong pasasalamat ni Zoe kay Kurt."Okay lang, basta ikaw. Sorry sa nangyari kay tito, sorry din if nahuli akong hanapin ka at alamin ang katotohanan, Zoe. I hated myself, sobra, dapat sinabi mo sa akin..." ramdam ko ang sakit sa mahinang boses ni Kurt."Kurt, tapos na, wala ka namang kasalanan... I'm sorry I left you wondering kung ano bang mali sa'yo... I regret everything pero..." Hindi ko na narinig na itinuloy ni Zoe ang sinasabi niya kaya naman sumilip ako at parang gumuho ang mundo ko nang makita kong makadikit ang nga labi nilang dalawa. I want to punch that guy, but I have no right k
CHAPTER 66:Daxton's Perspective I woke up just to find out that my wife was no longer by my side. Instead of worrying about where she went, I constantly beamed. She must be embarrassed about what happened, she's cute. Napasapak naman ako sa noo ko, habang inaalala ang mga nangyari pero di ko pa rin maiwasan ang mapangiti, hindi din ako makapaniwala na ang kinamumuhian kong asawa ay mahal ko na ngayon. Nagshower muna ako sandali at nang bumaba ako aya agad kong hinanap si Zoe, tulog pa daw si mama at si papa. Tangibg mga katulong ang gising pa dahil napakaaga pa naman. Hindi ko mahagilap ang asawa ko, hndi ko alam kung tinataguan ba niya ako dahil sa hiya o ano. "Sir, hinahanap niyo po ba si Zoe?" tanong ni ate Edna at tumango naman agad ako sa Kanya."Yes, where is she?" agad kong tanong."Nasa may entrance gate po sir, sabi po ay may naghahanap daw po sa kanya na lalaki..." sagot niya na ikanakunot ng aking noo. *Sino naman kaya ang lalaking iyon? Paano niya natunton si Zoe?*
CHAPTER 65: Zoe's FatherZoe's Perspective Nagising na lang ako na katabi ang asawa ko. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko ngayon, lahat-lahat ay di ko inaasahan pero isa lang ang alam ko. What happened last night, was the best night of my life. Tumitig ako sa mukha ni Daxton, napakagwapo niya kahit tulog siya, hindi ko alam kung bakit labis ang ngiti ko, I think I really love him already. Nagpaside view ako ng higa, lumapit ako ng kaunti sa kanya at dahan-dahan kong hinawi ang buhok niya at napangiti naman to kahit tulog pa, pero nagulat ako nang bigla niya akong niyakap. Namula agad ako kase akala ko gising na siya pero nang ibulong ko ang pangalan niya ay napagtanto kong hindi pa pala. Hinayaan ko munang yakapin niya ako ng ilang minuto, it was awkward cause we were still naked under this sheet and I just couldn't believe that we really made love.Mahimbing pa din ang tulog ni Daxton, kaya naman dahan-dahan kong inalis ang kamay niya sa katawan ko. Ayaw ko siyang gisingin
CHAPTER 64 Zoe's Perspective Nang makatulog na si sir Herbert ay lumabas na ako ng kwarto and I was surprised to see Leon. Leaning his back at the wall near the door. he looked into my eyes with teary eyes. Hindi ko man tanungin sa kanya kung bakit sya naluluha, alam kong narinig niya ang sinabi ni sir Herbert sa akin.Dahan-dahan kong sinara ang pinto ni sir Herbert at huminga ng malalim."Narinig mo lahat, tama ba ako?" pilit kong ngiti. Umayos ng tayo si Leon at saka hinawakan ang kamay ko."I'm sorry for what my uncle did, the wedding, sa lahat," sabi niya. Mukha siyang guilty kahit alam niya naman na ang tungkol sa force marriage na naganap... Pero mas masakit naman marinig iyon mula sa bibig ni sir Herbert, kaya naiintindihan ko kung bakit nagsosorry siya."Huwag kang mag-alala, okay lang ako. Wala ka namang kasalanan, Leon," sabi ko nang biglang may parang umubo sa likod ni Leon and there I saw my husband staring at our hands. Kaya naman agad kong hinila ang kamay ko mula sa
Chapter 63Zoe's Perspective"Ayos ka lang ba, Zoe?" tanong nina ate Edna sa akin habang nakatambay ako dito sa labas para magpahangin. Parang ang hirap kaseng huminga sa loob. Tapos idagdag mo pa na ang dami kong iniisip sa daming bagay na nangyari at nalaman ko. Si ma'am Diana, hayun panay ang iyak sa may living room. Si Daxton naman hindi ko alam pero, I didn't expect to find out na may desperate ex girlfriend siya at ex na niloko siya, maybe because of his unpredictable attitude, minsan kase pabago-bago si Daxton, ang hirap niyang basahin.Matapos akong i-comfort nina ate Edna, ay ipinagtimpla pa nila ako ng kape kahit wala naman akong sinasabi, alam kase nila na mahilig akong magkape. Iniwan muna nila akong tatlo para asikasuhin si ma'am Diana."Mukhang malalim ang iniisip natin diyan ah?" biglang upo ni Leon sa may harapan ko, nakangiti siya sa akin at nakatingin sa mukha ko."Leon, salamat nga pala kani...""You don't have to thank me..." pagputol niya sa sinasabi ko."Anyway,
