Isang oras pa akong nanatili sa banyo bago naisipang lumabas. Nabawasan naman na yung sakit na nararamdaman ko sa gitna ko at makakapaglakad na ako ng maayos. Naalala ko namang hindi ko tiningnan kanina kung may blood stain ba sa bed sheet ni Darren. Hindi pa kaya niya yun nakikita? Nakakahiya talaga.
Lumabas naman na ako saka ako tumingin sa ibaba kung nandun ba siya pero wala siya, baka nasa garden. Dahan dahan ko namang binuksan ang kwarto niya saka pumasok pero napasandal na lang ako sa pintuan niya ng makita ko siya ron habang hawak hawak ang isang bed sheet.
“What are you doing here?” malumanay niya namang tanong. Tiningnan ko ang isang bed sheet na nasa isang tray na at ang hawak niyang isa pa. “Don’t worry about this, ako ng bahala dito.” saad niya naman kaya mas lalo akong nahiya! Sana kainin na lang ako ng lupa! Ilang beses ba akong dapat mapahiya sa harapan niya mismo?! Ang malas ko naman oo, akala ko nasa labas siya nandito pala at nagpapalit ng bed sheet
Lumabas din ako kaagad ng tawagin niya ako, wala naman siyang ipapagawa kung bakit naman tinawag pa ako. Kabaliwan na lamang niya, ang dami kong gagawin dahil absent ako kaninang umaga, hindi niya naman ako katulad na Boss siya kaya kahit hindi niya tapusin ay ayos lang dahil marami siyang pwedeng utusan para tapusin iyun. “Anong sabi sayo ni Sir?” tanong nanaman ni Angel ng makaupo ako sa upuan ko. “Wala naman, may pinaayos lang siya sa akin tapos yun na. Mabilis naman kasing gawin eh.” Palusot ko kahit na wala akong ginawa, kita ko naman sa gilid ng mata ko na patango-tango na lamang si Angel. “Trina,” rinig kong tawag sa akin ni Lyndon kaya nilingon ko siya. “Come here,” anas niya naman, nandun kasi siya sa lamesa sa gilid. Tumayo naman ako saka ko siya nilapitan, tiningnan ko naman ang mga nagkalat na papel sa lamesa. “Ito yung mga guhit ko, yung iba luma na at ang iba ay nito ko lang ginawa. What do you think?” naupo naman ako sa upuan katabi niya
“We’re having a date.” Nakangiti pa niyang aniya saka kami naglakad. Ibinalik naman ng mga empleyado niya ang mga tingin nila sa computer nila at kunwaring nagtipa ang mga ito. Hindi naman iyun pinansin ni Darren at patuloy lang siya sa paglalakad. Kahit na nakalabas na kami ay sa bewang ko pa rin siya nakahawak kaya naiilang ako sa mga tingin ng mga tao rito sa kompanya, samantalang siya ay taas noo pang naglalakad. Nakapark naman na ang kotse sa harap ng building niya ng makalabas kami, napataas na lamang ang kilay ko ng pagbuksan niya ako ng pintuan. Ang bait naman talaga ng taong ito ngayong araw. “Saan ba talaga tayo pupunta?” tanong ko sa kaniya ng makasakay na siya sa kotse niya. “I already told you.” “Are you really serious?” “Do you think I’m not serious? I want to take my wife to eat outside, may masama ba ron? Gusto lang kitang makasama pero kung tingnan at kausapin mo ako parang may nagawa akong kasalanan.” “I mean, bakit p
“Bakit iisa lang yata yung kama ng kwarto natin?” tanong ko kay Darren ng makapasok na kaming dalawa sa kwarto. Binuksan ko na kasi yung mga pintuan dito pero wala talaga akong makitang isa pang kwarto. “I don’t know, ang sabi ko kay Nick na kunin niyang kwarto ay ang dalawa ang kama. Fuck you Nick.” Rinig ko pang mura niya, napairap na lamang ako. Kaya pala ganun ang ngiti niya kanina, tssss. “Maliligo ka na ba?” tanong ko na lang. “Mauna ka na siguro, mamaya na lang ako pagkatapos mo.” kinuha ko naman na ang mga damit ko saka ako pumasok sa loob ng banyo. Malawak naman yung kwartong kinuha ni Nick pero iisa lang yung bedroom. Malawak naman siya pero hindi ako sanay na may kasama sa iisang kama. Magsstay kami ng isang gabi at maghapon bukas, ano na lang gagawin naming dalawa? Kilalanin na lang siguro ng mabuti ang isa’t isa. Mas lalo pa akong nailang dahil nagtapat siya ng pag-ibig niya. Paano naman ako? paano ako na nalilito pa sa nararamdaman ko saka hindi
