Heartless Love의 모든 챕터: 챕터 81 - 챕터 90

Venus POVNakangiti kong ibinaba ang tawag ng isa sa mga aking bagong kasamahan sa upwork habang aking inaayos ang mga manuscript na ni-request ni Miss Yves nitong nakaraang araw. Wala si Lucius dito ngayon. Kasama s'ya ni Tristan at Queenette sa lakad ng mga ito at planong igala dahil nga malungkot ang bata. Pinapayagan ko lamang s'yang gumala kapag kasama si Queenette at Tristan. Dahil wala naman sigurong mag-aakalang hindi nila anak si Lucius. Nag-iingat parin ako sa mga posibilidad na baka bigla nalang kaming matagpuan ni Sage. Alam kong si Tristan din ang dahilan kung bakit hanggang ngayon ay hindi n'ya kami mahanap-hanap. Alam kong simula ng dumating si Lucius sa buhay namin ay wala s'yang pagsidlan ng saya sa bawat oras na kasama n'ya kami ng anak ko. Matagal ng hiwalay ang mga magulang ni Tristan. May katandaan narin ang mga ito kaya nanatili na lamang rito sa America ngunit hindi magkasundo at nagkaroon nang kanya-kanyang pamilya simula ng mag-divorc

Venus POVNang makarating kami sa condo unit ay agad kong inihiga si Lucius sa malambot na kama. Napagod kasi ito sa buong biyahe at paniguradong kinulang sa tulog. Agad namang pumasok si Jeron bitbit ang mga bagahe kasama si Queenette at Tristan. Tinulungan ko na silang magligpit. Marami rin kasing pinadalang baon ang mga magulang ni Queenette para sa mahabang biyahe namin. "Anyway, I think kukuha nalang ako ng panibagong unit.." mahinang saad ni Tristan at sabay pa kaming napatingin sa kanya. "Ha? Bakit naman kuya Tristan, kasya naman tayong lahat dito ah?" May halong pagtatakang tanong ni Jeron. "What I mean is, dati pa akong may nagmamay-ari ng isang condo rito. I guess doon nalang muna ako mag s-stay sa ngayon. May kailangan rin kasi akong asikasuhin.." paliwanag nito at bitbit ang kanyang maleta na lumabas. "Hayaan n'yo na. Baka may dalaw ngayon si Tristan!" Natatawang saad ni Queenette ngunit hindi nakatulong iyon upang maalis ang aking pag-aalala

Venus POV "Do you have an any appointment ma'am?"Mabilis akong umiling at bahagyang ngumiti. Agad itong nag-angat ng tingin sa akin at mukhang namukhaan naman ako nito. "I-Ikaw po pala," she said in a sweet tone of her voice and immediately smiled. "You can go directly to the CEO's office." Aniya. Tumango lamang ako at agad na naglakad. Bakit pakiramdam ko ay may hindi magandang mangyayaring maganda ngayon? May namumuo kasing kaba sa aking dibdib at nanlalamig rin ang aking mga kamay sa hindi malamang dahilan. Parang gusto ko nalang tuloy lumabas sa kumpanyang ito at umuwi, but it's now or never. Ito naman talaga ang dahilan kung bakit kami bumalik rito sa pilipinas. Ayoko namang magsayang pa ng oras para makabalik kami agad sa America. Agad akong napahinto ng makarating sa opisina. Masyadong tahimik kaya para akong nabibingi sa sariling tibok ng puso. Napalunok ako bago tuluyang kumatok ng tatlong beses. "Come in!"Napakunot ang noo ko nang ma

Venus POV Napahinto ako ng bigla na lamang bumukas ang pinto. Agad akong lumingon sa aking likuran at halos hindi ako makagalaw sa aking kinauupuan ng makita sila- "Sage-"Maging sila ay nagulat rin ng makita ako rito. Marahil ay hindi nila inaasahang makita ako rito sa opisina ng lalaking ito. "V-Venus? Oh my! Ikaw ngaa!! Long time no see hija!!"Hindi ako nakagalaw ng yakapin ako ni lola Maxima. Pinlano ba ito ni Sage? "I'm surprised to see you here! Saan ka ba nanggaling? Ang tagal mong nawala! As per as David, gusto mo munang.. magpakalayo-layo- which I understand. Pasensya na hija, masyado lang ako na-excite na makasama ka ulit!" Lintaya nito. Napatingin ako kay Don Arthur na seryoso lamang ang ekspresyon at tanging tango lang ang itinugon sa akin. "Masaya akong makita ka ulit, l-lola.." nag-aalangan kong sabi at punong-puno ng kaba ang aking dibdib. Bumuntong hininga ito bago sinipat si Sage sa swivel chair. Malamang ay alam narin nil

Venus POV "I'm sorry Venus! H-Hindi talaga namin s'ya namalayan na.. na nakalayo na pala!" Pakiramdam ko ay gumuho ang mundo ko mula sa narinig kay Queenette sa kabilang linya. Nangunot naman ang noo ni Tristan dahil wala itong ideya sa mga nangyayari. "Hey, what's going on? Pauwi na raw ba sila?" Seryosong tanong nito na ikinailing ko. "N-Nawawala raw si Lucius.." halos bulong ko ng sabi at nanlaki ang mga mata nito sa narinig. "Ano?! Damn! Let's go!" Singhal nito at walang pasabing hinatak na lang ako bigla. Agad nitong dinampot ang susi ng kanyang sasakyan. May nabangga pa s'yang tao sa pagmamadali. Tuluyan ng nangilid ang luha ko dahil sa pag-aalala. Hindi ko na alam kung ano pang mas mabisang gawin upang mahanap si Lucius! Matapos ang mahigit isang oras na biyahe ay agad naming narating ang park na pinasyalan nina Queenette. Nakita ko pa si Jeron na gulo-gulo ang buhok at bahagyang namumula ang mga mata. "Nasaan sila?!" Galit na tanong ni