Chapter Forty-Seven
Daxton's Perspective
I left Zoe crying in the middle of the night, sobbing in her room. Lumabas naman ako at nagtungo agad sa kotse, I was about to start the engine when my mom knocked on the window. Binaba ko ang salamin at tumingin sa aking ina.
"Where are you going?" she asked and I just stared at her face.
"I have to go, mom," I just responded to her question and she asked me to tell her where I'm going but I refused to answer and drove the car immediately.
****
Dalawang oras na akong bumabyahe pabalik ng Manila and I contacted Dinno who was incharge for the private ferry my father had na we have to leave, alam kong anong oras na pero I have to go to Manila as fast as possible. Hindi na kaya ng isip ko na hindi malaman ang totoo. It took us a lot of hours to get there and when we reached Manila hindi
Chapter Forty-EightZoe's Perspective"Ibaba mo ako!" sigaw ko kay Daxton sa nanghihina kong boses. Masama ang pakiramdam ko, pero hindi iyon naging hadlang para kay ma'am Diana para hindi ako utusan. She's worst than ever. But it hurts me a lot that I am starting to hate the step father I used to love and the reason kung bakit ako pumayag na magpakasal kay Daxton, I want to save him from death pero ngayon ko lang naramdaman ang ganitong kalalang galit. Nagpupumilit ako kay Daxton na ibaba ako, sa sobrang hina ng katawan ko ay hindi ko magawang labanan ang pwersa niya. I continued to resist but he threatened me in a way that I never expected. "Huwag ka nang manlaban pa! Just shut up that mouth or I'll kiss you!" he stared at me and I immediately shut my mouth and just held his neck in peace. Habang pataas siya ng hagdan ay nakatingin ito ng dir
Chapter Forty-Nine Zoe's Perspective Limang araw na ang nakalipas at hindi ako hinayaan ni Daxton na gumawa ng kahit anong gawaing bahay. Hindi rin ako pinapalabas nina ate Edna dahil bilin daw iyon ni Daxton. Hindi ko akalain na sa kabila ng pagiging manhid niya ay may nakatagong kabaitan. Hindi ko pa siya nakikita matapos nang huli naming pag-uusap, si ma'am Diana din ay hindi dumarating dito sa kwarto para utusan ako, sabi ni ate Rowena ay nag-usap daw ang mag-ina at pinilit ni Daxton ang kanyang ina a pabayaan daw ako, bagay na hindi ko inaasahan na gagawin niya. Gayunpaman, hindi ko pa rin maalis ang kaunting galit ko sa pamilya nila matapos lahat ng nangyari. Mabuti na ang pakiramdam ko at naisipan kong bumaba na, nakasalubong ko naman si Ate Edna sa baba at mukhang gulat pa itong makita ako. "Zoe? Bakit ka bumaba, dapat nagpapahinga ka lang," sabi niya sa akin at agad akong nila
Chapter FiftyDaxton's PerspectiveLunch na ng mga trabahador, ayaw ko munang kasamang kumain si mom dahil alam kong napakarami niya ulit tanong sa akin. And I didn't want to argue with her about Zoe over and over again. Papunta ako kung saan nagsasalu-salo ang mga trabahor. May kitchen din sila at resting area pero madalas silang nagsasalu-salo sa labas may papag naparang napakalawak na kama na gawa sa mga kawayan sa labas nito at doon sila nagsasalu-salo para kumain ng tanghalian.Nang makarating ako doon ay nagulat silang lahat at agad akong binati tinanong pa nila ako kung may kailangan daw ba ako at napadaan ako bigla, nahihiya naman akong humaplos sa batok ko at ipinaliwanag na gusto kong makisama sa kanilang kumain at tila ata nagulat pa sila sa sinabi.Napangiti ako at bumuntong-hininga sa tuwa, nakakatawa kase ang mga reaksyon ng mukha nila, I frowned and sa
Chapter Fifty- OneZoe's PerspectiveI was busy enjoying the boodle fight nang bigla na lang may umakbay sa akin, nagulat pa ako dahil sino namang gagawa nun sa akin sa harapan ng mga taong ito. Pero nang magsalita ito ay napatingin agad ako sa lalaking umakbay sa akin at nanigas ako dahil si Daxton ang nakita ko, ngiting-ngiti pa sya sa akin. Nakaakbay pa din siya at alam kong hindi siya nagkamali ng inakbayang tao."Mahal, pasubo naman yun oh, gusto ko yung ulam na 'yon!" sabi niya, ang lakas pa ng boses niya na parang gusto niyang iparinig sa lahat. Kumurap-kurap ako dahil naguguluhan ako, at inisip na baka imahinasyon ko lang ang nangyayari pero it's a real situation."Please, yun lang oh! Sige na mahal," nguso nito sa ulam at nang hindi ako umimik ay ibinuka nito ang bibig, "Ah...." sabi nito, hindi ko alam pero nang-init ang mga pisngi ko, at parang may kung anong kumi