Maya-maya pa ay may biglang tumugtog ng isang sweet music. Dito ba sa amin iyun o music talaga siya sa buong resort? Tapos na kaming dalawa na kumain, nagpapahindag na lang kaming dalawa. Napatingin na lamang ako kay Darren ng bigla siyang tumayo at lumapit sa akin. “Can I have this dance?” tanong niya saka niya inilahad sa akin ang kamay niya. Ang dami niya talagang alam. Tinanggap ko naman iyun saka kami naglakad sa gitna kung saan may red carpet din. Ngayon alam ko ng pati ang music na naririnig ko ay isa rin sa mga gawa niya. Humarap naman na kami sa isa’t isa, humawak na ako sa balikat niya habang siya naman ay sa bewang ko. “You’re so beautiful tonight, Trina. Akala ko pagsisisihan ko ang pagpayag kong pagpapakasal sayo but I’m wrong dahil sa kasal na ito ko mahahanap ang babaeng mamahalin ko. I don’t care if I need to court you kahit na asawa na kita, kahit magsimula tayo sa una I don’t mind para lang mapatunayan ko sayong totoo ang nararamdaman ko at ang ipinapakita
“Good morning.” Masiglang bati ni Darren ng magising na ako. Ganda ng umaga nito ah, ngumiti lang ako sa kaniya saka ako dumiretso sa cr para makapagsepilyo na ako. Napataas na lang ang kilay kong nakatingin sa kaniya habang nakaupo siya sa stool ng nakadekwatrong panglalaki. “Hindi ka ba mangalay niyan kakangiti? O baka naman katapusan na ng mundo dahil sa kakangiti mo?” pang-aasar ko sa kaniya, napangiwi na lang ako ng mas lalo pa siyang lumawak ang ngiti niya. “I just can’t help it whenever I see you.” sagot niya, ganito ba talaga to magmahal o umibig? Hindi nauubusan ng matatamis na salita. Agang aga iyun ang ibubungad sa akin. “Ewan ko sayo,” iyun na lamang ang nasabi ko saka umiwas sa kaniya. Tinalikuran ko naman siya at kunwaring nag-ayos ng pinaghigaan naming dalawa. Nagulat na lamang ako ng bigla niya akong yakapin mula sa likod ko. “Ano bang ginagawa mo?” inis kong tanong sa kaniya. Mahigpit niya namang iniyakap sa akin ang mga kamay niya. “
“Maayos naman ang pakikitungo ko sa mga empleyado ko, nagagalit lang ako kapag may mga nagagawa silang mali. Maganda rin ang mga benepisyong nakukuha nila sa kompanya namin, as long as naalagaan mo sila ng maayos hindi sila aalis sayo. Ayaw ko rin ng may nakikita akong nilalandi ako o kung ano pa man. Ang pagngiti ko, gusto ko isang dahilan lang kung bakit ako ngumingiti. That is because I’m happy, because there’s a reason behind that smile. That is because there is someone who can make me smile. I don’t want to be a plastic, I want them to see who I am. And I want to find someone else who can love me no matter who I am, a person who can love my flaws.” Mahaba niyang saad, napapatitig na lamang ako sa kaniya hanggang sa hindi ko namamalayan na nakangiti na pala ako habang nakatitig sa mukha niya. That is the real Darren, hindi ang Darren na palagi kong nakikita sa likod ng isang maskara. Lahat naman ng tao gustong ngumiti dahil may dahilan, dahil may nagpapangiti. Gusto niya l