Chapter 62Leons's Perspective"Ihahatid na kita," sabi ko kay Claire knowing that tita Diana and tito Herbert didn't like her after what happened in the past. Tumango naman siya at habang papalabas kami ng ranch house ay napatingin naman siya kay Daxton at hindi ko maipinta ang ekspresyon ng kanyang mukha, tila ba napakalalim ng iniisip at mukhang napakalungkot niya, alam ko namang gusto niya pa din na magkaayos sila ni Daxton as friends, pero looking at her right now, kakaiba ang mga titig niya, same with Daxton kanina when he was looking at Zoe habang ginagamot siya ni Zoe. There were something that hard to pinpoint kung ano bang meron. Pinagmamasdan ko lang ang mukha ni Claire at napapaisip tuloy ako minsan kung ano na ba ang nararamdaman niya ngayon kay Daxton after what she had done to him and after meeting him these days ng ilang beses na? Is she suddenly changed her heart, does she felt regretful and realized she loved Daxton? Hindi ko alam, but I'm afraid to know the truth,
Chapter 61Daxton's Perspective"What? You can't cure my father?" tanong ko sa Doctor ni dad nang makarating kaming lahat sa bahay at ihiga sa kama si dad. Hindi ko kase nagawang kausapin si Doctor Fajardo kanina dahil sa pag-aalala ko kay dad, and know that we were talking about how to cure my dad, it's a sad information that dad can not be cured. My mom, who is with me, talking to Doctor Fajardo, is still in shock to learn about my father's illness, the same with my wife. Alam ko namang it was a sad news, but as far as I know, she hated my dad for forcing her to marry me, but then, she looked devastated after what she heard about my father's condition.She was speechless and I am worried because she clearly has a brain fog, kanina pa siya walang imik at mukhang napakalalim ng iniisip niya simula nang umalis kami kina Akie hanggang sa pagbalik namin dito a Ranch house. Kasama din namin sina Claire at Leon na umuwi pero hindi kami nag-uusap. "Sorry, Daxton, your father's illness ha
Chapter Sixty Third Person's Perspective The Shaw family were all surprised to see Mr Herbert punch his son, Daxton. "Honey! What are you doing?" sigaw naman ng asawa ni Mr. Herbert habang nilalapitan ang kanyang anak at hinawakan ito sa mukha, scanning her son's face, making sure he's alright. "Isa ka pa? What the hell do you think are you doing here? Dapat nasa Manila ka but you went here and ask Leon to take good care of the company? Are you going insane? Hindi mo man lang sinabi sa akin, and I found out you treated your daughter in law horrible while I'm away,is this all your plan, hah, Diana!" sigaw niya at gigil na gigil na tinignan sila ng masama. Nanginginig at nangangatog siya sa galit kanin pa bago pa man siya dumating sa lugar na iyon, dahil napag-alaman niya ang ginawa nila kay Zoe. Mr. Herbert didn't want her to be hurt especially that he knew that she is already damaged inside her dahil sa ginawa niya. "Honey, let me explain," pagyakap nito sa kay Mr. Herbert
Chapter Fifty- FourDaxton's PerspectiveLahat ay nanahimik at wala pa din akong magawa. Hindi ko din mahanap si Leon pero alam kong makikita niya si Zoe and that would be great.Habang nakatingin sa dalawang babaeng nasa stage, which are Akie and Zoe, biglang pumasok si Claire and she was surprised to see me being held by these men. I looked at her feet at medyo okay naman na siya ng kaunti. "Anong ginagawa niyo sa kanya!" sigaw niya agad but I eyed her, telling her not to do something stupid cause it's clear that we can't do anything right now."Just go find Leon!" I said."Pero..." bigla niyang hinawakan ang isa sa mga lalaki trying to help me but it's useless. I felt hopeless but I had to make sure Zoe is alright dahil alam kong may hindi magandang plano si Akie know ing that he hired these men to stop me. "Claire, get your self together! Just go find Leon!" I shouted and she looked at me with a curious face but then she blinked, and I know she realized what I'm trying to say Le