Chapter Thirty-One
Leon's Perspective
Stretching my arms up the sky, I felt a pain in my head. Sobrang dami ng nainom ko kagabi. Hindi sana ako lalabas pero I have to meet someone, at bigla namang nagkatuwaan at uminom kami ng barkada ko, with Daxton's ex.
"How is Daxton?" tanong ng ex niya sa akin, at malungkot naman akong tumingin sa kanya.
Ngumiti ako para naman hindi niya dama ang lungkot, "Still the same," I responded and although she was smiling in front of me, I could see her agony. Pareho lang naman kami ng nararamdaman. Pero kahit naman pagsisihan ko ang nangyari, it's too late now.
"He still can't forgive us, right?" she softly asked and I nodded my head as a response to her question.
"I'm sorry for dragging you into this mess," malungkot niyang sinabi pero hinila ko siya sa balikat, I embraced her to comfort her.
"It's alright, it's not your fault, but both of us," sabi ko.
I sighed remembering ho
Chapter Thirty-Two Zoe's Perspective "Ma'am, Zoe, ma'am Zoe." Nagising ako nang biglang may narinig akong nagsasalita. Pagkabangon ko ay nakita ko si ate Cora kaya agad naman akong bumangon. "Ate Cora? Bakit po?" mahina kong tugon at naupo sa kama.Pero bigla akong napatingin sa kawalan, takang-taka akong nag-iisip nang maalala kong hindi ako umakyat dito kanina para matulog kay hindi ko alam kung paano ba ako napadpad dito sa loob ng kwarto. "Ate Cora sino pong..." hindi ko na natuloy ang itatanong ko dahil biglang nagsalita si ate Cora. "Ma'am Zoe, pasensya na po kung pinag-isipan po namin kayo ng masama. Hindi pa po namin kayo nakikitang bumababa kaya unakyat na po kami," nahihiyang sabi nito. Hindi ko inaasahang sasabihin iyon ni ate Cora, ngumiti naman ako sa kanya
Chapter Thirty-Three Daxton's Perspective Abala ako sa pagpapakain sa mga kabayo, natapos ko ng pakainin ang ibang tupa kaya naman naisipan ko na ipagpatuloy na dito sa mga kabayo. Matapos nun ay sinilip ko si Alice, sinuri ko kung ayos lang ba siya nasabi kase sa akin ni Kibby na medyo hindi daw maganda ang pakiramdam niya."Doing okay, Alice?" tanong ko sa kanya at hinaplos ang ulo niya saka ako pumasok sa loob ng cage niya nang may narinig akong nag-uusap na mga kababaihan, nang marinig ko ang pinag-uusapan nila ay agad naman akong nagtago sa likuran ni Alice. "Uy, nakita niyo ba si sir Leon at yung asawa ni sir Daxton?" sabi ng isang babae. "Si ma'am Zoe ba?" sagot naman ng isa. "Oo, magkasama daw sila ngayon, nag-aaral daw ata si ma'am magkabayo." "Eh, ano naman ngayon, Nina?" "Sabi kase ni Tonya, nakita niya sila ha
Chapter Thirty-Four Leon's Perspective "Thank you, pero sasabay na lang ako kay Leon," sabi ni Zoe nang iabot ni Daxton ang kamay niya para isakay siya sa kabayo. Napatingin naman agad ako kay Zoe, dahil akala ko kay Daxton siya sasakay matapos nang nagawa ko. "Let's go?" matamlay na ngiti sa akin ni Zoe, hindi ko alam kung matutuwa ba ako na pinansin niya ako after what just happened. Pero sa ngiti niyang iyon alam kong napipilitan lang siya. I just smiled back at her and help her climb, she's at the back and I glance at Daxton. Hindi ko mawari kung anong nararamdaman o reaksyon ni Daxton, parang nabigla siya sa nangyari pero nakita ko siyang ngumisi ng palihim na parang bang tinatawa niya na lang ito. Pinatakbo niya na si Kobby at agad naman akong sumunod sa kanya. "Kapit ka ng mabuti," mahinang sambit ko kay Zoe at dahan-dahan naman siyang huma
Chapter Thirty-Five Daxton's Perspective "What's going on, mom? Bakit niyo pinahawak kay Leon yung kumpanya? Though I don't care if that's what dad told you to do, pero bakit biglaan ata?" sabi ko nang umalis na si Leon. Ngumisi naman si mom at binigyan ako ng matamis na ngiti. "Your dad doesn't know everything about this, honey," she responded and I gave her a huge stare, I can't believe what's happening here, she is up to something. "Mom, did you and dad fight? That is why you're here and dad went to Australia? Are you having an act of revenge on dad or what?" I raised an eyebrow and then she chuckled, an annoying chuckles my mom could give. "Of course, not, Daxcton." Napairap naman ako dahil mas lalo akong naiinip sa pangiti-ngiti ni mom, hindi niya pa ako diretsyuhin para matapos na. "Alright, spit it out, mom," I begged and she smiled again, but this time, a devili