Matapos ang araw na iyun ay naging magaan ang nararamdaman ko. Tila ba mas lalo ko na siyang naiintindihan sa mga bagay bagay. Hindi na rin ako naiinis sa kaniya. “Let’s go?” aya niya sa akin. Tumango naman ako sa kaniya saka ko ikinawit ang kamay ko sa braso niya. Kung dati masyado kaming tahimik sa isa’t isa, ngayon naman ay hindi na. Sabay na rin kaming nakain ng dinner at breakfast, halos maya’t maya rin ang ngiti niya sa akin. Napapailing na lang ako, sinong mag-aakala na ang isang Darren Dela Vegas pala ay isang sweet guy. Tatalunin niya na ang asukal sa sobrang tamis. Gaya ng una niyang ginawa ay hininto niya sa harap ng kompanya niya ang kotse niya saka niya ibinigay sa guard. Sabay na kaming naglalakad ngayon at ang mga empleyado niyang bumabati sa kaniya ay tinatanguan niya na, improvement ba? Kaming dalawa lang din ang laman ng elevator hanggang sa makarating kami sa department namin at sa office niya. Ramdam ko naman ang paghaba ng mga leeg nila n
“Dahil malandi ka.” may diin pa niyang saad, hindi ko alam kung anong ginawa ko sa kaniya para magalit siya sa akin ng ganito. “Malandi ka Trina! Malamang gawa gawa mo lang lahat. Malamang ikaw talaga ang pumilit kay Daddy na ipakasal ka sa kaniya, inagaw mo siya sa akin. Inagaw mo sa akin si Darren!” “Ate wala akong inaagaw mula sayo, wala akong nilalandi at huwag mo akong pagbibintangan na gawa gawa ko lang ang lahat—“ hindi ko na natapos ang sasabihin ko ng dumapo na sa mukha ko ang malakas niyang sampal. Hindi naman ako kaagad nakaimik, hindi kami nag-aaway ng ate ko, ni minsan ay hindi niya rin ako pinagbuhatan ng kamay kahit na hindi kami close o kahit na hindi niya ako gusto. “Wala kang karapatan na sagot-sagutin ako Trina. Tandaan mo, anak ka lang sa labas at nakakahiyang malaman ng publiko na isang mababang uri ka lamang na babae na pinakasalan ni Darren. Ihinto mo na ang kahibangan mo kung ayaw mong mapahiya si Darren sa lahat ng mga tao. Kung makapagsalita
“Acccckkk, my God! Bakit ang daming langgam!” rinig kong sigaw ni Joyce na nandito rin pala. Napangiti na lang ako ng tanguan at ngitian ako ni Daddy. Naiiyak naman si Mommy habang nakatingin sa aming dalawa. Masaya ako, masaya ako dahil binigyan niya ako ng pagkakataon na bumawi, na mahalin siya muli. Kung naging greedy ako sa kapangyarihan noon at pinili ang negosyo kesa sa kaniya, ngayon siya ang pipiliin ko over everything because she is my everything. Wala man akong naaalala sa kaniya sa nakalipas na pitong taon, wala pa rin namang nagbago sa nararamdaman ko dahil siya pa rin ang nakapagpatibok ng puso ko sa pangalawang pagkakaton. Nasaktan ko man siya, babawiin ko yun, ipaparamdam ko sa kaniya na mahalaga pa siya sa mahalaga. She is like a gem that you don’t want to lose. Hindi ko mapigilan ang paglandas ng mga luha ko dahil sa nakikita ko ngayon, she is like an angel na bumaba sa lupa. She is so gorgeous in her white wedding dress. Pakiramdam ko masyadong mabagal ang oras at a
Hindi ko alam na ganun na pala ang pinagdadaanan ni Trina, wala akong kaalam alam sa mga nangyayari sa kaniya. Ang akala ko talagang galit lang siya sa akin, wala akong inisip kundi kung paano ko uli siya makakausap ng maayos. Hindi ko alam na may nagtatangka pala ng buhay niya. I’m really a useless husband to her, am I really worth it for her? Wala akong ginawa kundi ang saktan siya. Gusto ko ng sampalin si Ashley nang sabihin niya sa akin ang lahat pero malaking pagpipigil ang ginawa ko because she’s still a woman. I never hit a woman and I will never be dahil kapag nanakit ako ng babae pakiramdam ko sinaktan ko na rin ang ina ko at ang asawa ko.Inamin sa akin lahat ni Ashley, lahat lahat ng mga ginawa niya. Sila rin pala ang dahilan kung bakit naaksidente si Joyce gamit ang kotse ni Trina, hindi ko sila mapapatawad kung may nangyari kay Trina. Ang mga bulaklak ng tulips na palagi kong nakikita sa office ni Trina, I’m so stupid to think na may nanliligaw