Chapter Fifty- Two Third Person's Perspective Matutunaw na ata ang babae sa tingin ng mga katulong noong dumating siya. Isang napakasosyal ng datingan na babae kase ang biglang naghanap kay Diana Shaw. Sinabi ni Edna na maghintay sandali sa couch at tatawagin niya si Diana at ipapaalam na may bisita siya. Nang sabihin ni Ednang may dumating na bisita si Diana ay agad naman itong nagtaka dahil wala naman siyang inaasahan na bisita. "Did she tell you her name?" tanong nito sa katulong at umiling ito at sinabi niyang hindi niya kilala ang babae. Kaya naman tumayo na ang nagpapahingang si Diana at lumabas ng nagtatala sa kanyang silid. Nang makarating sila sa kung nasaan ang babae ay agad itong nasupresa dahil ang bisitang tinutukoy nila ay walang iba kundi si Marcela Sanchez, ang ex fiancé ng kanyang asawa. Siya ang dating kasintahan ni Herbert Shew at kamuntikan ng ikas
Chapter Fifty- Three Daxton's Perspective "Tita Marcela, watch your words!" I said nang magbitaw siya ng di malunok na mga salita kay Zoe. Hindi ko alam kung bakit ba siya nandito but I didn't feel something right here. Hindi ko din alam kung paano niya nalaman na asawa ko si Zoe, well, ganun nga siguro kabilis kumalat ang balita. Tumingin sa akin si tita Marcela, at iritableng huminga ng malalim. She bent her one brow at me and clicked her tongue, "How are you Daxton? What's wrong with my words? Hindi ba't sayo mismo nanggaling na this were an arranged marriage, you said it yourself!" sabi niya and I instantly went confused. Anong sinasabi niya? Ang tagal kong inisip kung anong ibig sabihin niya cause we nevet talk before. "Tell me, how did you know? And why are you here," I asked pero tumawa lang siya, hindi na ako natutuwa sa kanya but then I remembered they day that I went furious after my dad found out
Chapter Fifty- FourZoe's Perspective"Zoe, ano yun? Nag-uusap na kayo ngayon ni Daxton... mukhang nagkakamabutihan na kay ah, is this for real na ba? Totohanan na ba ang husband and wife niyo?" pang-aasar sa akin ni ate Cora.Nagulat naman ako sa pagsulpot nilang tatlo pero natatawa ako sa mga iniisip nila. Paano namang magiging totohanan eh hindi namin mahal nag isa't-isa, I'm still with my ex, Kurt, and he is obviously doesn't love me."Ano ba, mali kayo ng iniisip, sabihin na nating, nagkamabutihan lang pero..." sasabihin ko na sanang lalaya na din ako dito dahil nangako si Daxton na magkakaroon ng annulment pero hindi ko na tinuloy pang sabihin hangga't hindi pa nangyayari."Pero ano, nahuhulog ka na kay sir Daxton?" pagbibiro naman ni ate Edna sabay pindot pa sa may bewang ko. Mga parang bata sila kung mang-asar, haha, nakakatawa pero masaya ako. Dahil sa
Chapter Fifty- five Daxton's Perspective "I guess, there is no way to evolve this eskwater to be an impressive woman! It's really not about the brand of the clothes but it's about the person who wear them. All the dress I chose were stunning but nothing looks good on her, I can't understand! She's helpless, Daxton; your wife is really unbelievable," my mother who is currently bored and impatient reacted pagkatapos ng ilang ulit na paglabas-pasok ni Zoe sa dressing room. I tried to relax my mother and calm her down, pero mukhang hindi na talaga siya tatagal, at isa pa iritado na siya, lalo na't wala man lang siyang magandang makitang bumagay kay Zoe, actually, some of them looks good on her pero may kulang pa din and I understand my mother's mood. "Mom, let's wait, may babagay din sa kanya," sabi ko, trying to buy some time for Zoe to find the perfect dress for her, but mom rolled her eyes and stood up, hindi na talaga siya papapigil pa. "I had enough, a cheap woman will always be a