Chapter Thirty-Six Zoe's Perspective Nakaupo ako sa labas, kung saan madalas kaming magkape ni Leon. Nalaman ko na umalis siya ng napakaaga at hindi man lang nagpapaalam sa akin. Kahit pa alam ko kung ano ang dahilan niya, masakit pa rin sa akin na umalis siya ng maaga, dahil bukas pa naman sana ang alis niya. Pinilit ko na lang ngumiti, sa kabila ng paghalik niya sa akin, hindi ko magawang magtanim ng galit dahil sa mga ginawa niyang kabutihan at saka isa pa humingi naman siya ng tawad kagabi, pero sana man lang nagpaalam man lang siya bago magpaalam. Hawak ko ang mainit na basong may laman na kape, ramdam na ramdam ng dalawang kamay ko ang init nito, the atmosphere is warm just like this coffee. Ngumiti ako at hinigop ang inumin ko nang biglang dumating si Miss Diana, halos nakalimutan ko na ang pagdating niya, hindi kase siya kumain dito kahapon, lumabas sila ni Daxton. &
Chapter Thirty-Seven Zoe's Perspective Pasulyap-sulyap sa akin ang tatlo sa tuwing napapadaan sila, habang ako ay hindi ko pa din alam kung paano ko lulutuin ang lobster na 'to. Kinakabahan ako pero mas lalo akong kinakabahan dahil sa mga tingin ni Ma'am Diana. Si Daxton lumabas muna at kung tama ang rinig ko pinuntahan niya ang kabayo niya. Ngayon ko lang napagtanto na namiss ko agad si Leon, kung nandito sigurp siya, tutulungan niya ako, pero maaaring imposible dahil meron si Ma'am Diana. Ilang beses kong pinaghahawak ang lobster pero wala talaga akong idea kung paano ba ito iluto nang maalala ko ang binigay ni Sir Herbert na phone agad naman ako umakyat pero napahinto ako nang marinig ko ang boses ni ma'am Diana. "Where are you going? Don't tell me you're running away from what I'mm asking you to do?" sabi nito at nilingon ko siya at saka yumuko bilang paghingi ng t
Chapter Thirty-eight Third Person's Perspective Nang tikman ni Mrs. Diana Shaw ang pagkaing hinanda ni Zoe ay agad niya ng binalikan ng tingin ang asawa ng kanyang anak na kinaiinisan niya. Ang mga titig niya ay hindi dahil sa pagkadismaya kundi dahil sa pagkamangha niya sa niluto ng manugang nito. Napakasarap ng luto niya at hindi ito makapaniwala. Sa loob-looban niya ay hindi niya masabi kung ano ba ang dapat niyang sabihin dahil hindi niya maitatanggi na nagustuhan niya ang pagkain na hinanda ni Zoe. Sa kabilang banda naman ay hindi mabasa ni Daxton ang reaksyon ng kanyang ina kaya naman tinikman niya na lamang ang pagkain para malaman kung ano ang posibleng dahilan ng pagtitig ni Mrs. Diana sa kanyang asawa. Nang tikman niya ito ay pareho sila ng naging reaksyon ng kanyang ina. Hindi ito makapaniwala sa kinakain niya dahil it's perfect for a we
Chapter Thirty- Nine Zoe's Perspective Isang Linggo ko nang pinagsisilbihan si ma'am Diana at Daxton. Ako nagluluto, naghuhugas, naglalaba at naglilinis ng buong bahay. Sanay naman na ako sa gawaing iyon, kase ginagawa ko din ang lahat ng ito kay papa, pero dahil napakalawak at taas ng bahay na ito, ramdam ko ang pagod at bigat ng mga ginagawa ko. Nahihirapan ako pero hindi ko alam kung bakit nagpupursigi pa din akong lumaban at tumayo... Sa kabila ng hirap at pagod, tila nanatili lahat sa akin ang ala-ala ko kay mama na laging nagsasabing kahit gaano kahirap at kagulo ang buhay at ang sitwasyon, hindi dapat ako susuko, dahil lahat ng paghihirap ko ay gagantimpalaan ng magandang kinabukasan. Lagi iyon sinasabi ng aking ina, lagi naman pinapalakas ng nga salitang iyon ang loob ko, pero sa sunod-sunod na nangyayari sa buhay ko... si papa na nawala ang pagmamahal sa akin, ako na naging asawa ng isang anak ng mayaman, at na
Chapter 67: The End Of Us!DAXTON'S PERSPECTIVE I went straight to Zoe's house, napakaganda ng ngiti ko dahil susunduin ko na ang asawa ko. But my heart shuttered into pieces when I saw her with his ex boyfriend. Palabas sila ng bahay nila at agad naman ako nagtago sa gilid ng bahay nila. I must be crazy for hiding abruptly but I don't know."Thank you, Kurt, sa pagtulong sa akin ngayon," rinig kong pasasalamat ni Zoe kay Kurt."Okay lang, basta ikaw. Sorry sa nangyari kay tito, sorry din if nahuli akong hanapin ka at alamin ang katotohanan, Zoe. I hated myself, sobra, dapat sinabi mo sa akin..." ramdam ko ang sakit sa mahinang boses ni Kurt."Kurt, tapos na, wala ka namang kasalanan... I'm sorry I left you wondering kung ano bang mali sa'yo... I regret everything pero..." Hindi ko na narinig na itinuloy ni Zoe ang sinasabi niya kaya naman sumilip ako at parang gumuho ang mundo ko nang makita kong makadikit ang nga labi nilang dalawa. I want to punch that guy, but I have no right k