TRINA POV “Babe,” mahinang wika ni Darren nang magkasalubong kaming dalawa. “Please let’s talk.” nagsusumamo niyang aniya, gustuhin ko man pero may kailangan akong gawin. “Maybe next time Darren.” “When? Gustong gusto na kitang makausap. Please, let me explain everything.” “Darren, may kailangan pa akong gawin.” Lalampasan ko na sana siya ng hawakan niya ang braso ko, blangko ko naman siyang tiningnan at ang kamay niyang nakahawak sa akin. Napapahiya naman siyang binitawan yun. “I’ll wait.” Maghihintay pero kailangan may reserba? Tssss. I’m still mad at you Darren, nasasaktan mo pa rin ako. Kahit ganito lang ako, kahit na para akong walang pakialam sayo pero ramdam ko pa rin yung sakit. Para pa ring kinukurot ang puso ko sa tuwing naalala ko ang picture niyo ng magkasama. Hindi ko lang kayang isipin na ang lalaking mahal ko may ibang humahawak sa kaniya. Walang salita ko siyang iniwan. May mga bagay na dapat pa akong malaman, kaya ko lang ihilom ang puso kong dulot ng mga pananak
Maya maya pa ay bahagya siyang nagulat pero hindi mo yun mahahalata kaagad kung hindi ka nakatitig sa mga mata niya.“If you have problem with me Ashley, tell it. Hindi yung ganito kailangan mo akong takutin ng mga sulat.”“Hindi ko po talaga alam ang tungkol dito Ma’am. Wala po akong alam.” Wika niya pero this time parang hindi na convincing ang tinig niya. Alam kong walang nakagawa ng kasalanan ang aamin ng sarili niyang kasalanan. I will find it in my own way Ashley. Kung hindi nga ikaw then good to hear that. Huwag mong sirain ang pangarap ko para sayo sa simpleng dahilan mo.“I just want to remind you Ashley, nasa ibaba ka pa. Wala ka pa sa pinakatuktok kaya huwag mong hayaan na kung gaano ka kabilis umangat ay ganun ka rin kabilis na bumagsak. Makakaalis ka na.”“Naiintindihan ko po Ma’am. Kung may nalaman man po ako, sasabihin ko po kaagad sa inyo. Ingat po kayo, pasensya na rin po sa nangyari.&
Ilang araw din akong hindi pumasok ng kompanya. Pagkaalis ng anak ko para pumasok ay umaalis na rin ako. Sa ibang lugar ko ginagawa ang mga trabaho ko. Halos araw araw ding nanggugulo si Darren sa bahay, ayon sa mga katulong ko. Gusto kong irelax ang sarili ko, gusto kong makapag-isip ng maayos. Uunahin ko muna ang tungkol sa babaeng nagtatangka ng buhay ko kesa kay Darren.I can deal with him to the other days pero hindi muna ngayong mas mahalaga itong ginagawa ko. Pinag-isipan kong mabuti, pinagsama-sama ko ang lahat ng mga palatandaang nalalaman ko.Noong isang araw, nakita ko siyang may dala dalang mga bulaklak na tulips. Siya lang ang nakita kong may hawak nun sa mga pinagmamasdan ko sa kompanya. Maaaring may kinalaman siya sa nagpapadala ng mga bulaklak at card sa akin.Taas noo akong naglakad sa lobby kahit panay ang lingon sa akin ng mga empleyado. Ang lahat ng mga issue dito sa kompanya ay hindi lumalabas, subukan mong ilabas ngayon paniguradong bukas w
