All Chapters of Marrying A Probinsyano? : Chapter 121 - Chapter 130

"Miss Zoler, iba na lang ipadala mo. Just like what I said, hindi totoo na kasal kami ni Sebastian. Hindi kami mag-asawa," pagpipilit ko kay Miss. Zoler.Ilang beses ko nang sinabi kay Ms. Zoler na hindi kami mag-asawa ni Sebastian, pero hindi ito naniniwala. Sinabi pa nga niya na baka may misunderstanding lang kami ni Sebastian kaya ko nasasabi 'yun.Balitang balita ang tungkol sa engagement ni Sandara at Sebastian, pero hindi ko alam kung bakit ayaw pa rin maniwala na hindi kami kasal. Walang gaanong nakakaalam sa relasyon namin ni Sebastian kaya ang iba ay naniniwala roon kahit wala pang official na balita galing sa dalawang pamilya, pero ang mga nakakaalam sa relasyon namin ni Sebastian ay hindi naniniwala."I don't know what's happening to you and Mr. Sebastian, but I really don't have anyone else to send there. You and Danica are the only ones who won't be doing anything the whole week because you're already scheduled to go there. Puno na ang schedule ng mga kasamahan mo," said

Hindi ko ipagkakaila na masaya ako habang nakatitig sa marriage certificate na ako mismo ang kumuha sa PSA. Kasal nga kami. Gulat na ako noong makita ko ito sa phone ni daddy, pero hindi ko pa rin maiwasang magulat ngayong hawak hawak ko na ang marriage certificate namin ni Sebastian.Ano na bang paniniwalaan ko?Masaya ako, pero alam ko na hindi pwedeng maging masayang masaya. Kapag nalaman 'to ni Sandara, masasaktan siya. 'Yun ang ayaw kong mangyare. Ayaw kong masaktan siya. Hindi ko maiwasang isipin ang magiging reaksyon niya.Napahilamos na lang ako sa mukha ko. Anong gagawin ko? Ano ba! Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko. Paano ba kasing kasal talaga kami? Napasulyap ako sa phone ko. Am I going to call him? Am I going to inform him about this? Wala ba talaga itong alam? Nasa kotse na ako nang maisipan na tawagan siya. Napaayos ako sa pagkakaupo nang isang ring pa lang ay sinagot na niya. "Yes?" Nakagat ko ang labi ko. I miss him.This is not the time, Zari! Come on!"Let

"Dapat nag stay ka na lang sa bahay, Sandara," natigilan ako sa pagtingin sa pinapakita ni Danica nang marinig iyon galing kay Sebastian.Nasa site na kami at busy na ang iba.Pati si Danica ay natigilan na rin at napasulyap sa kanila. Tumikhim ako para bumalik ang atensyon ni Danica sa'kin."Ako na tatawag kay Miss Zoler para sabihin 'yung changes," sambit ko. Pinaalam na sa'kin ni Danica kung anong pinag-usapan nila ni Sebastian."Sige. Ako na ang maglilibot ngayon," sambit nito kaya tumango ako."Wala akong gagawin doon," rinig kong sambit ni Sandara kay Sebastian.Focus, Zari. Don't mind them."Maalikabok rito. It's not good for your heart, Sandara. You can use my car to go home," hindi ko na nagawang mag focus sa ginagawa nang marinig iyon.This is what I want, right? Bakit nasasaktan ako? Tumayo ako sa kinauupuan at kinuha ang phone ko. Mamaya ko pa sana tatawagan si Miss Zoler, pero hindi ko ata kayang magtagal pa roon at makinig pa sa usapan nila."Zari, saan ka pupunta?" Napa

Zariah's POV"Kailan nagsimula na nagustuhan mo si Sebastian?" Wala sa sarili kong tanong sa kanya.Natapos na niyang gamutin ang mga sugat ko at mabuti na lang at walang naiwan na bubog. We are just both silent while still sitting here.Akala ko ay hindi niya sasagutin, pero mali ako."I don't know, but maybe when I saw that he really cares about you. One day, I said to myself, I want to feel that. I want to feel his care and thoughtfulness towards you, and when you said that you don't have feelings for him, I'm determined to get his attention," sambit nito habang tulala.Hindi ako nagsalita at napatitig na lang sa paa ko. Hindi ko rin naman alam ang sasabihin ko pagkatapos kong marinig iyon mula sa kanya. Muling namayani ang katahimikan."Ngayon malinaw na sa'kin ang lahat. You really avoid me. Akala ko guni-guni ko lang 'yun at sadyang busy ka lang sa trabaho mo," sa pagkakataong iyon ay siya ang pumutol sa katahimikan."I'm sorry," sambit ko.Tumingin ito sa'kin at sumimangot. "Do

"Galit ka?" Tanong ko nang hindi pa rin niya ako kinakausap. Malapit na kami sa site, pero hindi pa rin ito nagsasalita. "I'm not," sambit nito gamit ang seryosong boses. I'm not daw, pero wala man lang itong ka rea-reaksyon. Blanco lang ang titig nito habang nag dadrive."Galit ka nga," sambit ko sa kanya at napasimangot."I'm not," sambit niya ulit."You are," mabilis ulit na sambit ko."I'm not, Zariah," sambit pa nito."Stop the car," seryosong sambit ko. Doon na siya napasulyap sa'kin. Naging malambot ang tingin niya nang makita ang seryoso kong tingin sa kanya."Hindi nga ako galit," sambit niya ulit.Inirapan ko siya. "I said, stop the car, Sebastian," sambit ko. He sighs and stops the car, just like I said."Hindi talaga ako gali--" Mabilis ko siyang hinalikan."You are," nakasimangot na sambit ko pagkatapos ng isang halik.He bit his lower lip and stared at my lips. "Yes, baby. Galit nga ako," sambit nito at tinanggal ang seatbelt niya. Pagkatanggal na pagkatanggal niya ay h