CHAPTER 66:Daxton's Perspective I woke up just to find out that my wife was no longer by my side. Instead of worrying about where she went, I constantly beamed. She must be embarrassed about what happened, she's cute. Napasapak naman ako sa noo ko, habang inaalala ang mga nangyari pero di ko pa rin maiwasan ang mapangiti, hindi din ako makapaniwala na ang kinamumuhian kong asawa ay mahal ko na ngayon. Nagshower muna ako sandali at nang bumaba ako aya agad kong hinanap si Zoe, tulog pa daw si mama at si papa. Tangibg mga katulong ang gising pa dahil napakaaga pa naman. Hindi ko mahagilap ang asawa ko, hndi ko alam kung tinataguan ba niya ako dahil sa hiya o ano. "Sir, hinahanap niyo po ba si Zoe?" tanong ni ate Edna at tumango naman agad ako sa Kanya."Yes, where is she?" agad kong tanong."Nasa may entrance gate po sir, sabi po ay may naghahanap daw po sa kanya na lalaki..." sagot niya na ikanakunot ng aking noo. *Sino naman kaya ang lalaking iyon? Paano niya natunton si Zoe?*
CHAPTER 65: Zoe's FatherZoe's Perspective Nagising na lang ako na katabi ang asawa ko. Hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman ko ngayon, lahat-lahat ay di ko inaasahan pero isa lang ang alam ko. What happened last night, was the best night of my life. Tumitig ako sa mukha ni Daxton, napakagwapo niya kahit tulog siya, hindi ko alam kung bakit labis ang ngiti ko, I think I really love him already. Nagpaside view ako ng higa, lumapit ako ng kaunti sa kanya at dahan-dahan kong hinawi ang buhok niya at napangiti naman to kahit tulog pa, pero nagulat ako nang bigla niya akong niyakap. Namula agad ako kase akala ko gising na siya pero nang ibulong ko ang pangalan niya ay napagtanto kong hindi pa pala. Hinayaan ko munang yakapin niya ako ng ilang minuto, it was awkward cause we were still naked under this sheet and I just couldn't believe that we really made love.Mahimbing pa din ang tulog ni Daxton, kaya naman dahan-dahan kong inalis ang kamay niya sa katawan ko. Ayaw ko siyang gisingin
CHAPTER 64 Zoe's Perspective Nang makatulog na si sir Herbert ay lumabas na ako ng kwarto and I was surprised to see Leon. Leaning his back at the wall near the door. he looked into my eyes with teary eyes. Hindi ko man tanungin sa kanya kung bakit sya naluluha, alam kong narinig niya ang sinabi ni sir Herbert sa akin.Dahan-dahan kong sinara ang pinto ni sir Herbert at huminga ng malalim."Narinig mo lahat, tama ba ako?" pilit kong ngiti. Umayos ng tayo si Leon at saka hinawakan ang kamay ko."I'm sorry for what my uncle did, the wedding, sa lahat," sabi niya. Mukha siyang guilty kahit alam niya naman na ang tungkol sa force marriage na naganap... Pero mas masakit naman marinig iyon mula sa bibig ni sir Herbert, kaya naiintindihan ko kung bakit nagsosorry siya."Huwag kang mag-alala, okay lang ako. Wala ka namang kasalanan, Leon," sabi ko nang biglang may parang umubo sa likod ni Leon and there I saw my husband staring at our hands. Kaya naman agad kong hinila ang kamay ko mula sa
Chapter 63Zoe's Perspective"Ayos ka lang ba, Zoe?" tanong nina ate Edna sa akin habang nakatambay ako dito sa labas para magpahangin. Parang ang hirap kaseng huminga sa loob. Tapos idagdag mo pa na ang dami kong iniisip sa daming bagay na nangyari at nalaman ko. Si ma'am Diana, hayun panay ang iyak sa may living room. Si Daxton naman hindi ko alam pero, I didn't expect to find out na may desperate ex girlfriend siya at ex na niloko siya, maybe because of his unpredictable attitude, minsan kase pabago-bago si Daxton, ang hirap niyang basahin.Matapos akong i-comfort nina ate Edna, ay ipinagtimpla pa nila ako ng kape kahit wala naman akong sinasabi, alam kase nila na mahilig akong magkape. Iniwan muna nila akong tatlo para asikasuhin si ma'am Diana."Mukhang malalim ang iniisip natin diyan ah?" biglang upo ni Leon sa may harapan ko, nakangiti siya sa akin at nakatingin sa mukha ko."Leon, salamat nga pala kani...""You don't have to thank me..." pagputol niya sa sinasabi ko."Anyway,