Nagising akong nasa tabi ko pa rin si Ate Joyce at nakatutok sa cellphone niya. “Gising ka na pala, gutom ka na ba? Nagpadeliver na lang ako ng pagkain nating dalawa rito. Ang tagal mo ring matulog.” Tiningnan ko ang relo ko at tanghalian na pala. Hindi ko namalayan ang oras, ganun na pala ako katagal na natulog. “You’re still here, wala ka bang gagawin?” paos pang tanong ko, nakatagal siyang hintayin o bantayan ako rito? “Anong gagawin ko? Gusto mo bang kalbuhin ko na talaga ang babaeng yun? Ang kapal kapal ng malanding yun. Pero kanina ko pa tinitingnan ang media pero wala namang nagbabago ron. Parang normal lang ba yung nangyayari rito sa kompanya.” Taka niyang wika, kahit naman magulo na rito sa loob walang magtatangkang ilabas ang lahat ng nangyayari rito. Takot na lang nilang mawalan ng trabaho. “Kilala mo si Darren, hinding hindi niya hahayaang marumihan o madungisan ang pangalan niya at ng kompanya. Lahat kaya niyang paikutin sa pamamagitan ng
Bahagya akong napahakbang, gusto kong makita ng malinaw baka namamalikmata lang ako. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko gayong malinaw ang nakikita ko. Why? Bakit niya ginagawa sa akin ito? Bakit kailangan niya akong lokohin?Tahimik silang lahat na nakatingin sa akin, ni hindi ko rin maikurap ang mga mata ko para mapagmasdan ko ang itsura niya. What happened? Ilang araw lang silang nawala pero bakit ganito? Parang namamanhid ako, hindi ko alam kung anong iisipin ko. What happened between them. Sunod sunod akong napalunok at unti-unti ko ng nararamdaman ang pagtutubig ng mga mata ko.Malinaw kong nakikita ang litrato nilang dalawa habang nakahiga sa kama, pareho silang tulog. Why Darren? Bakit mo ito ginagawa sa akin? Akala ko ba, ako lang? ako pa rin but what is the meaning of this. Ayaw kong maniwala pero heto na eh, malinaw na malinaw na ngayon sa harapan ko ang litrato nilang dalawa sa iisang kama. Parehong masarap ang tulog nila.“Ngayon, sabihi
Hindi ko alam kung paano ako makakapagtrabaho ng maayos nito dahil iniisip ko yun. Sa paglabas ko ng kompanya nakamasid lang ako sa paligid ko. Nagpapadrive na lang din ako, palagi ko ring chinecheck muna ang sasakyan ko para sigurado. Sa labas na rin ako nagpaparking para nakikita lang, lagi ring nasa tapat ng cctv camera. Speaking of cctv, tiningnan namin ang kuha ng cctv noong araw at oras na yun. Nakasuot siya ng itim at balot na balot ang buo niyang katawan kaya hindi namin makilala kung sino, hindi rin naman makita kung babae ba o lalaki. Hindi muna namin yun ipinaalam sa mga otoridad baka dahil mahalata kami. Sa tuwing tinatanong ko rin ang driver ng anak ko ay wala naman daw siyang napapansing kakaiba o delikado sa paligid nila. Mabuti naman kung ganun at hindi nila isinasali ang anak ko sa problema nila sa akin. Naging usap usapan si Ashley matapos ang runway niya sa New York sa media. Tinitingnan ko naman si Ate Joyce pero parang wala lang sa kaniya
Tatlong araw lang nanatili sa hospital si Ate Joyce at ngayon din ang araw ng fashion show ni Ashley. Kahit gamitin pa namin ang private plane ng kompanya ay hindi na kami aabot, hindi rin naman pwedeng pwersahin si Ate Joyce dahil sa nangyari.Naging mapagmasid din ako sa paligid ko simula ng sabihin yun sakin ni Ate, sa ngayon wala pa namang kakaiba sa paligid ko. Pinabantayan ko na rin si Chris sa driver niya, mananatili siya sa school kasama ng anak ko. Ayaw kong masyadyong pakampante at saka lang kikilos kapag may nangyari nanaman.Marami na akong pinoproblema sa trabaho ko tapos dumagdag pa ito. Ano ba talagang pakay nila sa akin? anong gusto nilang makuha para gawin sa akin ang bagay na yun at talagang gusto nila akong mawala sa mundo. Naipikit ko na lang ang mga mata ko at hinilot ang sintido, what I have done to them to do this to me.Kaming dalawa pa lang ni Ate Joyce ang nag-uusap tungkol sa bagay na ito, ayaw naming ipaalam muna sa iba dahil baka maa