All Chapters of CEO's Forgotten Wife: Chapter 21 - Chapter 30

“What are you doing here?” tanong pa ni Trina saka siya pumasok sa loob, sumunod naman sa kaniya si Darren. “Sinong kasama mo? where’s your car?” “Iniwan ko na sa kompanya dahil plat, hindi ko yun magagamit.” “So, saan ka sumakay?” tanong pa rin niya, napahinto naman sa paglalakad si Trina dahil sa mga tanong ni Darren sa kaniya. Bakit ba nagtatanong pa rin siya? “Why do you want to know?” “Dahil asawa kita? Kahit asawa lang kita sa papel ay asawa pa rin kita kaya karapatan kong magtanong kung sino ang mga nakakasama mo.” malumanay niya lang namang saad, napairap na lamang si Trina dahil dun. Pagod na siya sa maghapon kaya ayaw niya ng makipagtalo pa. “Si Lyndon, hinatid niya lang ako dahil plat nga yung gulong ko.” “Yung unggoy nanaman na yun? Why you didn’t call me then? Para nasundo kita o napasundo kita.” “What for? Nandito naman na ako saka malay ko bang nakauwi ka na pala.” Wika ni Trina, umakyat naman na siya sa

“You know, you’re interesting Trina. Masungit at matapang si Darren pero hindi natin maitatago ang itsura niya but you are different from other girls. Hindi ikaw yung tipong aagaw ng atensyon ng kalalakihan.” Komento pa ni Lyndon, bakit ko naman kasi gagawin yun? Hindi naman ako pinalaki ng kulang sa aruga. “You don’t like him?” “Hindi naman sa ganun, Boss pa rin kasi natin siya saka ayaw ko ng ganung gawain. Ang pangit kasing tingnan.” Sagot ko sa kaniya. Nanatili pa kami dito hanggang sa magtanghalian, bumalik na lang ako sa department namin saka pumasok sa office ni Darren. Nakatutok naman siya sa laptop niya pero may mga pagkain na ring nakahanda sa lamesa. Umupo naman na ako dun, hihintayin ko na lang siguro siya. Maya-maya ay tumayo na siya sa upuan niya saka naupo sa tapat ko. “Let’s eat.” Aniya sa malamig na tono, hindi ko naman na iyun pinansin pa kaya kumain na ako. Naiilang pa rin talaga ako sa kaniya lalo na kung hindi ako nagiging komportable sa

Isang oras pa akong nanatili sa banyo bago naisipang lumabas. Nabawasan naman na yung sakit na nararamdaman ko sa gitna ko at makakapaglakad na ako ng maayos. Naalala ko namang hindi ko tiningnan kanina kung may blood stain ba sa bed sheet ni Darren. Hindi pa kaya niya yun nakikita? Nakakahiya talaga. Lumabas naman na ako saka ako tumingin sa ibaba kung nandun ba siya pero wala siya, baka nasa garden. Dahan dahan ko namang binuksan ang kwarto niya saka pumasok pero napasandal na lang ako sa pintuan niya ng makita ko siya ron habang hawak hawak ang isang bed sheet. “What are you doing here?” malumanay niya namang tanong. Tiningnan ko ang isang bed sheet na nasa isang tray na at ang hawak niyang isa pa. “Don’t worry about this, ako ng bahala dito.” saad niya naman kaya mas lalo akong nahiya! Sana kainin na lang ako ng lupa! Ilang beses ba akong dapat mapahiya sa harapan niya mismo?! Ang malas ko naman oo, akala ko nasa labas siya nandito pala at nagpapalit ng bed sheet

“We’re having a date.” Nakangiti pa niyang aniya saka kami naglakad. Ibinalik naman ng mga empleyado niya ang mga tingin nila sa computer nila at kunwaring nagtipa ang mga ito. Hindi naman iyun pinansin ni Darren at patuloy lang siya sa paglalakad. Kahit na nakalabas na kami ay sa bewang ko pa rin siya nakahawak kaya naiilang ako sa mga tingin ng mga tao rito sa kompanya, samantalang siya ay taas noo pang naglalakad. Nakapark naman na ang kotse sa harap ng building niya ng makalabas kami, napataas na lamang ang kilay ko ng pagbuksan niya ako ng pintuan. Ang bait naman talaga ng taong ito ngayong araw. “Saan ba talaga tayo pupunta?” tanong ko sa kaniya ng makasakay na siya sa kotse niya. “I already told you.” “Are you really serious?” “Do you think I’m not serious? I want to take my wife to eat outside, may masama ba ron? Gusto lang kitang makasama pero kung tingnan at kausapin mo ako parang may nagawa akong kasalanan.” “I mean, bakit p

Maya-maya pa ay may biglang tumugtog ng isang sweet music. Dito ba sa amin iyun o music talaga siya sa buong resort? Tapos na kaming dalawa na kumain, nagpapahindag na lang kaming dalawa. Napatingin na lamang ako kay Darren ng bigla siyang tumayo at lumapit sa akin. “Can I have this dance?” tanong niya saka niya inilahad sa akin ang kamay niya. Ang dami niya talagang alam. Tinanggap ko naman iyun saka kami naglakad sa gitna kung saan may red carpet din. Ngayon alam ko ng pati ang music na naririnig ko ay isa rin sa mga gawa niya. Humarap naman na kami sa isa’t isa, humawak na ako sa balikat niya habang siya naman ay sa bewang ko. “You’re so beautiful tonight, Trina. Akala ko pagsisisihan ko ang pagpayag kong pagpapakasal sayo but I’m wrong dahil sa kasal na ito ko mahahanap ang babaeng mamahalin ko. I don’t care if I need to court you kahit na asawa na kita, kahit magsimula tayo sa una I don’t mind para lang mapatunayan ko sayong totoo ang nararamdaman ko at ang ipinapakita