Chapter 67: The End Of Us!DAXTON'S PERSPECTIVE I went straight to Zoe's house, napakaganda ng ngiti ko dahil susunduin ko na ang asawa ko. But my heart shuttered into pieces when I saw her with his ex boyfriend. Palabas sila ng bahay nila at agad naman ako nagtago sa gilid ng bahay nila. I must be crazy for hiding abruptly but I don't know."Thank you, Kurt, sa pagtulong sa akin ngayon," rinig kong pasasalamat ni Zoe kay Kurt."Okay lang, basta ikaw. Sorry sa nangyari kay tito, sorry din if nahuli akong hanapin ka at alamin ang katotohanan, Zoe. I hated myself, sobra, dapat sinabi mo sa akin..." ramdam ko ang sakit sa mahinang boses ni Kurt."Kurt, tapos na, wala ka namang kasalanan... I'm sorry I left you wondering kung ano bang mali sa'yo... I regret everything pero..." Hindi ko na narinig na itinuloy ni Zoe ang sinasabi niya kaya naman sumilip ako at parang gumuho ang mundo ko nang makita kong makadikit ang nga labi nilang dalawa. I want to punch that guy, but I have no right k
CHAPTER 66:Daxton's Perspective I woke up just to find out that my wife was no longer by my side. Instead of worrying about where she went, I constantly beamed. She must be embarrassed about what happened, she's cute. Napasapak naman ako sa noo ko, habang inaalala ang mga nangyari pero di ko pa rin maiwasan ang mapangiti, hindi din ako makapaniwala na ang kinamumuhian kong asawa ay mahal ko na ngayon. Nagshower muna ako sandali at nang bumaba ako aya agad kong hinanap si Zoe, tulog pa daw si mama at si papa. Tangibg mga katulong ang gising pa dahil napakaaga pa naman. Hindi ko mahagilap ang asawa ko, hndi ko alam kung tinataguan ba niya ako dahil sa hiya o ano. "Sir, hinahanap niyo po ba si Zoe?" tanong ni ate Edna at tumango naman agad ako sa Kanya."Yes, where is she?" agad kong tanong."Nasa may entrance gate po sir, sabi po ay may naghahanap daw po sa kanya na lalaki..." sagot niya na ikanakunot ng aking noo. *Sino naman kaya ang lalaking iyon? Paano niya natunton si Zoe?*
CHAPTER 65: Zoe's FatherZoe's Perspective Nagising na lang ako na katabi ang asawa ko. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko ngayon, lahat-lahat ay di ko inaasahan pero isa lang ang alam ko. What happened last night, was the best night of my life. Tumitig ako sa mukha ni Daxton, napakagwapo niya kahit tulog siya, hindi ko alam kung bakit labis ang ngiti ko, I think I really love him already. Nagpaside view ako ng higa, lumapit ako ng kaunti sa kanya at dahan-dahan kong hinawi ang buhok niya at napangiti naman to kahit tulog pa, pero nagulat ako nang bigla niya akong niyakap. Namula agad ako kase akala ko gising na siya pero nang ibulong ko ang pangalan niya ay napagtanto kong hindi pa pala. Hinayaan ko munang yakapin niya ako ng ilang minuto, it was awkward cause we were still naked under this sheet and I just couldn't believe that we really made love.Mahimbing pa din ang tulog ni Daxton, kaya naman dahan-dahan kong inalis ang kamay niya sa katawan ko. Ayaw ko siyang gisingin
CHAPTER 64 Zoe's Perspective Nang makatulog na si sir Herbert ay lumabas na ako ng kwarto and I was surprised to see Leon. Leaning his back at the wall near the door. he looked into my eyes with teary eyes. Hindi ko man tanungin sa kanya kung bakit sya naluluha, alam kong narinig niya ang sinabi ni sir Herbert sa akin.Dahan-dahan kong sinara ang pinto ni sir Herbert at huminga ng malalim."Narinig mo lahat, tama ba ako?" pilit kong ngiti. Umayos ng tayo si Leon at saka hinawakan ang kamay ko."I'm sorry for what my uncle did, the wedding, sa lahat," sabi niya. Mukha siyang guilty kahit alam niya naman na ang tungkol sa force marriage na naganap... Pero mas masakit naman marinig iyon mula sa bibig ni sir Herbert, kaya naiintindihan ko kung bakit nagsosorry siya."Huwag kang mag-alala, okay lang ako. Wala ka namang kasalanan, Leon," sabi ko nang biglang may parang umubo sa likod ni Leon and there I saw my husband staring at our hands. Kaya naman agad kong hinila ang kamay ko mula sa
Chapter 63Zoe's Perspective"Ayos ka lang ba, Zoe?" tanong nina ate Edna sa akin habang nakatambay ako dito sa labas para magpahangin. Parang ang hirap kaseng huminga sa loob. Tapos idagdag mo pa na ang dami kong iniisip sa daming bagay na nangyari at nalaman ko. Si ma'am Diana, hayun panay ang iyak sa may living room. Si Daxton naman hindi ko alam pero, I didn't expect to find out na may desperate ex girlfriend siya at ex na niloko siya, maybe because of his unpredictable attitude, minsan kase pabago-bago si Daxton, ang hirap niyang basahin.Matapos akong i-comfort nina ate Edna, ay ipinagtimpla pa nila ako ng kape kahit wala naman akong sinasabi, alam kase nila na mahilig akong magkape. Iniwan muna nila akong tatlo para asikasuhin si ma'am Diana."Mukhang malalim ang iniisip natin diyan ah?" biglang upo ni Leon sa may harapan ko, nakangiti siya sa akin at nakatingin sa mukha ko."Leon, salamat nga pala kani...""You don't have to thank me..." pagputol niya sa sinasabi ko."Anyway,