Chapter 62Leons's Perspective"Ihahatid na kita," sabi ko kay Claire knowing that tita Diana and tito Herbert didn't like her after what happened in the past. Tumango naman siya at habang papalabas kami ng ranch house ay napatingin naman siya kay Daxton at hindi ko maipinta ang ekspresyon ng kanyang mukha, tila ba napakalalim ng iniisip at mukhang napakalungkot niya, alam ko namang gusto niya pa din na magkaayos sila ni Daxton as friends, pero looking at her right now, kakaiba ang mga titig niya, same with Daxton kanina when he was looking at Zoe habang ginagamot siya ni Zoe. There were something that hard to pinpoint kung ano bang meron. Pinagmamasdan ko lang ang mukha ni Claire at napapaisip tuloy ako minsan kung ano na ba ang nararamdaman niya ngayon kay Daxton after what she had done to him and after meeting him these days ng ilang beses na? Is she suddenly changed her heart, does she felt regretful and realized she loved Daxton? Hindi ko alam, but I'm afraid to know the truth,
Chapter 61Daxton's Perspective"What? You can't cure my father?" tanong ko sa Doctor ni dad nang makarating kaming lahat sa bahay at ihiga sa kama si dad. Hindi ko kase nagawang kausapin si Doctor Fajardo kanina dahil sa pag-aalala ko kay dad, and know that we were talking about how to cure my dad, it's a sad information that dad can not be cured. My mom, who is with me, talking to Doctor Fajardo, is still in shock to learn about my father's illness, the same with my wife. Alam ko namang it was a sad news, but as far as I know, she hated my dad for forcing her to marry me, but then, she looked devastated after what she heard about my father's condition.She was speechless and I am worried because she clearly has a brain fog, kanina pa siya walang imik at mukhang napakalalim ng iniisip niya simula nang umalis kami kina Akie hanggang sa pagbalik namin dito a Ranch house. Kasama din namin sina Claire at Leon na umuwi pero hindi kami nag-uusap. "Sorry, Daxton, your father's illness ha
Chapter Sixty Third Person's Perspective The Shaw family were all surprised to see Mr Herbert punch his son, Daxton. "Honey! What are you doing?" sigaw naman ng asawa ni Mr. Herbert habang nilalapitan ang kanyang anak at hinawakan ito sa mukha, scanning her son's face, making sure he's alright. "Isa ka pa? What the hell do you think are you doing here? Dapat nasa Manila ka but you went here and ask Leon to take good care of the company? Are you going insane? Hindi mo man lang sinabi sa akin, and I found out you treated your daughter in law horrible while I'm away,is this all your plan, hah, Diana!" sigaw niya at gigil na gigil na tinignan sila ng masama. Nanginginig at nangangatog siya sa galit kanin pa bago pa man siya dumating sa lugar na iyon, dahil napag-alaman niya ang ginawa nila kay Zoe. Mr. Herbert didn't want her to be hurt especially that he knew that she is already damaged inside her dahil sa ginawa niya. "Honey, let me explain," pagyakap nito sa kay Mr. Herbert
Chapter Fifty- FourDaxton's PerspectiveLahat ay nanahimik at wala pa din akong magawa. Hindi ko din mahanap si Leon pero alam kong makikita niya si Zoe and that would be great.Habang nakatingin sa dalawang babaeng nasa stage, which are Akie and Zoe, biglang pumasok si Claire and she was surprised to see me being held by these men. I looked at her feet at medyo okay naman na siya ng kaunti. "Anong ginagawa niyo sa kanya!" sigaw niya agad but I eyed her, telling her not to do something stupid cause it's clear that we can't do anything right now."Just go find Leon!" I said."Pero..." bigla niyang hinawakan ang isa sa mga lalaki trying to help me but it's useless. I felt hopeless but I had to make sure Zoe is alright dahil alam kong may hindi magandang plano si Akie know ing that he hired these men to stop me. "Claire, get your self together! Just go find Leon!" I shouted and she looked at me with a curious face but then she blinked, and I know she realized what I'm trying to say Le