Chapter 62Leons's Perspective"Ihahatid na kita," sabi ko kay Claire knowing that tita Diana and tito Herbert didn't like her after what happened in the past. Tumango naman siya at habang papalabas kami ng ranch house ay napatingin naman siya kay Daxton at hindi ko maipinta ang ekspresyon ng kanyang mukha, tila ba napakalalim ng iniisip at mukhang napakalungkot niya, alam ko namang gusto niya pa din na magkaayos sila ni Daxton as friends, pero looking at her right now, kakaiba ang mga titig niya, same with Daxton kanina when he was looking at Zoe habang ginagamot siya ni Zoe. There were something that hard to pinpoint kung ano bang meron. Pinagmamasdan ko lang ang mukha ni Claire at napapaisip tuloy ako minsan kung ano na ba ang nararamdaman niya ngayon kay Daxton after what she had done to him and after meeting him these days ng ilang beses na? Is she suddenly changed her heart, does she felt regretful and realized she loved Daxton? Hindi ko alam, but I'm afraid to know the truth,
Chapter 61Daxton's Perspective"What? You can't cure my father?" tanong ko sa Doctor ni dad nang makarating kaming lahat sa bahay at ihiga sa kama si dad. Hindi ko kase nagawang kausapin si Doctor Fajardo kanina dahil sa pag-aalala ko kay dad, and know that we were talking about how to cure my dad, it's a sad information that dad can not be cured. My mom, who is with me, talking to Doctor Fajardo, is still in shock to learn about my father's illness, the same with my wife. Alam ko namang it was a sad news, but as far as I know, she hated my dad for forcing her to marry me, but then, she looked devastated after what she heard about my father's condition.She was speechless and I am worried because she clearly has a brain fog, kanina pa siya walang imik at mukhang napakalalim ng iniisip niya simula nang umalis kami kina Akie hanggang sa pagbalik namin dito a Ranch house. Kasama din namin sina Claire at Leon na umuwi pero hindi kami nag-uusap. "Sorry, Daxton, your father's illness ha
Chapter Sixty Third Person's Perspective The Shaw family were all surprised to see Mr Herbert punch his son, Daxton. "Honey! What are you doing?" sigaw naman ng asawa ni Mr. Herbert habang nilalapitan ang kanyang anak at hinawakan ito sa mukha, scanning her son's face, making sure he's alright. "Isa ka pa? What the hell do you think are you doing here? Dapat nasa Manila ka but you went here and ask Leon to take good care of the company? Are you going insane? Hindi mo man lang sinabi sa akin, and I found out you treated your daughter in law horrible while I'm away,is this all your plan, hah, Diana!" sigaw niya at gigil na gigil na tinignan sila ng masama. Nanginginig at nangangatog siya sa galit kanin pa bago pa man siya dumating sa lugar na iyon, dahil napag-alaman niya ang ginawa nila kay Zoe. Mr. Herbert didn't want her to be hurt especially that he knew that she is already damaged inside her dahil sa ginawa niya. "Honey, let me explain," pagyakap nito sa kay Mr. Herbert
Chapter Fifty- FourDaxton's PerspectiveLahat ay nanahimik at wala pa din akong magawa. Hindi ko din mahanap si Leon pero alam kong makikita niya si Zoe and that would be great.Habang nakatingin sa dalawang babaeng nasa stage, which are Akie and Zoe, biglang pumasok si Claire and she was surprised to see me being held by these men. I looked at her feet at medyo okay naman na siya ng kaunti. "Anong ginagawa niyo sa kanya!" sigaw niya agad but I eyed her, telling her not to do something stupid cause it's clear that we can't do anything right now."Just go find Leon!" I said."Pero..." bigla niyang hinawakan ang isa sa mga lalaki trying to help me but it's useless. I felt hopeless but I had to make sure Zoe is alright dahil alam kong may hindi magandang plano si Akie know ing that he hired these men to stop me. "Claire, get your self together! Just go find Leon!" I shouted and she looked at me with a curious face but then she blinked, and I know she realized what I'm trying to say Le